Berdel'e Kurban

16. Bölüm

İ
_____________________________

Aradan 1 hafta geçmişti,bu gün kumsal'la beraber ilk önce annemin mezarına sonrada Berivan annenin yanına gidecektik.

Saat 12.39 geçiyordu evin erkekleri işe gitmişti,kadınları ise ronya'yla Hacer ablaya evi temizlemesine yardım etmiş oturuyorlardı.

"Biz artık gitsek iyi olacak geç olmadan döneriz,hadi kumsal kalkta, hazırlanalım."

Kumsal,"Tamam bade." Dedi
Kumsal bana anlatmıştı yiğitin bir anda böyle bir şey yaptığından bahsetti

5,10 dakkika sonra hazır bir şekilde taksinin gelmesini bekliyorduk,sonunda taksi gelmişti.gideceğimiz yeride söyledikten sonra dışarıyı izlemeye başladım.

Her yer çok değişik geliyordu 3 senede ne kadar çok değişmişti Mardin,sonunda gelmiştik,parayı ödeyip mezarlığa doğru ilerledik.

Annemin mezarının yanına çöküp konuşmaya başladım,"tekrardan ben geldim anne,seni çok özlediğimi bilmeni isterim,babam beni buraya niye çağırmış biliyor musun,mahir bir kızı kaçırmış beni berdel olarak verdi,ilk başta kabul etmedim ama Berivan anne senle ilgili olan gerçekleri açıklayacağını söylediği için kabul ettim,merak etme istemediğim bir evlilik yapmayacağım aram bana hiç dokunmadı dokunamayacakta ve bana çok iyi davranıyor "Dediğimde kumsal bana destek vermek ister gibi elini omuzuma koydu,tam o sırada bir teyze bize seslendi.

"Güzel kızlarım bana yardım eder misiniz az önce pazardan çıktım farkında olmadan çok malzeme almışım bu sıcakta çok zor oluyor taşıması evim buraya 5 dakika uzaklıkta."

Diyen teyzeye döndük tatlı bir kadına benziyordu çok yorulmuş gibiydide kumasala birbirimize bakıp kabul ettik.

Yol boyunca kadınla sohbet ettik, en sonunda bir tane ara sokağa döndük ara sokak çok ıssız ve sessiz idi biraz daha yürüdükten sonra çıkmaz sokak olduğunu anlandık burada hiç ev yoktu ben ne olduğunu anlamaya çalışrken,kumsal kadına döndü.

"Teyze burqda ev filan yok,yanlış geldik herhalde."diye sorduğunda geldiğimiz yerin oradan siyah bir araba durdu,teyze bize bakarak "özür dilerim" dedi,artık burada sıkışmıştık çok geçmeden adamlar arabadan indi ve bize doğru yaklaşmaya başladılar.

Biz kaçmaya çalışsak'ta en sonunda bizi yakalayıp arabaya bindirdiler,biz hâlâ direnmeye devam ediyorduk en sonunda adamın elini ısırdığımda suratıma vurmuştu,son hatırladığım oydu burnumuza bir şey tutup bizi bayıltmışlardı.

Gözlerimi açtığımda direkt etrafa bakındım depo gibiydi burası karanlık sadece yukarıdaki pencereden vuran ışıkla aydınlanıyordu,çok garip biryerdi ve depoda bir tane yatak ve yatağın başlığının orada zincir ve kelepçe vardı.

Yatağın varlığını ve nedenini anlayamasam da..., Ayağa kalmaya çalıştığım da bir sandalyenin üzerinde bağlanmış olduğumu anladım ağzımda bağlanmıştı,yanımda benle aynı şekil duran kumsala baktım anlamaz bir şekilde oda bana bakıyordu,bende bilmiyorum anlamında kafamı sağa
Sola salladım.

Derken o anda deponun kapısı açıldı,içeri 40 yaşlarında bir adam girdi, bize bakarak güldü ve konuşmaya başladı.

"Günaydın uyuyan Güzeller iyi gelmişsinizdir. Umarım,bu arada ben Ahmet,sizi buraya aram yüzünden getirdik ,ha aram demişken kocana haber verelim de merak etmesin." dedi elinde duran telefondaki tuşlara basarak birini aradı