Hiç Kimse

Alfred'den

Huzurluydum.Nedeni oydu belki de bilmiyorum.Onu ilk gördüğüm gün bir banka kıvrılmış uyuyordu.Savunmasız,güçsüz kimsesiz ama benim gibi.Saçlarını okşamak istedim sanki yıllardır hayatımdaymış gibi.Uyandırmaya kıyamadım,uyanmasını bekledim tüm yüz hatlarını inceleyerek.Gözlerini açtı yüzüme baktı.Ona neden gözlerimi dikmiş baktığımı sorguluyordu sanırım.Kalk gidiyoruz dedim.Sen git ben uyuyacağım dedi.Zorla kaldırdım.Onu artık bulmuştum tek başına bu bankta bırakamazdım .Eve götürdüm üzerini örttüm.Burda uyusun hep gözümün önünde.Annem hastaneye yatırıldığından beri kendi evimizde kalamıyorum babam zaten yok.Günümün çoğu hastanede geçiyor annemin yanında.Varlıklı bir aileyiz babam diye bildiğim adam sürekli para yolluyor,kendisini göremesemde.Onu bulmak kendimi bulmama neden oldu.Farklıydı diğer kızlardan,herkesten.Azımsanamayacak derecede yakışıklıydım.O bunu görmezden geldi.Diğer kızlara her istediğimi yaptırabiliyorken o bana o gece karşı geldi.Sinirli bi yapım var.Sabırsızım her istediğim benim olmalı.Sorun o zaten benimmiş gibi.Sabah uyandığımda kahvaltı hazırlamıştı kapıda dikilip onu izledim sanki dünkü ceset gitmiş hayat dolu bir kadın gelmişti yerine.Onu izlediğimi farkedince masaya doğru ilerleyip oturdum.Hiçbir şey yemiyordu.İnsan gibi değildi.Her şeydi.Neden yemediğini sordum şakayla karışık canım istemiyor dedi.Diğer kızlar sabah olunca kalkıp giderdi alışkın değildim.Kovmuş gibi oldum belki ama bilerek yapmadım.Hiçbir şey demeden çıktı.Arkasından gitmek istedim ama gereksizdi.Gittikten sonra ev yine bomboş kaldı.Ben aşık olmam.Olamam.Kendimi kötü hissettim.Masayı bile toplamadan buzdolabını açıp bir bira aldım kendime.Saate baktığımda en son 2 ydi.Sızmışım.Uyandığımda rezil bir haldeydim.Çok içmem normalde.Hoşuma gitmedi değil bu sefillik.Karnım guruldayınca mutfağa gittim masa hala dağınıktı.Onun tabağı aynıydı.Masayı topladım.Duşa girdim.Çıkıp biraz yürüyüş yapıp oradan hastaneye gittim.Çıktığımda yine moralim bozulmuştu annemi o halde görmek beni deli ediyor.Anneme ondan bahsettim anladığını umuyorum gülümsedi çünkü.Annem mükemmel bir kadın pamuk gibi bir teni var.Erkek kardeşim doğduğunda bizim gibi değildi.Normal bir bebek değildi,kafası vücüduna oranla çok büyüktü doktorlar anne karnındayken beyninde bir su baloncuğu okuştuğunu söylediler.O yüzden dikkat etmeliydik ailecek.Babam denilen adam tam bu dönemde başka bir kadınla çekti gitti.Erkek kardeşimin tüm sorumluluğu anneme kaldı maddiyat hariç.Annem bununla baş edemedi yoruluyordu.Bir gün okuldan eve döndüğümde kardeşim yerde yatıyordu.Annem ise başucuna oturmuş kahkahayla karışık ağlama şeklinde bir ses çıkartıyordu.Mutfaktan yanık kokusu geliyordu.Nasıl bu kadar soğukkanlı olduğumu bilmiyorum.Mutfağa ilerleyip önce ocağı kapattım.Sonra içeri girip anneme sarıldım.Kardeşimi kucağıma aldım buz gibiydi minik bedeni.Düşündüğüm kadarıyla annem mutfakta yemek yapıyordu.Kardeşim o sırada düşüp kafasını yere çarptı.Dikkatli olmalıydık derken bunu kastediyordum.Ambulansı aradım.Hastanede kardeşimin beynindeki su baloncuğunun patladığını söylediler.Hissedemiyordum,düşünemiyordum.Elimle duvara bir yumruk attım bayan doktor yanıma gelip elime bakmak istediğini söyledi.
