ep 17

156 24 0
                                    

အကိုဂျေးက ခဏဝေ့ကြည့်ကာ ထွက်သွားမှဆောနူ ထွက်လာ၏

ဆောင်းဟွန်းကလည်း ထွက်လာကာ

"ငါက ဘာလို့ ခုံအောက်ဝင်နေမိတာပါလိမ့် '

" ဆောနူ ဆွဲလိုက်လ်ု့ပေါ့ ''

"Yrrr''

" ပြန်ရအောင် ''

ဆောနူ နှင့် ဆောင်းဟွန်း ပြန်လာတော့ မှောင်ရီပျိုးစအချိန်ရောက်နေပြီ

နီရောင်ရောင် နေလုံးကြီးက တိမ်စိုင်ငယ်လေးတွေကြား ပုန်းကွယ်လုနီးနီး ဖြစ်နေပြီ

ပတ်ဝန်းကျင်ကြီးကလည်း အနီခပ်ဖျော့ဖျော့ အရောင်လေး နှင့် လှပနေ၏

ထ်ုလမ်းမငယ်လေးထက် အတူ လျှောက်နေကြသော ပတ်ဆောင်းဟွန်းနှင့် ကင်ဆောနူ။

" ကင်ဆောနူ '

" အင်း '

" နေ့လယ်က တောင်းပန်ပါတယ် '

" ဘာကိုလည်း '

" ဒီအတိုင်း '

" မလိုပါဘူး ကျနော်က ဆောင်းဟွန်းကိုဆို အမြဲခွင့်လွှတ်ပြီးသား '

" ဘာ '

" ကျတော်က နတ်သားလေးလေ''

ဆောင်းဟွန်းထက် စာရင် အရပ်အနည်းငယ်ပုသည့် ဆောနူအား ငုံ့ကြည့်မိတော့

ကြယ်ကလေး၏ တောက်ပမှုတွေပင် မှေးမှိန်သွားကလောက်မည့် မျက်ဝန်းငယ်တွေ ။

ထိုမျက်ဝနိးငယ်လေးတွေက ဟော့ဒီ ပတ်ဆောင်းဟွနိး၏ အေးစက်နေသည့် နှလုံးသားအား အပူငွေ့တွေ ပေးနေသယောင်ပင်။

" ဆောင်းဟွနိးနီး ကျတော်ချောမှန်း သိပေမယ့် အဲ့လောက်ထိကြည့်တော့ နေရခက်တယ်'

ဆောနူ၏ အသံကြားမှ အသိဝင်လာသည့် ဆောင်းဟွန်းက

" ဟမ် ဘာကို ဘာက်ူကြည့်ရမှာလည်း '

နီရဲနေသည့် နားရွက် နှင့်ယောင်ရမ်းကာ ဖိဟောက်ကာ
နေသည့် ပတ်ဆောင်းဟွနိးက သူခိုးလူမိသွားသလိုပင်။

" ဟင်း ကျနော်လေ ဆောင်းဟွန်းကို မြင်တိုင်း ရင်ခုန်နေတယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလည်း '

" ရင်ခုန်သေးတယ်ဆိုတော့ မင်းဆက် အသက်ရှင်သေးတယ်လို့ ပြောနိုင်ပါတယ်'

ကိုယ့်ရဲ့ ကြယ်ကလေး (Sunshine)completeWhere stories live. Discover now