ललिता

ललिता भाग 7

 

माझे वडील वारल्यानंतर माझी आई जिद्दीने एकटी दुकान चालवत होती. दिवसभर ती दुकानावर असायची आणि मी एकटी घरात असायची. आम्ही दोघी बायका एकट्या रहात होतो म्हणून बाजुच्या गावात रहाणाऱ्या माझ्या मामाने आईला म्हटले की मी ललिताला माझ्याकडे घेवून जातो. माझा मामा घरजावई झाला होता आणि बाजुच्या गावात आपल्या सासुरवाडीला रहात होता. मामाला मुलबाळ नव्हते तेव्हा तो आणि मामी माझा चांगला सांभाळ करतील म्हणून आई मला त्याच्याकडे ठेवायला तयार झाली. मग मी मामाकडे रहायला गेले. तेव्हा मी १२/१३ वर्षाची होते....

मामाच्या सासुरवाडीला त्यांची एक पोल्ट्री-फार्म होती जी त्याच्या सासऱ्याची होती. मामी दिवसभर पोल्ट्री-फार्मच्या कामात मग्न असायची आणि मामा नुसती देखरेख करायचा. दिवसातला बराच वेळ तो घरातच असायचा. तो घरात असला की माझे खूप लाड करायचा. त्यामुळे मामा मला खूप आवडायचा... मला नुकतेच सोळावे पुर्ण झाले होते आणि माझ्यात खूप फरक पडला होता. माझे अंग भरायला लागले होते आणि मी वेगळीच दिसायला लागले होते. मामा नेहमी माझी स्तुती करायला आणि त्याच्या स्तुतीने मला खूप मजा वाटायची. तो माझे खूप लाड करायचा आणि मला काय काय वस्तू आणून द्यायचा. त्यामुळे मामा घरात असला की मी खूप खूष असायचे....

घरात आम्ही एकटे असलो की तो माझ्याशी खूप गप्पा मारायचा. मजेमजेत तो मला ओढून आपल्या मांडीवर बसवायचा आणि मला खूप गमती-जमती सांगून हसवत रहायचा. त्याच्या मांडीवर बसून ते ऐकायला मला खूप मजा वाटायची. त्याच्या मांडीवर बसले की माझ्या ढुंगणाला काहितरी जाडजूड टोचायचे पण मला आधी आधी त्याचा अर्थ कळत नव्हता... त्याच्या मांडीवर बसले की तो माझ्याशी गुलूगुलू बोलून माझी खूप स्तुती करायचा. बरेच काही मला कळायचे नाही पण ऐकायला छान वाटायचे. तेव्हा मी आवडीने त्याच्या मांडीवर बसून रहायची...

हळुहळू मामाने मला इकडे-तिकडे हात लावायला सुरुवात केली... तो माझ्या छातीला हात लावायचा, माझ्या पोटावरून हात फिरवायचा. माझ्या नितंबांना हात लावायचा, माझ्या मांड्यांवर हात फिरवायचा. त्याने तसे केले की आधी आधी मला कसेतरीच वाटायचे पण नंतर मला ते आवडायला लागले... मग त्याचा हात माझ्या ब्लाऊजमध्ये शिरायला लागला आणि खाली स्कर्टमध्ये माझ्या मांड्यांमध्ये घुसायला लागला... त्याने तसे केले की मला खूप लाज वाटायची आणि मी शहारायची. माझा संकोच बघून तो माझ्या कानात कुजबूजत मला धीर द्यायचा. मला मजा वाटतेय की नाही हे तो सारखा विचारत रहायचा आणि मी प्रामाणिकपणे ते कबूल करायची...