ZOR

◇8

Babamı karşımda görmemle elimin ayağıma dolanması bir olmuştu.
Hep korkardım babamdan Utkuyla olduğum sürece, ne zaman ne yapacağı belli olmayan bi adamdı çünkü benim babam.
"Elvin"
Dedi sakince evet şimdi sıçtın elvin dedim içimden.
"Efendim baba-" Derken sözümü Utku kestiğinde arkamı döndüm.
"Kim gelmiş elvin?"
Babamın bi bana bakıp bi Utkuya bakması gayet normaldi çünkü utku karşımızda sadece belinde havluyla duruyo bi yandanda saçını elindeki havluyla kuruluyordu.
Bu ara babamı görmediğini düşündüğüm için
"Utku" dedim kısık bi sesle kafasını kaldırdığında benim arkamda kapıda bekleyen babamı görünce
"Ha siktir"
Dedi.
Aynı şekilde bende içimden bi siktir çektim belki utku çıkmadan önce bisey açıklayabilirdim ama şuan şu durumda bişey açıklamaya bile gerek yoktu.
Zaten yanlış anlaşılmıştık
Utku biraz durumu toparlamak için
"Bülent Abi cidden görüldüğü gibi değil"
Dedi ama iş işten birazcık geçmişti.
Ama bizi tam olarak kurtaran kişi yine ferhat olmuştu.
Asansörden çıkıp babamın arkasına geldiğinde
"Bülent Abi senin burda ne işin var?" dediğinde
"Ben seni ve Utkuyu görmeye gelmiştim Elvin için ama bak bakalım burda kimle karşılaştım?"
Evet elvin ne diyeceksin bakalım derken aklıma olayı kendi lehime çevirmek için bi fikir geldi.
Ferhat
"Abi-" Derken sözünü kestim
"Sen niye benle alakalı utku ve ferhatla konuşacaktın babacım?"
"Mahallede kalıp kalmamanla alakalıydı ama anlaşıldı ki sizi bu da durdurmuyor." Dediğinde Utku söze girip
"Abi zaten gelmiyordum ki mahalleye"
"Neyse bu önemli değil gördüğüme göre mahalleye gelip gelmemen bir şeyi değiştirmiyor, benle Amerika'ya
geliyorsun elvin"
Üç kişi aynı anda "Ne?" Dediğimizde
Babam
"Duydunuz işte gençler" dedi
"Ne yani ben o sözde anne bozuntusu kadını mi görücem her gün?"
"Elvin anne bozuntusu dediğin kişi benim karım sözlerine dikkat et."
"Ama benim annem değil baba ve eminim ki o kadın sen yaşlanınca sana bile bakmaz bi de bana mı bakmaya çalışacak."
"Elvin yeter bu kadar!"
"Senle gelmek istemiyorum daha nasıl söylemeliyim?"
Utkuya baktı ve konuşmaya devam etti
"Kızımın aklına nasıl bu kadar girebiliyorsun utku?"
"Abi dediğin süre geçti hatta üstüne 6 ay daha bekledim sırf sen rahatsız olma diye bence kızını benden korumam yerine ondan koru."
"Utku dediğin kelimelere dikkat et"
"Ferhat Elvini dışarı çıkar" dedi utku bi hışımla
Ferhat benim koluma girerek kapının dışına çıkardığında babam içeri girdi ve kapıyı kapattı.
Ben daha ne olduğunu bile anlamadan içerden kapının dışına kadar gelen bağırma sesleri tüm koridordan duyuluyordu.
Ferhat
"Elvin kafan karışmasın tüm soruları aşağıda cevaplayacağım şimdi aşağıya inelim hadi" Dediğinde asansöre doğru yürümeye başladık.
Aşağı otopark katına indiğimizde ferhat arabasına doğru yürümeye başladı ben ise hala yukarıda ne olduğunu çözmeye çalışıyordum.
O ara ferhat arabayı çalıştırıp önüme getirmişti ön kapıyı açıp arabaya bindikten sonra Ferhat otoparktaki çıkışa doğru sürmeye başlamıştı.
"Bu süre mevzusu ne ferhat?"
"Baban Utkunun senle konuşmasını istemiyordu zaten bunu biliyorsun ondan dolayı Utkuya senin doğum gününden önce gitmesini söyledi ama utku bunu kabul etmedi."
"Nerde oldu bu konuşma?"
"Üvey annenden dolayı hastanelik olduğun gün yani senin tam yoğun bakımda olduğun sıra baban olayı üvey annenin yaptığını daha bilmiyordu, Utkudan dolayı olduğunu söyledi ve görüşmeye devam ederseniz seni yanına alacağını söyledi."
"Utku nasıl benle konuşmaya geldi?"
