Diepte- mitthy (bankzitters)

Hoofdstuk 2

Robbie POV

Ik kom aan op werk en zie dat Milo er al is. Dat is gek normaal is hij te laat. Is er iets met hem? Ik besluit er niet op in te gaan, misschien had hij niks beters te doen. "Yo Milo!" Zeg ik als ik de werkruimte binnen loop. Hij kijkt op van zijn scherm. "Hey Rob! Hoe is ie?" "Ja wel goed hoor! Met jou?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Beetje slecht geslapen." Ik maak een oh vorm met mijn mond om te laten zien dat ik hem begrijp. "Is dat ook de reden dat je hier al zo vroeg bent?" Hij knikt.

Milo POV
Ik ben wat e-mails aan het beantwoorden als Robbie de werkruimte binnen loopt. "Yo Milo!" Zegt hij. "Hey Rob! Hoe ie?" Vraag ik. "Ja wel goed hoor! Met jou?" Ik haal mijn schouders op. Ik weet het niet. Er mist iets in mijn leven. Mijn liefde mist in mijn leven. Maar ik moet het accepteren. Maar dat kan ik niet. Ik wil hem er niet lastig mee vallen, dus bedenkt ik snel gewoon iets. "Beetje slecht geslapen." Zeg ik en ik kijk weer naar het scherm. "Is dat ook de reden dat je hier al zo vroeg bent?" Vraagt Robbie nieuwsgierig. Tuurlijk is dat de reden niet. Ik wil gewoon niet thuis zijn. Ik kan daar niet weer zijn. En toch knik ik. Ik vertel hem later wel een keer de reden.

De werkvloer vult zich mee steeds meer mensen. Totdat iedereen er is, en wij een video op gaan nemen. We nemen de video "BANKZITTERS KOPEN HETZELFDE ALS HUN VOORGANGER" op. Op zich heb ik er wel zin in. Het maakt me altijd blij op een video met iedereen op te nemen. Op mijn eigen kanaal uploaden heb ik overigens geen zin in. Dan moet ik alleen iets op nemen. De tijd dat ik samen was met Char had ik er geen zin in, omdat ik met Charlotte wou zijn. Nu ben ik alleen, en moet ik alleen iets opnemen wat me alleen maar reminders geeft dat ik alleen ben. Verschrikkelijk.