ZOR

◇³

Ada bize Burak ile aralarında geçen kıskançlık kavgasını anlatırken dediği şeylerle bazılarımızı şaşırtırken bazılarımızı ise kahkahalara boğuyordu.
Yaklaşık yarım saat sonra semtten gelicek olan son ekip gelince yıllardır yaptığım gibi elime mikrofon almak için sahneye çıktım.
Sahnenin önündeki eslemi gördüğümde rahatlayıp mikrofonun açık olduğunu unutup
"Hanfendi hanfendi şu karşıdaki dağları siz mi yarattınız acaba?"
Dediğimde mekandan gelen gülme sesiyle utançtan kendimi yere atmadan yerime geçip boğazımı temizledim.
"Evet öncelikle hepiniz hoş geldiniz. Artık her yıl olduğu için fazla uzatmayayım yani aslında konuşulacak çok şey var ama içeride bulunan bazı kişilerden dolayı bu mevzuları şimdi açmayacağım sonuçta ne olacağı belli olmuyor ve hepimiz bunun farkındayız"
Ad belirtmesem bile içerdeki herkes ferhat olduğunu anladığı için fazla uzatmadım.
"Şimdi bakalım her yıl aynı olan konuşma metnine" dedikten sonra hemen ekledim
"Hani cidden her yıl aynı oluyor ya şu yazı şeyi bi dakika kağıt aynı kağıt mı?"
Dediğimde organizasyon ile ilgilenen ekipten birilerinin güldüğünü duyunca
"Organizasyonu diğer toplanma gününde ben halledicem anlaşıldı." Gecenin planı için önümdeki kağıtları kontrol ediyordum.
Arka sayfaya geçmeden hemen ilk sayfada yazan toplu konuşmalar yerini atlayıp şarkı listesine göz gezdirdim. İlk açılışı hep Ada yapardı. Ada sahneye gelip mikrofonu aldı. Kendince kısa ama herkes için çok uzun konuşmasını yapıp aklına gelen ilk şarkı olduğunu düşündüğüm şarkıyı söylemeye başladı.
Sahneden inmeden kenarda listeye göz atmaya devam ederken listenin sonunda yazan iisimle nefesim kesildi.
"Uzi-Nedenini Sorma"
Yutkundum, Ada söylediği şarkıyı bitirmiş yanıma doğru geliyordu. Stresten tırnaklarını avuç içlerim geçirmiştim. Gözlerimle Meltemi ararken çıkışa doğru Can'nın arkasından ilerlediğini gördüm. Ada diğer şarkıyı söylemesi için Mustafayı sahneye çağırırken kendime gelmeye çalışarak sahneden indim. Oturduğumuz masaya doğru giderken kalp atışalarım iyice düzensizleşmişti.
Masadan eşyalarımı toplarken bir yandanda dizlerimden dolayı masadan destek alıyordum.
Çantamı toplayıp yavaş yavaş kendime geldiğimi anlayınca avuç içlerime baktım tırnaklarım uzun olduğu için bazı yerlere batmıştı.