-Geri çekil.
-Eliniz kanıyor önemli bir şey olabilir.
-Sana geri çekil dedim.Benim elim ve bir şey olursa kendim halledebilirim.
Asiydim,gençtim.O sırada hiçbir şey düşünemiyordum.Elim düşüneceğim son şeydi.Elime telefonu alıp Ekrem diye kayıtlı olan nunarayı tuşladım.
-Alo ? Ne var?
-Berker O öldü.
-Neredesiniz?
-.... hastanesinde.
-Tamam.
Gelmesi için aramamıştım ama gelme diyemedim belki de ihtiyacım vardı onu görmeye.Gurursuzluk etmiştim onu arayarak.Annem görünce kızacaktı bana.Annemi sormak için doktorun yanına gittim.Ufak bir sinir krizi geçirdiğini sakinleştirici yapıp uyuttuklarını söyledi.Odadan çıktım karşımda o vardı.Tokalaşmak için elini uzattı uzattığı eli tutmadım
-Neredeler?
-Morgda.
-Su?
-Sakinleştirici yapmışlar uyuyor.
-Cenaze işlemlerini hallettim telefonla yarın öğlen defnedeceğiz.Eve git sende.Sabah burada buluşuruz. Dedi ve gitti.
Koltukların olduğu yere ilerleyip oturdum.Uyumuşum uyandığımda her yerim ağrıyordu kalkıp dışarı çıktı saat sabaha karşı 4 civarıydı.Hastanenin karşısındaki büfeye ilerleyip bir paket sigara aldım bir de çakmak.Çıkar çıkmaz dudaklarımın arasına bir tane yerleştirdim Bu 3.içişimdi diğer ikisini okulda içmiştim.Tufan'la beraber.Cebimden telefonumu çıkardım.Tufan mesaj atmış.
-Kardeşim yarın gidiyor muyuz?
-Berker'i kaybettik.
Beş dakika geçmeden telefonum çalmaya başladı.
-Kanka nerdesin?
-Hastanede.
-Hemen geliyorum.Şimdi mi söylenir be oğlum.
Bahçedeki banka oturdum.Ellerimi başımın üstüne götürmeye çalıştım sağ elimi götüremedim.Tufan'ı gördüm karşıdan.
Kardeşim diyerek yanıma yaklaşıp sarıldı.
-Su teyze nasıl?
-Uyuyor sakinleştirici yapmışlar.
-Nasıl oldu peki?
Anlattım.Gözleri doldu dinlerken ellerini yumruk yaptı.
-Aradın mı o şerefsizi?
-Aradım geldi.Sabah gelicek.
-Kanka elin kanıyor oğlum hadi içeri girelim bi göster.
-Yok lan bir şey olmaz.
-Ya bir defada karşı gelme be kalk hadi.
İçeriye girdik.Film çekmeleri gerektiğini söylediler.Sonrada pansuman yapıp,sardılar.Annemi görmek istiyordum.Şimdi değil dediler.Saate baktım sabah 7 olmuştu.Onu gördüm kapıdan girerken.
-Oğlum ?
Bakmadım.Gelip koluma dokundu.
-İyi misin?
Cevap vermedim doktorun odasına girdi.Arkasından elinde bir şeylerle Tufan geldi
-Kanka hadi ye şunları güçsüz kalma.
Canım hiçbir şey istemiyordu.Elimle ittirdim.
-Kanka hadi cenaze falan var güçsüz düşme.
Poğaçadan bir parça koparıp ağzıma attım Ayağa kalkıp kapıya yürüdüm Tufan arkamdan geldi.Cebimden sigara paketini çıkarttım ve bir sigara yaktım.Paketi Tufana uzattım bir sigarada o aldı.
-Hadi arabaya geçin cenazeyi çıkarttılar. Dedi.
Tufan :
-Bende arabayla geldim siz gidin biz geçeriz dedi.
-Tufan annem uyanmışmıdır onu götürmezsek bizi affetmez.
İçeri ilerledik doktorun odasına girdim.Annemi cenazeye götürmemiz gerektiğini söyledim.Gelebilecek durumda olmadığını tedavi görmesi gerektiğini söyledi.Görmek istiyorum dedim Olmaz dedi.Elimi masaya vurup Annemi görmek istiyorum diye bağırdım.Gel benimle dedi.Bi odanın önünde durduk.Doktor Tufan'a kapıda dur gibisinden bir hareket yaptı.Kulağıma eğildi.
-Eğer ters bir tepki verirse durmak için ısrar etmeyeceksin.Hemen çıkacağız?
-Tamam .
İçeri girip annemi gördüğümde biriken yaşlar gözlerimden akmaya başladı.Sonra hıçkırığa bıraktı kendini.Buraya kadar dayanabiliyormuşum demek ki.Annemi görene kadar.Yatakta yatıyordu hiç kıpırdamadan 1 günde küçülmüştü sanki göz altları morarmıştı.Öpmek için yaklaştım elimi elinin üzerine koydum.Gözlerini açtı yüzüme baktı gözlerinin yaşardığını gördüm bir acı belirdi yüzünde çığlık atarak ağlamaya başladı Doktor beni kapıya itti.Hemşireye seslendi Kapının önüne çıktığımda kendimi iyi hissetmiyordum ellerim titriyor hala ağlıyordum.Tufan yaklaştı kardeşim deyip kendine çekip sarıldı daha çok ağlamaya başladım.Biraz sakinleştikten sonra hadi dedim hadi gidelim.Berker'in götürüldüğü caminin oraya gittik.Daha yıkamamışlardı.Görmek istedim.O minicik parmaklarını öpmek istedim son defa.Yıkayacakları yere gittim kapı açıktı.Minicik bedeni taşın üstündeydi.Gülümsüyordu sanki.Mutluydu.Dudaklarımı kafasına doğru çevirdim.Minik ellerini parmağımla tutup parmaklarını tek tek öptüm.Dışarı çıktım.Göğsümde bi yumru vardı acı gibi ilk defa hissettiğim bir duygu..
...Cenaze namazını kılıp mezarlığa gittik.Tabutu da kendi gibiydi minicik,mezarıda.Babam denilen herif defin işlemi bittikten sonra eliyle omzuma dokunup :
-Gitmem gerek bir şeye ihtiyacın olursa ara.
Cevap vermedim yüzüne bakmadım o da gitti zaten.Herkes gitti.Mezarın başına eğildim gözyaşlarım toprağın üzerine düşüyordu.Tufan kolumu tutup beni kaldırdı.
-Hadi kanka bize gidiyoruz.
Konuşmaya bile halim yoktı nasıl gittik hiö hatırlamıyorum.Uyandığımda Tufanın odasındaydım.O da karşı koltukta uyuyordu.Ses yapmamaya dikkat ederek kalkıp kapıya ilerledim.Evden çıktım.Hastaneye gittim.Doktor benimle konuşmak istediğini söyledi.
-Bak oğlum annen bir süre tedavi görmek zorunda ama bu hastanede değil.Dün baban geldiğinde konuştuk.Başka bir hastaneye yaptırdık kaydını birazdan oraya sevk edeceğiz.
-Neyi var? Düzelecek mi?
-Bu annene bağlı bir şey iyileşmesi için oraya götürüyorlar.
..

Hastane ev arası böyle başladı işte.Bu olaydan sonra o eve bir daha girmedim Kendime dükkanımın yanında bir apartman dairesi buldum.Eski eşyalarımı almaya yetecek güç bulamadığım için yeni aldığım evi baştan döşedim.Lise sondaydım bu olay olduğunda.Ortak hesapta yüklü bir para vardı hala da var.Liseden sonra bir üniversitede fotoğrafçılık okudumSonrada bir dövme dükkanı açtım.Pek uğramasamda bazen gidip dükkanı açıp orada içiyorum.Yine o içtiğim günlerden birinde boğulduğumu hissettim.Hava almaya ihtiyacım vardı.Evin biraz ilerisindeki parka doğru yürüdüm .