Berdel'e Kurban

29.Bölüm

_____________________________

Aramla yiğit elindeki iğneleri balonlara batırdılar,o an herşeyi ağır çekimle görmeye başladım

Benim balondan mavi püsküller etrafa yayılırken kumsalınkin'den pembe püsküller yere dağıldı o an heycandan zıplamaya başladım kumsalda yiğitin boynuna atladı

Sağımızdan,solumuzdan, önümüzden,arkamızdan alkış sesleri yükselmeye başlayınca
Aramın yüzündeki heyecanı sonradan fark ettim "Yavaş ol gülüm,çocuğa zarar gelecek."Diyerek yanına beni çekip hem sarılıp hemde saçımı koklayarak öptü

Ben hâlâ heycandan yerimde duramıyordum "Oğlumuz olacakmış Aram oğlumuz,ayyyy sonunda isim düşüne biliriz."kafamı kaldırıp Aramın yüzüne baktım gülüyordu yanaklarında ki çukurlar okadar çok belli oluyordu ki

Aram'dan ayrılıp önümü döndüğümde ilk göz göze geldiğim kişi babam oldu gözleri dolu idi,bana ilk defa bir babanın kızına baktığı gibi bakıyordu belkide hayatımda ilk defa bir babam olduğunu hatırlamıştım.

Berivan denilen kadın gelmemişti,tamda düşündüğüm gibi Gülista'nın çocuğunun düşmesini benim dediğim kelimelere bağlıyordu

Berfin babamın kolundan tutup benim yanıma getirdi

"Abla,dünden beri sana ne diyeceğini düşünüp duruyor,onun yerine ben diy babam sana bütün yaptıklarından dolayı çok pişman, biz evde yokken eve gelmişsin herhalde anneme bir şeyler konuşmuşsunuz O günden beri annemde çok kötü babamda"

Babam yüzünü yerden kaldırmadan"Bade kızım beni affedebilecekmisin,biliyorum zamanında sana çok kötü davrandım ama."Babam konuşamaya devam edemeden ğlamaya başladı ilk defa onu böyle görüyordum

Bu adam benim babam olamazdı benim tanıdığım baba, sırf beni çağırdığında geç geldim diye 4 gün boyunca beni aç bırkan, istediği kazağını bulamadığım için beni tekeme tokat döven, sırf annemin elbisesini giydim diye elbiseyi yırtan

Bir babaydı ve sayamadığım bir sürü şey daha,kızlar babaları olmadan bana göre hep yarım kalırdı benim en çok canımı sıkan ise benim babam olduğu halde yarım kalmamdı

"Affetim baba."dedim ağzımın ucuyla ama affetmemiştim sırf mutlu günümde olduğum için öyle demiştim,hiç beklemediğim anada bana sarıldı bir kaç saniye gerçekmi diye idrak etmeye çalıştım ama gerçekti bende yavaş yavaş ellerimi kaldırarak babama sarıldım

"Pasta kesilecek az sonra devem edersiniz baba kız ilişkinize."kumsal öyle dediğinde babamdan ayrılıp pastanın Önüne geçtik hâlâ bana kırgın bir şekilde bakıyordu hemen gözlerimi ondan çekerek pastaya döndüm,ilk baş fotoğraftı,pasta kesmesiydi dağıtmasıydı,bebeklere hayırlı olsun derken sonunda cinsiyet partisi bitmişti

O kadar çok yorulmuştim ki anlatamam, yanımda Kumsal oturuyordu, daha fazla ikimizde dayanamayıp başımızı birbirimize yaslayıp uyumaya başladık

Gözlerim kapalı olsada sesleri hâlâ duya biliyirdum

"Yiğit telfonu Verde çekilim,şunlara baksan nasıl uyuyorlar" dedi aram

Benan hanım"Uğraşmayın gelinlerimle,yoruldu çocuklar" dedi

Yiğit
"Bizde yorulduk babaanne bizi bu evde hiç insan yerine koyan kimse yok ya"Dedi çocuksu bir sesle

"Siz karnınız da çocuk taşımıyorsunuz herhalde oğlum" dedi Cihan Ağa, niye karnında çocuk taşıyan mı insan yerine koyuluyordu cihan ağaaacığımm

Aram
"Hay anasını satayım,sizin bu taşımayla alıp veremediğiniz ne ya" dediğinde şirin hanımın sesini duydum"çocuklarım burada ağzımı açtırmayın zararlı siz çıkarsınız" dedi

"Yok yok şirin yengecin sustuk biz."Yiğit'te konuştuktan sonra birinin telefonu çalmıştı sanırım Benan hanımındı melodisinden tanımıştım

~~~~~~~Yazardan~~~~~~~~~

Benan hanım telefonu çaldığında balkona çıkıp telefonu açtı arayan yabancı numaraydı acaba kimdi ki bu saatte

"Alo"dedi telefona doğru "vay Benan sesini duymayalı uzun zaman oldu hayat nasıl gidiyor Benan hanım" dedi bir adam telefondaki kişiyi tanıyamamıştı Benan hanım kaşları çatık bir şekilde

"tanıyamadım acaba isminiz nedir," dedi sert sesi ile, telfondan kahkaha sesleri yükselmeye başladı "Murat ben,"o an Benan hanım için zaman işlemeyi bırakmıştı

Murat Benan hanımın yıllar önceki kan davalısıydı en son Benan hanımın eşi Fahdet bey Murat'ın eşi ve 1 çocuğunu öldürmüştü

O zamanlar Murat kendi canını ve 2 çocuğunun canını kurtarmak için yurt dışına kaçmıştı ve kendi istediği gibide kendi canını ve çocuklarının canını kurtarmıştı

gitmeden önce bir yeminde etmişti

"Allah şahidim olsun geri döneceğim ve size yeminim olsun ki ZOR aşireti sizden iki can alacağım benim iki evladım annesiz kaldı sizin de iki evladınız annesiz kalana kadar elimden geleni yapacağım"
Murat gitmeden önce bu sözleri söylemişti.

"Geri döndüm Benan hanım,duydumki torunlarının çocukları olacakmış doğdukları an hayırlı olsuna geleceğim aklında olsun" diyip telefonu kapattı

O an Benan hanım nefes almayı bırakmıştı kalbine ağrılar girmişti kalbini tutarak yürümeye çalıştı ama beceremdi oracıkta yere yığıldı, yıllar sonra murat gelmişti ve verdiği sözü tutmak için geri dönmüştü