"İnanamıyorum! Todoroki Senpai ile mi çıkıyorsunuz?" Emiko başına üşüşen 1-A sınıfı öğrencilerinden kendini kurtarmaya çalışıyordu. "Hayır, öyle bir şey yok."
"Ama seni gördük, değil mi Aiki-chan?" Kız onayladı, "Evet! Restoranttan el ele ayrıldınız, hem de masada el eleydiniz." Emiko yutkunduğu sırada içeri giren suliet onu kurtardı, "Oh! Yaoyorozu Senpai!"
"Aizawa-san, Aizawa Sensei seni çağırıyor," dediğinde Emiko derin bir nefes aldı ve sırasından kalktı, "Hemen geliyorum!" Alelacele koştu ve Yaoyorozu ile 1-B sınıfından çıktı, "Ah, çok teşekkür ederim Yaoyorozu-san."
"Rica ederim!" ellerini birleştirdi ve gülümsedi, "O kızların akıllarında bir şeyler döndüğü belliydi," dedi ve önüne döndü, "Sahi, otoo-san ne istiyor benden?" Yaoyorozu güldü, "Hiçbir şey! Sadece bu tenefüsü bizimle geçir."
Emiko gülerek Yaoyorozu ile 2-A Sınıfı'na ilerledi. İçeride kızların patakladığı Mineta acılar içinde inlerken Emiko hızla sırasında oturup kitap okuyan Todoroki'nin masasına oturdu, "Merhaba Senpai!"
Todoroki kitabından başını kaldırmadı, paragrafın sonuna gelene kadar gözlerini beyaz sayfalardaki dizelerden ayırmadı.
Bitirdiğinde başını kaldırdı, "Selam." Emiko kıkır kıkır bir haldeydi, "Sınıfta bizim çıkıp çıkmadığımızı öğrenmeye çalışan kızların yanından geliyorum şimdi," diye cümleye girdiğinde Todoroki yüz ifadesini korudu, "Henüz bir şey söylemedim, sence ne demeliyim?"
Attığı yemi yiyeceğini düşünüyordu.
"Çıktığımızı söyleyebilirsin Emiko." Todoroki kitabının ayracını kitabın arasına yerleştirip kitabı kapattı ve ayağa kalktı, "İstersen dolaşabiliriz," diye eklediğinde Emiko gülümsedi ve Todoroki'nin koluna girdi, "Harika olur!" Güle oynaya girdiği kolu sürüklerken gözler ikisinin üstündeydi, "Biliyorsun değil mi, Aizawa Sensei'n kulağına gideceğini," diye Todoroki sorduğunda Emiko kıkırdamaya devam etti, "Sorun etmez. Hem kendi sınıfındaki bir çocukla çıkmamda ne gibi bir sorun olabilir ki?"
Merdivenlerden aşağı inip kafeteryaya indiklerinde yemeklerini yiyen insanlardan uzakta boş bir masaya oturdular, Emiko karşısındaki çocuğa gülümsedi, "Evet Senpai, ne yemek istersin?"
Todoroki tam, "Soğuk soba," diyecekken Emiko araya girdi, "Hayır hayır hayır," işaret parmağını sağa ve sola sallayarak gülümsedi, "Her zaman soğuk soba yiyemezsin!" Ellerini birleştirdi ve ayağa kalktı, "Senin için bugünlük yemeğini benim seçmeme izin ver Senpai, emin ol pişman olmayacaksın!" Heyecanla teklifinin cevabını bekliyordu, "Peki," dediğinde Emiko hızlıca masadan ayrıldı.
Elinde tepsiyle döndüğüne tepside iki kase pirinç, et sote ve soslarla kaplı karidesler vardı, tepsiyi masaya koyup karşısına oturdu, "Umarım seversin!" Todoroki ellerine çubukları yerleştirmeden yemek duasını etti ve pirinç kasesini avcuna alarak et soteden ağzına lokmasını aldı, "Ee, beğendin mi?"
Yutkunduğunda başıyla onayladı, "Güzel," dediğinde Emiko elleri arasına kendi kasesini aldı, "Seveceğini biliyordum, bak! Karidesleri bununla yersen çok daha güzel olur," dediğinde yemek duasının ardından ağzına soslu karidesi attı, "Hmm! Çok güzel," yanakları kızardığında Todoroki yutkundu, "Bununla mı?" diye karidesin sosunu sordu, "Evet." Emiko gülümsedi, Todoroki karidesi tavsiye edilen sosla yediğinde gözleri büyüdü, "Güzelmiş."
"Değil mi! Okaa-san bana sık sık yapar, senin de seveceğini biliyordum!" Emiko gülümsedi ve Todoroki'nin yemesi için pirinci yemek çubukları önünde topladı, "Senpai. Aa, de." Todoroki önünde duran lokma ile Emiko'nun üzerinde göz gezdirdiğinde lokmayı ağzına aldı, "Afiyet olsun!"
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
