𝑁𝑜... 𝑃𝑟𝑜𝑏𝑙𝑒𝑚\ʲʲᵏ[Düzenleniyor]

6

"Yaralarını sardık, reçetede yazdığım aralıklarla pansuman yapın. İlaçları da yazdım, vitamin eksikliği bulunuyor kızınızda onları da düzenli alırsa iyi olur. Bunların dışında gayet iyi, kendinize ve kızınıza iyi bakın iyi günler, geçmiş olsun." Duyduğum seslerle gözümü açtım, gözüm alışsın diye birkaç kere kırptım.

"Teşekkürler doktor hanım. İyi günler." Annemin sesini duyduğumda hafif doğruldum. Annem kalktığımı gördüğü gibi yanıma geldi.

"¡Hija mía! No te levantes. Aún no estás totalmente recuperada. Dios, ¿por qué hiciste esto? Gracias a Dios que todavía estás viva. Dios te dio a mí.." [Kızım! Kalkma hemen tamamen iyileşmedin. Tanrım neden böyle yaptın ki? Çok şükür hala hayattasın tanrı seni bana bağışladı]
Annem ispanyolca taramalı tüfek gibi konuşunca susturmak zorunda kaldım.

"Está bien, mamá, estoy bien. Estoy bien." [Tamam anne iyiyim işte sorun yok]
Sırtımı yastığa koyup oturur hale geldim. Derin nefes verdiğimde bileğimde ki sargılara ardından yeni fakettiğim köşede ayakta mahçup bir şekilde dikilen bedene ilişti gözüm. Anında gözüm dolarken anneme baktım. Annem Jungkook'a sinirle baktıktan sonra bakışlarımdan anlayıp anlımdan öperek odadan çıkmıştı.

Jungkook hala ayakta dikiliyorken bıkkınca nefes verdim. Bakışları sonunda beni bulduğunda yanımda ki sandalyeyi gösterdim. Yavaş adımlarla gelip oturduğunda içimde ki o'na sarılma dürtüsünü zor bastırdım.

"Teşekkürler beni kurtardığın için." Tek diyebileceğim bunlardı, ne diyebilirdim ki? Evet öğrenmek istiyordum her şeyi ama yorgun hissediyordum. Bu fiziksel bir yorgunluk değildi, ruhen yorgundum. Kafasını sallayıp gözlerime baktı bir şey dememi bekler gibi.

"Neden yaptın?" Ciddi misin bakışlarımı attığımda gözlerini kaçırdı. Sabrım dolmaya başladığında nefes verdim. "Ben iyiyim artık suçlu hissetme. Bir daha olmayacak, hiçbir şey olmayacak hemde. Seni rahatsız etmeyeceğim artık. Beni göremeyeceksin bir daha." Benden ayrılırken ki dediği cümleye atıfta bulunduğumda gözleri yuvarlarından çıkacak gibiydi.

"Ne demek istiyorsun?" Omuz silkip derin nefes aldım, camdan dışarı baktığımda cevap vermek için acele etmedim. Zordu bu karar ama artık yapmam gerekiyordu. "Gideceğim Jungkook, sen de ben de rahat edeceğiz." O'na bakamıyordum, bakarsam ağlamaktan korkuyordum. Kaç dakika öyle durduk bilmiyorum ama adım sesi duydum. Ardından sol tarafımda ağırlık hissettim, saçlarımda hissettiğim nefes ile gözlerimi kapattım. Aklımı karıştırıyordu bunu yapmamalıydı, o'nun evleneceği kadın vardı benim de unutmam gereken bir o vardı.

Nefes verdikten sonra kafamı hızla o'na döndüm. Bu kadar yakın olacağımızı kestirememiştim, burunlarımız birbirimize değiyordu ve dudaklarına bakmaktan kendimi alıkoyamıyordum. Sonunda gözlerine baktığımda o'nunda dudaklarıma baktığını gördüm. Öksürdüğümde gözlerini hızla kırpıp gözlerime baktı rüyadan uyanırmış gibi.

"Gitmelisin." Tek kelime ama bizim için çok zordu. Kafasını hayır anlamında salladığında gözlerimi yumdum. "Jungkook daha fazla zorlaştırma, senin evleneceğin biri var ve artık vicdan yapmana gerek yok. İyi olacağım kendi yollarımıza bakalım, sen sevdiğin kızla ol bense kendi hayatımı arayayım. Hiçbir şey olmamış gibi davranalım en iyisi bizim için." Sinirle güldüğünde neye sinir olduğunu merak ettim. Neyi yanlış söylemiştim?

"Anlamıyorsun değil mi?" Merakla baktığımda yanımdan kalkmıştı. "Ne oluyor? Neyi anlamıyorum?" Ellerini saçlarına getirip çekiştirmişti. "Anlamayacaksın ama haklısın bu ikimiz için de en iyisi." Gözlerim dolduğunda bana soğuk bir şekilde bakıyordu. Yine benden ayrıldığı günkü gibiydi her şey. Kapıya ilerlerken durdurmak istedim o'nu, durdurmak özür dilemek ve sarılmak istedim ama yapamadım. Kapıyı açtığında bana bakmadan durmuştu.

"Annyeong Querencia." Dediği kelime ile göz yaşlarım ardı ardına geldi. Kelimenin anlamını biliyordum, biliyorduk. Her defasında bana bu duygularından bahsederken böyle seslenirdi. "Jungko-" ardından bitiremeden kapı sertçe kapanmıştı. Ağlama krizi geçirdiğimde annem gelmiş doktorları da çağırmıştı. Doktorlar gelip beni tutmaya çalıştıklarında direnmiştim, sonrasında kolumda hissettiğim acı ile sakinleşme hissettim. Sonrası ise karanlıktı, koskocaman bir karanlık.

-

Bu hikayeyi cidden çok sevdim, ilk başlarda kafa dağıtmak için başlamıştım sonra tatamilx arkadaşım atmam için rica(🔫🗡️) etmişti(!) Bende attım ve hikayeyi ne kadar sevdiğimi farkettim. Umarım beğenerek okuyanlar vardır. Yorum ve beğenileriniz benim için çok önemli 🥺💜