Ali giderken Nazlı olduğu yerde kalırken Adil de arkalarından gelmişti kızının kolundan tutup mekanın bahçesindeki banka oturdular. Nazlı düşünceli halde babasına baktı sonra gözlerini kaçırdı
Adil: Aliyi duydum ve onun dedikleri yüzünden incinmedim. Aslında bencilim
Nazlı: Baba...
Adil: Evlendirmek istiyorum seni onurumuzu ve şirketin itibarını kurtarmak için bir baba olarak seni koruyamadım. Fermana yumruk atıp tekmeleyip kovmam gerekirdi ama yapamam her şeyden önce o benim kardeşim
Nazlı:(babasının elini tuttu) Duygularını anlıyorum. Ferman amcayı suçlamak istemiyorum
Adil:(kızına baktı) Sana zor zamanlar yaşattığım için özür dilerim. Sadece işteki rekabet bile küçük bir kız için zor ve üstüne yakınlarıyla arasındaki problemler hepsi başına yıkılmış durumda kaldıramazsın diye korkuyorum bu yükü sana bırakamam ölüm çok da uzak değil bana bu yüzden evlenmeni istiyorum Nazlı belki bu sayede Ferman duygularından vazgeçer beni anlıyor musun? -dediğinde Nazlı göz yaşlarını serbest bıraktı.
Nazlı: Sana problem çıkartıyorum özür dilerim -diyerek babasına sarıldı
*
Akşama doğru Ferman eve gelirken annesinin yemek yemediğini öğrenmişti. Eve girerken Selvi salonda üzgünce oturuyordu
Ferman: Hizmetçiler akşam yemeği yemediğini söylediler
Selvi: Düşünüyorum gözlerine gözükürsem iştahlarını kaybederler -dedi ayaklanıp gidecekken
Ferman: Anne (Selvi durdu) Hepsi benim hatam böylesine aptalca bir şey yapmamalıydım. Adil ve Nazlı beni asla affetmeyecekler
Selvi:(Fermana döndü) Yanlış olanın ne olduğunu biliyorsun ama hala yapıyorsun kimse seni affetmeyecek
Ferman: Üzgünüm anne herkesin seni aşağılamasına neden oldum. Sen beni yükselttin ama herkesin dediği gibi ben işe yaramazım kimseyi suçlamayacağım -diyerek Selviye sarılırken Selvi de oğluna sarıldı
Selvi: Hadi buradan gidelim burada kalarak kimseyi rahatsız etmeyelim. Bu hatayı telafi edecek başka bir yol göremiyorum. Burada kalmaya devam edersek her şey daha da kötü hale gelebilir Ferman!
*
Gece herkes uyuduktan sonra Ferman odasındaki Nazlıyla olan fotoğrafını eline aldı. Annesinin dediklerini gitmeyi düşünürken Nazlının fotoğrafına dokundu otel gecesinde yaşanılanlar ve dediklerini tek tek hatırlayıp ağlamaya başladı.
Adil ise cihaza bağlı uyurken Nazlı odasına geldi baş ucuna oturup ellerini tuttu. Alinin dedikleri aklına geldi
"Herkesi suçlamak yerine düşün. Babanın onurunu kaybetmesine neden olacak ne yaptın?"
Ezo ise evinin bahçesinde Aliye ulaşamamak onu delirtirken sinirinden bahçeyi dağıtmaya başlamıştı bile
Ezo: Nazlı! neden benim mutluluğumu bozuyorsun! Doktoru benden neden alıyorsun! Nefret ediyorum senden! -diyerek çığırırken Halil koşarak bahçeye geldi
Halil: Ezo dur! Delirdin mi ne oldu? Yine mi aldatıldın?
Ezo: Kimse beni aldatmadı. Doktor iyi bir insan ve ben onu seviyorum. Beni duyuyor musun? Onu seviyorum!
Halil: Deliriyorsun bu aşk değil! Sadece kazanmak istiyorsun Nazlıya kaptırdığın Fermanı geri kazanmak istiyorsun her şeyi doktor için yaparak!
Ezo: Öyle değil beni tanımıyorsun
Halil: Seni çok iyi tanıyorum sen benim kızımsın EZO! Bekleyip göreceğim bu aşkın intikama dönüştüğü zamanı dört gözle bekliyor olacağım. Kendinden başka kimseyi sevmeyi bilmiyorsun sen
