Soğuk nefesinin suratıma değişiyle uyandım.Hava çok karanlıktı
"Zeynep hadi uyan yola çıkmalıyız."Donuyordum gerçekten donuyordum
"T-tamam."Artık kucağında değildim.Ayağım acımıyordu.Efe huzursuz gibiydi.Baya bir yürüdük.Birden konuşmaya başladı.
"Özür dilerim."
"Ne?"
"Tekrarlatma işte Özür dilerim."
"Sorun yok."Gerçekten huzursuz olmuştu benim sorun yok demem onu rahatlatmamıştı.Bir saat sonra eve varmıştık.Yorgunlukta ölüyordum ancak daha babaannemin azarını işitecektim.Babaannemin azarıyla beraber odama çıktım.Aklımda hala Efe vardı.Bu ruhu nasıl kirletmişlerdi?Babaannem İle yemek yerken konuşmadık.Bana kırgındı ama ben onun bir şekilde gönlünü alırdım.O kadar yorgundum ki yemekten sonra terasta uyuya kalmıştım.Babaannem zaten çoktan yatmıştı.
Bir kaç saat sonra başımda Burak ile irkildim
"Manyak mısın oğlum napıyorsun burda?"
"Seni almaya geldim Zeyno."Uyku sersemliği ile anlayamamıştım.Sonra Burak arkada duran Mert ve Efe'yi işaret etti.Mert el sallarken Efe tepki vermiyordu.Öküz.Beni zorla sahile götürmüşlerdi.Beni aralarına nasıl bu kadar kabul aldılar anlamıyordum.Sahile geldiğimizde,
"Can ve Sevinç nerede?"
"Onları çağırmadık boşver sen."diye yanıtladı Mert.Onlar kadar yakın değillerdi birbirlerine.
Orada bayağı bir eğlendik.Ardından aklıma bir şey geldi.Her şey bir anlığına benim için durdu.Dondum kaldım. "Babaannem.." dedim sessizce ve sonra deli gibi koşmaya başladım.Evin yolunu zar zor bulmuştum.O kadar hızlı olmama rağmen bana yetişmişlerdi ama hala onları duymuyordum.
"Zeyno ne oldu ya?"
Onlar umrumda değildi şu an tek umrumda olan Babaanneme bir şey olup olmadığıydı.Delice kapıdan girdim.Arkamdan geldiler.Ve babaannem..Yerde yatıyordu tuvalete girmek için kalkmıştı muhtemelen. "Hepsi benim suçum,benim suçum,benim suçum.." sayıklıyordum kulaklarımda Burağın bağırışları.Mert'in ambulansı arayınları ve Efe'nin bemi sarsması ama kendime gelememem.On dakika sonra bir hastanedeydik yer zaman benim için kaybolmuştu hiç bir şey umrumda değildi.Benim suçumdu.Birden balkona koştum.Nefes alamıyordum.Arkamdan gelen kişiyi umursamadan nefes almaya çalışıyordum.Ve birden yere çöküp ağlamaya başladım.Arkamdan gelen kişi bana güç vermek istercesine beni kaldırdı.Bana sarılmak için belinden kavrayınca onu ittim.Bu sefer öküz bendim.Koşarak odaya geri gittim.Salak zeynep.Yorum atın yoksa döverim hanahahにるぬりつねる
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yazın Kıvırcık Dalgası
RomantizmSınıfta kalan Zeynep ceza olarak babaannesinin sıkıcı yazlığında kalmaya zorlanır ancak hiç beklenildiği gibi bir yaz olmayacaktır.