ភាគ ៣០
សុងហ៊ុនបានឲពួកគេអង្គុយនៅតុសិន សឹមនិយាយរឿងទាំងអស់នោះ ប្រាប់នីគីយល់ហើយក៏ស្ងាត់វិញ ណាមួយក៏មិនហ៊ាននិយាយច្រើន
ជេគ«ខ្ញុំសុំទោសដែលមិនចាំអ្នកទាំងអស់គ្នា»
សុងហ៊ុន«វាមិនមែនកំហុសកូនទេ»
នីគី«រកជេគឃើញវិញ ពូក៏សប្បាយចិត្ត»
សុងហ៊ុន«និយាយអញ្ចឹងពួកឯងគិតរកថ្ងៃរៀបការឃើញឬនៅ?»
ស៊ូនូ«ប៉ាឲរៀបចំការអាទិត្យណាបងថ្លៃ គាត់ថាគាត់ខ្ជិលចាំយូរណាស់»
នីគី«ប៉ាក្មេក ប្រញាប់ទៅហាន់នីម៉ូនដែល»
ជេគ«ហាក៎!ប្រញាប់ទៅហាន់នីម៉ុនដែល?»ជេគធ្វើមុខឆ្ងល់ ការកូនហេតុអីប្រញាប់ទៅហាន់នីម៉ូនដែលចឹង
នីគី«ហាហាហា ពូនិយាយលេងទេ»
ស៊ូនូ«ស្អែកនេះយើងទៅមើលឆុតការហើយ»
នីគី«ស្អែក? ម៉ោងប៉ុន្មាន?»
ស៊ូនូ«ថ្ងៃបន្តិចក៏បាន»
នីគី«ហឹម! បងហ៊ុនចងដៃឲច្រើនណាដឹងទេ»
សុងហ៊ុន«ហើយឯងចងយើងវិញប៉ុន្មាន?»
នីគី«កាតថ្ងៃណាចុះ?»
សុងហ៊ុន«មិនយូរទេ» គេងៀកទៅញាក់ចិញ្ចើមខិលដាក់ជេគ
នីគី«ចងខ្ញុំ5000$សិនទៅចាំខ្ញុំចងវិញ»
សុងហ៊ុន«ចង7000$វិញអូខេ?»
នីគី«មិនចាវទេ»
សុងហ៊ុន«អា៎ ម៉ាត់ណាម៉ាត់និងឯង»
នីគី«អូខេ»
ស៊ូនូ«ជេគចូលចិត្តញាំណាស់ មើលចុះ»
សុងហ៊ុន«កូនជ្រូកតែប៉ុណ្ណឹង»
ជេគ«ថាឲអ្នកណា?»
សុងហ៊ុន«កូនជ្រូកខ្ជូត»
ជេគ«ហឹស» គេដួសអាហារមកញាំបន្ត មនុស្សឃ្លានសឹងអីទៅហើយ។
______///______
-ស្អែក
នីគីនិងស៊ូនូបានទៅមើកឆុតការនៅម៉ោង11ថ្ងៃត្រង់ ពួកគេទៅហាងដ៏ល្បីមួយ ស៊ូនូជ្រើសយកឆុតពណ៌ប្រផេះស្តើង សុីជាមួយនិងឆុតដែលនីគីជ្រើសដូចគ្នា
