chapter 3: RTNVP

621 27 1
                                    

CELESTIAN NICHOLE P.O.V.

Ang bango ng lutuan ang bumati sa akin pagpasok sa kusina. Nagsisimula na sila sa pagluluto ng white rice, fried chicken, itlog, at chicken soup. Simple ngunit nakakaengganyong amoy ang pumuno sa paligid. Ang Paradise World at Earth ay magkahawig pagdating sa pagkain, pero may kakaibang kalidad dito—ang mga sangkap ay mas sariwa, mas natural, at may konting tamis na tila galing sa mismong kalikasan. Gayunpaman, napansin kong kulang sila sa kaalaman sa ibang mga paborito kong pagkain mula sa Earth. 

“Hmm, kailangan nilang makita ang talino ko sa pagluluto,” naisip ko, sabay lapit sa kanilang lutuan. 

Habang abala sila sa pag-aasikaso ng sinaing, kumuha ako ng palayok at nagsimula sa aking specialty—fried rice. Ang simpleng ulam na ito ang palaging nagpapasaya sa akin sa Earth, kaya gusto kong ipakita sa kanila kung paano ito gawin. 

Habang inumpisahan ko nang maggisa ng bawang at sibuyas, napansin kong unti-unting tumigil ang lahat sa ginagawa nila. Naramdaman ko ang bigat ng kanilang mga tingin, puno ng paghanga at pagkagulat. 

“Grabe, mahal na prinsesa. Sigurado po ba kayo na kayo na lang gagawa?” tanong ni Liza, isa sa mga cook, na halatang hindi sanay makita akong nasa kusina. 

Ngumiti ako sa kanya. “Of course. Hindi ako sanay na pinagsisilbihan lang. Kaya mo bang kunin ang mga sangkap para sa cheesy lasagna?” tanong ko habang naghuhugas ng kamay. 

Saglit siyang natigilan bago tumango. “Opo, mahal na prinsesa!” 

---

Pagdating ng mga sangkap, nagsimula na akong mag-assemble ng lasagna. Nararamdaman ko ang excitement ng mga tao sa paligid habang pinagmamasdan nila ako. 

“Pakiluto ang rectangular noodles ayon sa instructions sa package,” sabi ko kay Liza, na agad namang sumunod. Habang nagtatanggal ako ng takip ng tomato sauce at hinahalo ito sa ground beef, napansin kong tila nagbubulungan ang dalawang cook. 

“Bakit parang ang tahimik niyo? Ano 'yang ginagawa niyo?” tanong ko, medyo nakangiti. 

Napatigil ang dalawa, halatang nagulat. “Pasensya na po, mahal na prinsesa! Sinusulat po namin ang mga sinasabi niyo. Ang galing niyo po kasi!” sagot ng isa, namumula pa sa hiya. 

Natawa ako sa sinabi niya. “Okay lang. Sulat niyo nang mabuti. Malay niyo, magtayo pa kayo ng Italian restaurant dito sa Paradise World.” 

Narinig ko ang mahinang tawa nila habang patuloy kong inaayos ang lasagna. Nang maipasok ko na ito sa oven, tumalikod ako at ngumiti sa kanila. “Hintayin niyo lang ang resulta. Siguradong magugustuhan niyo ‘to.” 

---

Pagkaraan ng halos isang oras, inilabas ko na ang freshly baked lasagna mula sa oven. Golden brown ang ibabaw nito, at amoy na amoy ang melted cheese at herbs. “Perfect,” bulong ko sa sarili ko. Iniwan ko na ang pagkain sa kusina, tiwala akong magugustuhan nila ito. 

Dumiretso ako sa kwarto upang maghanda para sa araw. Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin. Naramdaman kong muli ang pagkakaiba ko sa ibang mga prinsesa dito sa Paradise World. Hindi ako limitado sa pagiging prinsesa lamang; gusto kong ipakita kung sino talaga ako, isang babaeng kayang gumawa ng sarili niyang pangalan. 

Isinuot ko ang baby blue dress na simple ngunit elegante, may mga detalye sa gilid na tila sumasayaw sa bawat kilos ko. Inayos ko ang buhok ko sa loose bun, hinayaan ang ilang strands na malayang bumagsak sa gilid ng mukha ko. Naglagay ako ng light makeup upang magmukhang fresh at effortless. 

“Perfect,” sabi ko, hinahangaan ang sarili. Lumabas ako ng kwarto, handang harapin ang araw na ito nang buong kumpiyansa.


REVISED

Reincarnated as The Naïve PrincessWhere stories live. Discover now