Adil ve Nazlı şirkette olağanüstü toplanma kararı alırken Ferman hariç tüm kardeşleri vardı. Herkes her şeyi biliyordu artık. Kıvılcım ve Denizin gözleri büyürken Vuslat hiddetle ayağa kalktı elini masaya vurdu
Vuslat: Adil beni ve Tanjuyu kovmaya nasıl cüret edersin! -Adil ellerini önünde bağlamış sadece duvara bakıyordur kardeşinin ihanetine üzülmüştü
Nazlı: İkinizde ihanet ettiniz ve şirketten zimmetinize para geçirdiniz şanslısınız ki suçlamaları basına vermedim
Vuslat: Biz ikimiz herkesten çok çalıştık! Hak ettiğimizi aldık!
Kıvılcım:(ayaklandı) Sadece siz çalışıyormuşsunuz gibi konuşuyorsun! Burada herkes eşit derecede çalışıyor
Vuslat: Yaptığınız önemsiz işler mi?! Bizim şirkette yaptığımız üretim kadar önemli değil. Asıl biz aldatıldık herkes bizden faydalandı ve bizim kâr payımızı gasp etti!
Tanju:(ayaklandı) Bu doğru. Bu mekanı bir yürütmüyor muyduk? Bizim işimiz bu şirketin ötesine geçerdi
Deniz:(elini masaya vurup o da ayaklandı) Adil onlara bak bir şey söylesene? Gerçek kişiliklerini gösterdiler bizim için hiçbir önemleri yok artık! -herkes Adile dönerken tüm çalışanlar dedikoduya başlamışlardı asansörün oradaki panonun önünde kalabalık oluşurken Kuzey oraya gelirken kalabalığı görüp ilerledi
Kuzey: Sizin yapılacak işleriniz yok mu? -diyerek panoya baktığında gözleri büyüdü Tanju ve Vuslatın fotoğrafları yapıştırılmış altında da görevden alındıkları yazıyordu
Adil:(artık sessizliği bozdu ayaklandı sakince konuşmaya başladı) Bundan öncesinde hiçbir şeyimiz yoktu hatta paylaşabileceğimiz bir sodamız bile (kardeşler o günü hatırlayıp üzülürlerken) ondan öncesinde kimin kim olduğuyla da ilgilenmedik. O gün sadece bir şişe için paramız vardı her bir kız kardeşimle eşit paylaştım
Kıvılcım: Evet hatırlıyorum Adil şişedeki miktarı ölçmek için kalem kullandı ve biz eşit içtik
Adil: Ama bugün yeterden daha fazlasına sahipken (sinirle) neden kimse yeterin yeter olduğunu bilmiyor!
Vuslat: ÇÜNKÜ SADECE DÖRDÜMÜZ VARDIK! AMA SEN BUGÜN FERMAN VE NAZLIYI DA BİZİM PAYIMIZI ALMALARI İÇİN GETİRDİN!
Tanju: Bu şirket ikimiz olmadan ayakta kalamaz
Nazlı:(sinirle ayaklandı) Bu doğru değil! Sen bu şirketi çok zarara uğrattın Tanju enişte!
Vuslat: Senin gibi ahmak bir çocuk bizim batmamıza neden olacak! O parayı erkek satın almak için kullandı yalan mı!? Neden bir şey demedin! BEN SADECE KENDİ KOCAM İÇİN BİRAZ PARA AYIRDIM NEDEN İHANET ETTİĞİMİZİ SÖYLÜYORSUNUZ! BU ADALET Mİ! Pekala kim bu kız yüzünden batmak istiyorsa hiç durmasın ben onunla batacak kadar aptal değilim hadi gidelim -diyerek Tanjuyla çıkıp giderken herkes yerine oturdu Adil ise gözlerinden akıtmaya başladı
Birkaç dakika sonra ellerinde kolilerle çıkışa gitmek için hareket eden Tanju ve Vuslatın önünü Gülin ve Güneş kesti. Nazlının emri ile bu şirketten hiçbir evrak çıkmayacaktı. İtiş kalkışın galibi GülGün olurken Vuslat ve Tanju elleri boş bir şekilde çıkıp gittiler
*
Ferman odasında dışarıyı izlerken sinirliydi öfkeliydi Nazlının her geçen gün Aliye bağlanması onun sözünü dinlemesini canını fena halde yakıyordu o düşünceler içindeyken Nazlı odaya geldi Tanju ve Vuslat'ın kovulduğu söyleyince Ferman ona döndü
Ferman: Neden bana söylüyorsun ben artık önemsiz biriyim. Kimin gidip kimin kaldığını bana söylemene gerek yok artık -gidecekken Nazlı kolundan tutup kendine çevirdi