"O gün o arabayı süren adamı bulduk tabi biraz uzun sürdü senide o kadının yanına göndermemek için senle bi süre konuşmadı biliyorsun ne yapacağı belli olmuyor o Asya delisinin" dedi ve güldü.
Cidden belli olmuyordu.
"E noldu şu adam?"
"Utku adamı konuşturdu bunu da kayıt altına aldı o videoyu da babana gönderdi dün akşam sonra da senle konuşmak için geldi sana herşeyi anlatacaktık ama baban geldi."
Derin bi nefes aldı ve konuşmaya devam etti.
"Ve umarım o videodan sonra Bülent abinin gözü açılır. Ama şuan utkuyla konuşman gereken şeyler var elvin
O evde yaşadığın şeylerin hepsini söylememen lazım"
Dedikten sonra arabayı geldiğimiz marketin önünde durdurdu ve indi.
"Hemen gelicem"
Bende bu sıra Utkuyu aramaya başlamıştım, ulaşılmıyordu.
Hemem arkasından babamı aradım ilk çalışta açmıştı babam telefonu.
"Efendim kızım?" Dediğinde arka taraftan hiç ses gelmiyordu.
"Utku nerede?"
"Bende iyiyim kızım"
Dediğinde
"Sana nasıl olduğunu sormadım baba, utku nerede?"
"Yanımda" dediğinde arkadan bi öksürük sesi geldi. Telefonu kapatıp Meltemi aradım.
"Efendim bitanem"demeye çalışmıştık uykulu uykulu
"Acil Utku'nun evine gelin Can ile beraber"
"İyi misin Elvin?"
"Babam geldi."
"O kadınla beraber mi?"
"Tek."
"Tamam hazırlanıp geliyoruz."
"Görüşürüz."
Deyip kapattıktan sonra Ferhat arabaya bindi.
"Eve gidelim Meltemler geliyor."
"Emin misin?"
"Her şekil geçmişimle yüzleşmek zorunda kalacaktım ertelemeye gerek yok."
"Son dakika bile kararını değiştirebilirsin Utkunun beni kesmesini istemiyorum çünkü."
Dedikten sonra küçük bir sırıtış belirdi yüzünde.
Otoparka girdiğimizde Ferhatın en az on kez sorduğu "Emin misin?" sorusuna emin olmadığım halde dışa yansıtmayarak onayladım.
Asansöre bindiğimizde üzerimden tır geçmiş gibiydim.
Kata vardığımızda kapının açılmasıyla bi kez daha düşündüm ve asansörden indim. Üzerimde hayatımda hiç hissetmediğim bir baskı vardı.
Kapıyı çaldığımda Utku açmıştı. Ne Utkunun ne de Babamın gözlerine bakmamaya özen göstererek salondaki koltuğa oturdum babam camdan dışarıyı izlemekle meşguldü.
Tam karşıma gelip oturduğunda kafamı arkaya attım. Utku kapının önünde Ferhatla konuşup yanıma oturmuştu.
Gözlerimi kapattığımda babam konuşmaya başladı.
"Psikolog seanslarına gitmemeye başlamışsın."
"Çünkü gitmesi gereken ben degilim."
Dedim sakince ve sanki hiç umrumda değilmiş gibi ama aslında en çok bunu  düşünüyordum.
"Annen sana bir şey yapmadı Elvin"
"İlk olarak üvey annem, ikinci olarak tek bir şey değil birçok şey yaptı o kadın bana ama artık nasıl bir oyunculuk yeteneği varsa deli olan da ben oldum."
"Bak elvin-" dediğinde kapı çaldı.
"Ben bakarım." Dedikten sonra kalkıp kapıya doğru yürüdüm.
Meltemle Can gelmişti.
Meltem içeri girip bana sarılınca kulağına "Harika zamanlama"diye fısıldadım. Can salona geçtiğinde
Meltem bana bakıp
"Biz niye bunlardan kurtulamıyoruz ya." Diyip yürümeye başladı.
Salona geçip babamı gördüğü ilk anda
"Hoş geldin Bülent abi." Dedi hiç içten olmayan bi şekilde. Babam cidden hoş gelmemişti bu sefer.
"Evet herkes toplandığına göre başlayalım konuşmaya."
Dedikten sonra utkuyla göz göze geldik. Hiç rahat değildi hatta sadece o değil hiç birimiz rahat değildik. Babam sesli bir şekilde öksürünce herkes ona baktı.
"İlk olarak utkunun bana gönderdiği video konusundan başlayalım.
Evet attığın videoyu izledim ama yeterli bir sebep değildi bu kızımla yeniden konuşman için"
"Ne yapması gerekiyordu baba o kadının beni öldürmeye çalıştığını daha sana nasıl kanıtlaması gerekiyordu. O olaydan sonra bana deli dedin sen ya, ben hala senin yüzünden gereksiz yere psikoloğa gidiyorum!"
"Elvin sesini yükselmesin karşında baban var."
"Bir de gönderdiğin psikolog, cidden psikolog olsa adam takıntılı ya BANA TAKINTILI! Seansa gitmediğim günler evime geliyor evime!"
Ne Ferhat ne Utku ne Meltem ne Can hiçbirinden ses gelmiyordu. Ortam gergindi daha fazla karışmasın diye kimse nefes bile almıyordu.
Utkunun bakışları hep üzerimdeydi.
"Tamam Elvin bana seçenek ver ona göre davranayım."
Dediğinde Utku söze girdi.
"Elvin benimle kalıcak o kadın da istanbula girdiğinde haberim olucak kim zarar veriyor kim koruyor öğrenmiş oluruz bizde nasıl fikir Bülent abi?"
Dedi sanki babamla aralarındaki bi konu hakkında biribirlerine rekabet okuyor gibiydi.
"Bak Utku aklından ne geçirdiğini anlıyorum o konuyu sonra konuşuruz elinde net bir kanıtla gel bana."
"Benim için hava hoş."
Babam bana döndüğünde konuşmaya devam etti.
"Ne düşünüyorsun kızım?"
Utkunun dediği seçenek gayet mantıklı geliyordu. Kafamı kaldırıp Meltemle göz göze geldiğimde kafasını olumlu anlamda salladı.
"Utku ile kalmam o kadınla kalmaktan iyi baba."
"Artık bir bireysin Elvin seçtiğin yanlış seçeneklerin cezasını çekebilirsin."
"Doğru kararı verdi Elvin hiç bir şeyin de cezasını çekmeyecek. Ek olarak o psikoloğa da söyle kızın peşini bıraksın şahit eve gelmek filân bu evde oyle bir şey yaşanırsa ceza çekecek olan Elvin olmaz Bülent abi."
"Söylerim."
Dedikten sonra saatine baktı yüzde doksan İstanbul'a bir toplantı için gelmişti.
"Ben gidiyorum gençler."
Diyip ayağa kalktı.
"Ek olarak sen kabul etmesende bir ailen var Elvin gelmek istediğinde gelebilirsin kızım."
Cevap vermeye bile gerek duymadım çünkü o aile onun ailesiydi. Benim gerçek ailemden kalan tek kişi babam ve kardeşim saydığım insanlardı.
Babam kapıya doğru yürümeye başladığında Utku ayağa kalktı. Tam ayağa kalkacaktım ki babam
"Utku gelsin yeter siz oturun."
Dedi.
"Görüşürüz baba."
"Görüşürüz kızım."
Dedikten sonra diğerlerinin de görüşürüz demesi üzerine evin full cam olan duvarından dışarıyı seyretmeye başladım.
Utkunun gelip koltuğa oturmasıyla ona döndüm.
"Sen evine gelen herkesi havluyla mı karşılıyorsun Utku?"
Dedikten sonra meltemin
"Ne?" Demesi üzerine Ferhat gülmeye başladı.
"Ya elvin ses gelmeyince bisey oldu sandım ışte."
"Utku babamın karşısına havluyla çıkman gerekmiyordu."
Diyip bende gülmeye başladım.
"Çok utandım be o kadar yanlış anlaşıldık ki hani ne diyeceğimi şaşırdım babama."
Olayı yeni anlayan çiftimiz ise şoku atlattıktan sonra gülmeye başladı.
Meltem "Sen şaka yapıyorsun!"
Diyip gülmeye devam etti.
"Cidden çok yorucu bi gündü."
Dediğimde Utku bana döndü.
"Bugün gezeriz diye düşünmüştüm aslında."
"Planın içine beni katmadığınız şekilde gezebilirsiniz aslında." Dedim Utkuya bakarak
"Benim sağ koltuk prensesim olmadan gitmem bi yere." Diyip gülünce aramızda ferhat oturup bana döndü.
"Benden bahsediyo canım."
Dedikten sonra meltem kahkahayı basıp kafasını Canının göğsüne yaslayıp gözlerini kapattı.
Benim ise gözlerim kapanıyordu.
Gözlerimi açtığımda kafam ferhatın omzundaydı. Tam karşımdaki tekli koltukta oturup beni izleyen Utkuyla göz göze geldiğimde
"Saat kaç?"
Dedim.
Telefonunun ekranına bakıp
"21.49" dedi
Yüzüne vuran ay ışığı pek mutlu gözükmediğini gösteriyordu.
