Stupid// [kim seungmin]

..

Jisungie <3 ;
Minseo...
Özür dileriz..
*gönderildi:14.58*

Ben;
Ne oldu jisung?
İyi misin?
Heey!
Bür sorun mu var?

Jisungie <3;
Minseo
Kedin.

Ben;
Evet mia?
Ne oldu ona
Bişey saklıyosunuz benden

Jisungie <3;
Mia evde değildi ve
Ve dışarı aramaya çıktığımızda bir arabanın altındaydı
Bütük ihtimal pencereden kaçtı
Özür dileriz gerçekten
Veterinere götürdük şimdilik eve gönderdiler bizi

Ben;
Siz ciddi misiniz
Hemen eve geliyorum
Özür dileme senin hatan değil

...

Hızlıca kütüphaneden çıkmış eve adımlıyor hatta koşuyordum.
Mia'ya hepimiz çok bağlanmıştık yaklaşık 6 yıldır bizimleydi ve bir anda böyle olmaması gerekiyordu.
Gözyaşlarım akarken aynı zamanda koşuyordum. Ona gerçekten başlanmıştım.
Gözümü kapatmış otobüsü beklemeden sadece hızlı hızlı nefes alarak koşuyordum.
Farketmeden bir adama çarpmıştım. Tam göremesemde sesinden seungmin oldupu belliydi

"üzgünüm"

"nereye koşuyordun? Bi sakin ol."

"gitmem gerek, tekrar özür dilerim."

...

"Alo abla?"

"durumu nasıl?"

"kötü" dedim gözümden bir damla düşerken

"kötüymüş yani yoğun bakımda şuan" dedim istemeden de olsa

"ahh cidden! Şu siktimin dünyası neden kötü kalpli kişiler yerine masum bir hayvanın canını alır ki?!" haklıydı

"belki yaşarmış, bekliyoruz" bir umut

"kim var yanınızda?"

"bizim grup işte"

"tamam gitmem gerek haber ver mutlaka. Ağlama hem belkş yaşarmış!"

"tamam abla" dedim ve telefonu kapatıp kafamı duvara yasladım. Ya yaşamazsa diye düşğnmeden edemedim tabii.

"mia'nın sahipleri sizler misiniz?" veteriner, bu soruyu sorduğunda sankş güzel bişey dicek gibi hepimiz evet anlamında kafamızı sallayıp meraklı bakışlarla veteriner hekime baktık.

"üzgünüz..."  gözyaşlarım sel olurken aynı zamanda hıçkırık seslerim de uzun koridorda yankılanıyordu.
Ablam haklıydı,
Onlar ölmeyi haketmiyordu.
Artık evde sürekli koşan, sürekli yemek yiyen, sürekli uyuyav ve sürekli bize kendini sevdiren bi kedimiz yoktu.
Sadece boşluk vardı.
...

250 255 kelime felan oldumuştur

Farkındayım kısa

Ama kedim öldü

6 yaşındaydı ve onun adına yazdım bunu (ismi mantar kedimizin ama mantar saçma gelir die bi benzeri mia koydum)

30 aralık yani bugün öldü.

Kedi aslında dayımındı ama bende çok seviyodum, bağlanmıştım ona

Beraber hep yemek yerdik, uyurduk, biyerlere giderken hep ben taşırdım onu.

Cidden çok kötü bugün.

Dayımın arayıp anneme "abla mantar öldü" demesinden korkunçu "mantara noldu" yazdığımda üzülmem için bana görüldü atmasıydı..

Lütfen siz hayvanınız varsa sağlıklı besleyip ona zararlı olabilcek şeyler vermeyin bizim kedimiz yediklerinden dolayı öldü. Galiba böbrek yetmezliği vardı mantarda.

En merak ettiğim kardeşi onu evde görmediğinde ne tepki verdiği...
"Bu bölüm ağlayarak yazılmıştır"