Yazın Kıvırcık Dalgası

4.Bölüm Zamanı Değil

Efe ile beklemeye başladık.Onun yanına oturmuştum."Nasılsın?" Diye sordum ancak cevap vermedi.Konuşmaya başladım
"Teşekkürler." Kafasını bana doğru çevirdi ve konuşmaya başladı
"Teşekkür etme sende Peri'yi kurtardın sana meraklı olduğum için kurtarmadım seni."
Gerçekten kalp kırıcıydı  gerekirse bende kalp kırıcı olucaktım
"Bende sana meraklı olduğumdan kurtarmadım Peri'yi"
Sustu cevap vermedi.Bende tekrar konuşmaya başladım onu sinir etmek hoşuma gitmişti.
"Annen ve babanda senden sıkıldıkları için seni buraya bırakmışlar çok sıkıcısın"
Çok ani bir haraketle bana baktı ama gözleri öfke doluydu bana sövecek gibi iken kalkıp gitti.Ne olduğunu anlamamıştım.Yanına gittiğimde
Efe:Siktir git Zeynep.
Zeynep:Yanlış bir şey mi dedim özür dilerim?
Bağırarak konuşmaya başlamıştı,bir yandan gözlerinden yaşlar süzülüyordu şaşırmıştım
Efe:Annem ile babam öldü!

Sustum sadece sustum.
Deniz:Özür dilerim..b-ben bilmiyordum
Efe:Ben senin yalan özürlerine kanmam bosuna özür dileme.
Çok sert bir şekilde beni itmişti ve hatta omzum morarmıştı,nereden bilebilirdim?

Saatler sonra
Çocuklar dönmemişti ve Efe endişeliydi.Hala hiç konuşmamıştık.Efe dağa tırmanacağını ve bir yere gitmememi söylemişti.Tam tırmanacakken telefon çaldı arayan Can'dı
"Can abi n'oluyor gelin artık.Ne?! Oğlum siz mal mısınız beni ayağı sakat kızla burada bırakıp gittiniz bide salaklar!"telefonu suratlarına kapattı .Onlar tekneyle gitmişler mecbur seni kucağımda çıkarıcam."Ben iyiyim devam ederim."
"Sen bilirsin." Dedi pis bir sırıtma ile.Olmuyordu haklıydı yürümeye başladığımız andan beri ayağım o kadar acıyordu ki uçurumun kenarındayken başım dönmeye başlamıştı tam düşecekken Efe beni yakalamıştı.Dudaklarımız çok yakındı.Soğuk nefesi suratıma değerken beni doğrulttu ve kucağına aldı.Hava soğumuştu tir tir titriyordum.Oda üşüyordu.İkimizde ıslaktık. "Mola vermeliyiz." Dedi başımla onayladım. Şansımıza çok güzel ve korunaklı bir yer bulmuştuk.Montlarımızı sermek zorundaydık yoksa böcek sokabilirdi.Ama diğer türlüde donarak ölecektik.
"Isınmak için sarılmak ister misin yoksa iyi misin?"dedi etkileyici sesiyle
"İyiyim."
"Tamam."
Donarak ölüyordum ki Efe bunu fark etmişti.
"Donarak öleceksin."
"Biliyorum."Sanki bana karşı bir mahcubiyet hissediyordu.
"Rahatsız olmassan.." Dedi ve beni belimden sarmaladı.Neden bilmiyorum ama içimde kelebekler uçuşuyordu.Bütün üşümem gitmişti.Belimden tutup beni daha çok kendine çekti yanında o kadar küçük kalıyordum ki tam göğsünün hizasındayım.Orada öylece uyuduk.

Yorum atmayı unutmayin