Ayağa kalkıp oturduğu koltuğun yanına gittim ve yere çömelip oturdum.
O da yanıma oturup belini koltuğa yasladı.
"Utku iyi misin?"
Dedim ellerini tutarken
Sarhoş olduğu her halinden belliydi.
"İyi gözükmüyorsun."
Dedim elimi yanağına koyarken
"Korktum." Dedi
"Uzun zaman sonra senin güvenini, sevgimi yeniden kazanmışken seni yeniden kaybetmekten korktum elvin."
"Ben burdayım ve gitmeye de pek niyetim yok Utkucum" dedikten sonra Utku sesizce güldü.
Arkadan gelen
"Hadi öpüşün ya."
Diye yükselen sesten sonra arkaya dönük üçü de uyanmış bizi izliyordu.
"Özel hayatin gizliliği diye bişey var ama" diye söylenince arkadan ferhat
"Elvin salonun ortasındasınız hani yatak odasında olursunuz neyse ama hani evde üç kişi daha var."
Diyip gülmeye başlayınca
"Ya neyse onu bunu boşverin ben çok acıktım sizde durumlar ne?" Dediğimde salondaki herkesin aç olduğunu fark ettim.
"Pizza yiyesim var sizin için uygun mu?"
"Of benimde canım çekti."
Diyen melteme bakıp
"3 büyük boy söyleyelim o zaman"
Ferhat bana bakıp
"3 büyük boy mu?"
"Evet."
"Kızım kış uykusundan uyanan ayı bile yemiyor o kadar."
Can söze girip
"Bu ikisi 2 büyük boy yiyorlar kardeşim sen ne diyon." Dedi isyan edercesine
Utku "3 büyük boy söylüyorum o zaman" dedikten sonra kalkıp sipariş verdi.
50 dakika sonra elimize sonunda ulaşabilen pizzaları yemeye gömülmüştük.
"E yarın için planınız var mı?"
Dedi meltem Utkuya bakıp
Utku bana dönüp
"Bilmem var mı?"
Dediğinde aklımdan bir şeyler geçirdim fakat sonra bunların plan degil günlük rutinim olduğunu fark edince kafamı olumsuz anlamda salladım.
Utkuda melteme dönüp
"Yokmuş sizin var mı?" Dediğinde söze girip
"Bugün ayın kaçı?" Dedim.
"18 Temmuz."
Meltemle beraber aynı anda sesli bir şekilde "şimdi boku yedik." Dediğimizde Utku, Ferhat ve Can aynı merakla yüzümüze bakınca konuşmaya başlayıp ayağa kalktım.
"Arkadaşlar acil durum dedem doğurucak"
"Ne?"
"Lan yarın Ada'nın doğum günü ve Burak organizasyonu Meltem, Eslem ve bana bırakmıştı."
Ferhatın
"Şimdi sıçtınız."
Demesi üzerine meltem
"Çok sağol ferhat çok güzel teselli ediyorsun!"
"Ya ne bekliyorsunuz kalkın bizim eve geçelim hemen!"
Dedim utkuda bana bakıp
"Sakın ol bi yer ayarlarız elvin."
Dediğinde en son yatak odasında görülmüş telefonumu almaya gittim.
Telefonun ekranını açtığımda bildirim yağmuruna yakalamıştım
Burak'tan Eslem'e, Eslem'den Berk'e kadar herkes mesaj yazmıştı iki üç mesaj haricinde hepsi Ada'nın doğum günü kutlaması içindi. Mesajlara üsten hızlıca göz gezdirdiğimde yer olayını filan halletmişlerdi.
Burak konum atmıştı altına da" 12den önce burda olun" diye mesaj yazmıştı.
Ekrana Eslem'in araması düşünce telefonu açtım.
"Alo?"
"Elvin öldünüz sandım neyse herşeyiniz burda sadece hızlıca çıkıp buraya gelin."
Tamam dememe bile vakit bırakmadan yüzüme telefonu kapatan eslem'e güzel trip atıcaktım.
Telefonun ekranını kapatıp çantama atacakken kayıtlı olmayan bi numaradan gelen mesajla buz kesmiştim.
"En büyük düşmanımın yanında olmana gönlüm hiç el vermiyor. Ada'nın doğum günü'nü kutlayacağınız yerin en üst katındaki terasa gel ve Utku'ya hiç bir şekilde belli etme.
M.K"

Arkadaşlar olmedim yasiyorum
Evet bi ara cidden hesabin şifresini unuttum aman her neyse artık böyle hiç beklenmeyen anlarda atarım bölümleri
Seviliyorsunuz kendinize iyi bakinn 💗
Bide yazım hatalarımı filan fazla takmayın
Bazen ne yazdığımı ben bile bilmiyorum