Alfredden ilk defa böyle yağmurlu bir günde ayrılmıştım.Yürümeye başladım hava yağmurluydu.Güzel bir yağmur.Bittiğinde arkasında toprak kokusu bırakacak türden.Aklımda hiçbir şey yoktu.Nereye gideceğim,ne yapacağım.Ayaklarım ağrıdı yürümekten.Kafamı sağ tarafa doğru çevirdiğimde bir ilan gördüm.Adımlarımı sıklaştırdım.
-Peki o zaman bu gece başlayalım.Ne dersin?
-Olur tamam.
-Bol şans.
Bİr işe ihtiyacım vardı zaman başka türlü geçmezdi.Biraz alışveriş yapmalıydım akşam için.Hemen bir bankamatik aramaya koyuldum.Ailemden kalan ve o güne kadar hiçbir işe yaradığını düşünmediğim hesap kartımı çıkarttım.Gözüm rakamlara takıldı.Ankaradaki evlerden kiralar yatıyordu her ay ve ben ciddi zamandır para çekmiyordum.Alışveriş yapmama yeterli miktarda parayı çekip yola devam ettim.Bİr alışveriş merkezine girdim.Bir pantolona ihtiyacım vardı öncelikle.Mağazanın içine ilerledim yırtık siyah bir pantolon aldım elime.Hemen yan askıda sırtı çapraz iplerle gelen sırt dekolteli günlük bir bluzu elime alıp kasaya ilerledim.Denemek mi hayır ben kıyafet denemem sadece bakar ve alırım.Dışarıya çıktım bir sigara çıkarıp yaktım.İnsanlar bana bakıyorlar yürüyen bir iskeletin sokaklarda dolaşması doğru değil.Peki Alfred? O da mı ayıpladı beni ilk gördüğünde ? Keşke insanların beyinlerinin içine giren bi böcek olsaydım.Beyin kemiren değil ama dinleyen.O gün bana o çorbayı acıdığından mı içirdi peki? ..
Sadece kalmak için bir yere ihtiyacım var.Gördüğüm ilk emlakçıya giriyorum.
-Merhaba bir ev bakıyorum.
-Ailenizle mi kalacaksınız.
-Tek başıma bir aile ediyorsam evet.
-Bir bakalım elimizde tek kişilik bir aileye yetecek büyüklükte bir ev varmı.Bir apartmanın 3. katıydı geldiğimiz yer 2+1 kalınabilecek emlakçının dediğiyle 'şirin' .Tamam dedim burası iyi .
-2 ay dedi. 2 ay peşin.
-Tamam sıkıntı değil geri geleceğim.
Evden çıkıp bankamatiğe geri yürüdüm.Bu sefer geri dönerken çantamdaki cüzdanımın içinde yüklü miktarda para vardı.
-Ne zaman taşınmayı planlıyorsunuz?
-Hemen şimdi bugün.
-Eşyalarınız?
-Eşyam yok.
Emlakçı bana anahtarı verdi elimi sıktı ve gitti.Duvarlar ve ben kaldık geride.
Çantam ben..
Salonun tam ortasına oturdum bir sigara çıkardım cebimden.Bakalım hayat bize ne gösterecek?
...
İş yerime doğru yürümeye başladım.Basamakları tırmanırken heyecan gibi bir şey hissettim.
-Merhaba
-Hoşgeldin.Bugün çok ağır işlere girme.Biralar burada,buzlar şurada.Bu arada da adım Gencay.
-O halde memnun oldum.
-Adın ?
-Su.
Bir saate kalmadan kalabalık olmaya başlamıştı saat 22:00 .Bir bira daha alabilir miyim lütfen ?
Bu işte güleryüz yoktu.Birine biraz gülseniz konuşmaya başlarlardı.
İlk günüm iyi geçmişti.Saat sabah 4 e geliyordu çıktığımda.Yorgun hissediyordum eve doğru yürüdüm.Kapıyı açarken bile sessiz olan ev yankılandı.Ceketimi çıkarıp yere serdim üzerine doğru uzandım.Gözümü açtığımda güneş gözümün içine girmeye çalışıyordu.Elimle engellemeye çalıştım beceremedim. Sanırım önceliğim perde ve halıdan olacaktı.Kalkıp yüzümü yıkadım dışarı çıktım.Köşedeki pastahaneden bir simit aldım ve yiyerek yürümeye başladım.Büyük mobilya mağazalarından birine girdim . Koyu gri bir köşe gözüme çarptı.
-Merhaba yardımcı olabilirim.
-Hıhı tabi.Bu köşeyi istiyorum.
-Renk seçeneklerimiz var isterseniz.
-Hayır hayır bunu istiyorum.
Yarın teslim edebileceklerini söylediler tamam dedim.Alışverişin geri kalanını tamamlayıp eve doğru ilerledim.
...İş saatim yaklaşıyordu.Bi duş çok iyi gelirdir.Sadece yüzeysel arınma.Saçlarımı eski kıyafetlerimşe kuruladım ve işe doğru yola çıktım.Kalabalıktı bugün.Alışıyordum sanırım az çok her şeyin yerini öğrendim.İnsanlar ; pisti,umursamazdı,anlayışsızdı.. Bunu zaten biliyordum.Saat 3'e geliyordu yavaş yavaş boşalmaya başlamıştı mekan.
-Kapatıyoruz beyefendi !
bayım!
Yaklaştım ve dokundum
-Hıı !?Alfreddi bu sarılıp öpmek istedim.Tüm derdini,tasasını,tüm sarhoşluğunu almak istedim yapamadım.
-Kapattık !
dediğimde cevap gelmedi.
-Su ! Canım bir problem mi var ?
-Yok yok hayır arkadaşım.Onunla ilgilenemedim çok içmiş olsa gerek uyuyakalmış.Eve götürmeliyim.
-Dur bekle ben sizi bırakayım.
Gencay ceketini aldı içerden .Arabaya bindik.Evi tarif etmeye başladım ama bu ev benim evim değildi.Araba Alfred'in evinin önünde durdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç Kimse
RomanceGüvenmek yok Aşık olmak yok Bağlanmak yok Sadık kalmak yok. Kimse kendi kurallarına sadık kalamaz.