10.BÖLÜM Kırık kollar ve düşünceler

213 22 23
                                    

Soğuk terler alnımdan, şakaklarıma oradan da yanaklarıma süzülürken titrememeye çalışıyordum bu iş iyice çığırından çıkmaya başlamaya ben ise olduğum noktaya geri dönmekten vazgeçmiyorduk

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Soğuk terler alnımdan, şakaklarıma oradan da yanaklarıma süzülürken titrememeye çalışıyordum bu iş iyice çığırından çıkmaya başlamaya ben ise olduğum noktaya geri dönmekten vazgeçmiyorduk. Boğazım da sayısız anlamını bilmediğim kelimelerin sözleri dizilirken kafayı yememeye çalışıyordum, şu an her şeyin bir saçmalık olduğunun farkındayım eminim ki bu da bir rüya falandı. Bu garip durumun içerisinde daha fazla kalmamak için zihnimde ki kapıyı kapatma isteği ile görüntüsünün kaybolacağı hissi aynı yere çıkıyordu. Titreyen parmak uçları ve nefesimin kulaklarıma kadar gelen yokuş çıkmışçasına olan hızı geliyordu, ne yapacağımı bilemeden öylece akmamak için savaş veren gözyaşlarım ile hâlâ gözlerinin içerisine yalvarır şekilde bakıyor gerçek olmaması için dua ediyordum. Eğer ki bu durum gerçekse bütün bildiğim doğrular şüpheye bütün bildiğim yanlışlar ise doğruya çıkacaktı bunun çok iyi farkındaydım, yaşanılan şeyler çok ağırdı sol yanımda ki göğsümün altındaki kalbime şiddetli bir ağrı girdi birden bıçak gibi saplanan ağrıya parmak uçlarım ile dokundum. Nefes seslerim her şeyin üstüne çıkarak sesleri bastırdı kalbimde ki şiddetli ağrı kulaklarıma gelen uğuldama sesleri ile devam etti. Dengemi kaybettim ve sendeledim sendelediğim saniye kendimi ayakta tutmak için sürgülü kapının odunsu yapısına, tutunmaya çabaladım midem kasıldı kusacak gibiydim ama güçlü durmayı başarabildim.

" Bu adam "

Titreyen parmak uçlarım göğsümden akarak karşımda ki gözlerini işaret etti.

" Bu adam bir yalancı "

Alt dudağım gözlerimin dolması ile titredi, mavi gözleri ise bu durumu olabildiğince doğal göstermeye çalışarak gülümsedi.

" Hicran ne demeye çalışıyorsun bu adam kim? "

Gözyaşları bir okyanus oldu pınarlarım da boğazım o yanaklarımdan akamayan yaşlarla doldu, cevap vermek istedim arkadaşıma ama dudaklarım bile açılmıyordu.

" Arkadaşınız iyi değil galiba ben ilk defa görüyorum bu kızı bir yere oturttursak iyi olur "

Benden önce o atak yaparak durumu kendi lehine çevirdi bu garip durum daha da garip hal alırken, kusma refleksim daha da güçlendi artık midem bile kaldıramıyordu bu durumu. Gözyaşları akamamaktan gözlerimin içerisinin kırmızı renge boyandığını hissediyordum, dikkatle sürgülü balkon kapısının eşiğinden hafsa ile beraber yürüdüğümüz de kanepeye oturdum. Nefes hızım hâlâ yokuş çıkmışçasına hızlı olmaya devam ediyor ben ise sakin kalmaya çalışırken, mavi gözleri ardımda pis pis sırıtıyordu. Gözyaşları akamamaktan burnum aktı seslice burnumu içime çektiğim de, arkadaşımın mutfağa gitmesini bekledim. Gittiği saniye parmak uçlarım ve bedenim onun yaşıyor olma ihtimali ile titremeye devam ederken, mavi gözlerine tehditkar bakışlarım ile sessizce fısıldadım.

" Sen her bokun farkındasın ne yapmaya çalıştığını şu an anlamıyorum ama çözdüğüm saniye Refhan'ın yaşıyor olduğu ortaya çıkarsa seni gebertirim "

GÖMÜLÜR 3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin