Gösterdiği yere oturdum.Her dediğini yapmak zorundaymış gibi hissediyorum kendimi.Yanıma oturdu buz gibiydi yine
-Üşüdüm. dedi.
Niye burdayım niye her dediğini yapıyorum hiçbir fikrim yok.Bir süre yanımda oturduktan sonra kalktı.Televizyonun yanına gidip açtı eline kumandayı aldı.Bir film açtı ve iyice sokuldu bu sefer.Yüzünü yüzüme doğru çevirdi nefesini yüzümde hissediyordum.
-Sen dedi. Fazla kalabalıksın kaybettiğim herkesten biraz varsın.
-Beni gözünde büyütüyorsun ben hiç kimseyim .
Elini yüzüme değdirdi.Yine soğuktu elleri.Elimle eline dokundum elini çekmesi için çekmedi.
-Sen hiç kimse değilsin.Sadece herkesi kendinde bulmuyorsun.
Konuştukça yüzüme çarpan nefesi beni sakinleştiriyordu.Neden orada olduğumun bir önemi yoktu artık.
-Beni tanımıyorsun dedim.
-Sen herkessin dedi.
Kafamı omzuna koymak istedim ama yanlış anlaşılırım diye yapmadım.Şu saatten sonra bi anlamı da yoktu aslında yanlış anlaşılmanın.İstemsiz bir şekilde kafam omzuna gitti.Beni kendine çekiyordu.Ellerini saçlarımda gezdirdi.
Sen neredeydin bugüne kadar diye mırıldandı duymadığımı varsayarak .
Filmi izledik birlikte adam bir roman yazıyor hayalindeki kızı anlatan sonra ona aşık oluyor falan.Film bittiğinde kafamı kaldırdım.Hiç kıpırdamadım film boyunca .. Her şeyi geç omzu güzel bir erkek bulmuştum şuan.Ömür geçerdi o omuzda...☆☆☆☆☆☆
Bir türlü uyuyamadım sağa döndüm sola döndüm ama olmadı hava almak için kapının önüne çıktım ön taraf sahile bakıyordu arka tarafa doğru ilerledim.Ellerimle ağaçlara dokuna dokuna ilerledim orman gibi bir yerdi.Baya yürüdükten sonra geri dönmek aklıma geldi.Geldiğim yerin tersine doğru yürümeye başladım.Tuhaf sesler geliyordu ağaçların oradan korkmuyor değildim adımlarımı sıklaştırdım yorulmuştum.Ev görünmüyordu burdan.Her tarafta ağaç vardı.Ayaklarımın ağrısı geçsin diye bir ağacım dibine çöktüm dizlerimi karnıma çektim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç Kimse
RomansaGüvenmek yok Aşık olmak yok Bağlanmak yok Sadık kalmak yok. Kimse kendi kurallarına sadık kalamaz.