Acılı aile geçmişim ve bunun getirdiği travmalar sonucu kök salmış bir saplantılı sevgi, bu zehirli köklerin içerisine düşmüş bir çift ela göz ve buna direnen ben. Duygu karmaşıklığının içerisinde kalan kalbim onun ismini haykırırken ölümünün kucakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.BÖLÜM TUTULMA
Kar taneleri bir ışık süzmesi gibi aşağı kayıyor ve kirli sokakları dolduruyordu uykulu göz kapaklarımın kirpiklerine bile, düşen kar taneleri kalbimde ki yangına değdiği an eriyordu sanki öyle hissediyordum. Kalbimde giderek sesi artan hüzünlü bir melodi vardı sanki bedenimin içerisine dolduruyor ve bu güzel üzerimize düşen kar tanelerini bile kül gibi hissettiriyordu. O ait olduğu yere zihnimde geri döndü sanki o bana üzülecek zaman bırakmadı söktü aldı ve gitti. Göğüs kafesimde oluşan boşluk ile kaldım sanki bakışlarımın ucunda ki bedeninin gerçek olmadığını fısıldadı birisi, ama ben o sesi duymak istemedim sağır olmak istedim o an bir kaç dakika onu fazla görebilmek için. Boğazım kurudu üzerime düşen kar taneleri hastane kıyafetinin üzerinde solarak gitti ve ben yutkunurken, ona baktım yanıyordum bunu havada bile hissediyordum biz yanıyorduk sıcaklığımız yaz ayını getirecek kadar fazlaydı bu soğukları yok edecek kadar fazla.
" Neden oyun oynuyorsun benimle? "
Dudaklarımdan izinsiz kopan kelimelere hâkim olamadım ela gözleri ise bu soruma karşılık yutkundu.
" Ne oyunu?
Gözlerim yaşlar yüzünden buğulandı şu an dışarıdan beni izleyen birisi kendi kendime konuştuğumu görürdü, ben ise onun bana bakan gözlerini gülümsedim burnumun ucu acı ile sızlarken sırt üstü uzandım mezarlığa. Gökyüzüne baktım küçük köpükler gibi yere düşen gökyüzüne bakmaya devam ettim dudaklarım gülüyor, ruhum can çekişiyordu.
" Saklambaç "
Dedim sessizliğin içerisine ve devam ettim.
" Bunu o kadar güzel oynuyorsun ki sana kızamıyorum bile tam seni buldum derken birden kayboluyorsun ve ben yine seni aramaya devam ediyorum "
Gözyaşlarım üşüyen yanaklarımdan bir sıcaklık kayması hissettirdi parmak uçlarım ile sertçe tenime bastırdığım yaşlar ile, beni izleyen bakışlarına döndüm cevap vermedi ama kaybolmadı da.
" Sende yargılıyor musun? "
Ne demek istediğimi anlamış gibi gözleri bir tuhaf baktı bana sanki tüm yaşadığım acıları yaşıyor olduğum acıları anlamış gibi, dudaklarım titredi gözlerim yeniden yaşlar ile doldu burnumun direkleri sızladı acıyla açıldı ve genişledi. Toprağın diğer ucunda kalan kızarmış parmak uçlarımı tenine uzattım ama dokunamadım duvar yıllar önce ki duvar, örüldü aramıza ne ben ne de yıkamadık bu duvarı yaşlar gözlerimizden sessizce süzülmeye devam ederken fısıldadı.
" Doğrusunu söylemek gerekirse bugünler de akılla aşkın bir araya geldiği yok "
Dudaklarından dökülen bu replik acıyla bir inilti kopardı dudaklarımdan göğsüm ağlamanın hıçkırığı ile doldu ve ben dayanmaya çalıştım.
