Anka elindeki telefonu omzu ve kulağı arasında sıkıştırdı, "Stajdayım Katsuki, dedim ya çıkış saatim beş diye?" Yanındaki şef ona çatık kaşlarla baktığında Anka yutkundu, "Ben kapatmalıyım, sonra konuşuruz," dedi ve hızlıca telefonunu kapatıp arka cebine attı, "Şef, mantarları kavurduktan sonra ne yapayım?"
* * *
"Vay vay vay, kölem beni çıkışımda da almaya gelirmiş?" Bulut göz devirdiğinde Anka gülümsedi, "Barlas bugün geliyor değil mi?" Bulut onayladı, "Evet, Nilüfer Hanım beni öyle bir uyandırdı ki, unutmam imkansız." Anka güldü ve Bulut'un koluna girdi. "Pekala, mükemmel kuzenliğini konuştur ve lütfen beni havaalanına götür."
Otomobile bindiklerinde Anka telefonunu eline aldı. Bakugo'nun attığı mesajlara tıkladı.
Karnıyaramm :**** neyse ne işte yüzüme kapatma bir daha
Anka aşkadam çıktım ben
✓
Şaşırmıştı. Genelde internetini kapatmazdı. Umursamamaya karar vedi ve otomobili süren kuzenine döndü, "Ee, Yağmur'la havalar nasıl?" Kıkırdadı, "Kes sesini Anka, üstelik kızla da uğraşmayı kes." Anka kuzenini taklit ettiğinde onu arayan ağabeyinin telefonunu açtı ve hoperlöre aldı.
"Alo?"
"Hala!"
Nilüfer'in cılız sesi Bulut ve Anka'yı sağır ettiğinde Nilüfer'in kıkırtıları kulaklarının pasını almıştı. "Neredesiniz siz? Babamla çok sıkıldık biz!" Anka kıkırdadı, "Oradayız şimdi bebeğim, baban nerede?"
"Bilmiyorum, valizimizi almaya gitti," dediğinde Anka yutkundu, "Telefonu seninle mi bıraktı?" Nilüfer neşeli sesiyle onayladı, "Oyun oynuyordum, sıkılınca seni aradım."
Anka anladığını, babası gelince onu aramasını söylemesini rica etti ve vedalaştı. Bulut çok geçmeden otoparka varmıştı, "Cidden, kendi evime gitmek için gün sayıyorum!" Bulut göz devirdi, "Ah ah, Barlas geldi diye biricik iki artı bir dairenden edildin, ne yazık." Anka göz devirdiğinde otomobili park ettiklerinden dolayı araçtan indiler. "Pekala, şimdi onları alalım da, eve geçelim. Annemin böreğini özledim!"
İki kuzen havaalanına girdiklerinde etrafa bakınıyorlardı. Barlas ise telefonu açmıyordu, "Cidden... Kafayı yedirtir bu insana." Anka sinirle tekrar aradığı numara ile çevreden gelen telefon ziliyle arkasına döndü, Nilüfer'in elini tutan şapkalı adama ilerledi, "Gerizekalı, telefonu arıyorum niye açmıyorsun sen?!"
Bulut'a koşan Nilüfer ile Anka adama yaklaştı, "Barlas, sana diyorum?" Şapkasını çıkaran genç adam Anka'yı şaşırmıştı, "Hassiktir!"
Bakugo'yu burada beklemiyordu. Kesinlikle beklemiyordu, elindeki telefon yere düşünce Bulut karşısındaki adama daha dikkatli baktı, "Siktir, iki numara!" Ağzından çıkan küfürle Bakugo gülümsedi, "Bende memnun oldum."
"Bu ağabey beni buldu, babam gelmeyeyince onu aramak için çıktım ama bulamadım," Nilüfer gözlerini açmış anlatırken etrafa Nilüfer'in adını bağıran Barlas'a doğru Bulut ve Nilüfer ilerlemeye başladı.
"Bana neden haber vermedin?" Bakugo göz devirdi, "Yüzüme kapatmasaydın eğer verecektim." Anka sulanan gözlerini sildi, hızlıca siyah valizi ittirip Bakugo'nun boynuna kollarını sarmak için zıpladı, "Katsuki!"
Bakugo gülümsediğinde tek koluyla Anka'nın belinden kavradı, diğer eliyle valizi tutuyordu, burnu Anka'nın boynuna sürttüğünde Anka başını sağa eğdi ve parmakları arasında dolanan sarı saçların kokusuna doydu.
"Anka?"
Barlas kucağındaki kızıyla Anka'ya seslediğinde sarmaş dolaş olduğu adama dik dik baktı, "Bu arkadaş kim?" Bakugo, Anka'yı bırakıp Barlas'a ilerledi. Barlas onun boylarında ve kalıplarında siyah saçlı, yeşil gözlü bir adamdı. Yüzündeki yaralar onun hakkında az çok fikir veriyordu, "Ben Bakugo Katsuki, Anka'nın sevgilisiyim." Kızıl gözlerini Barlas'a diktiğinde Barlas onay almak için Anka'ya döndü, "Şey... Beni ziyarete gelmiş, aslen Japon. Hatta pro kahraman!"
"Anladım."
Barlas derin bir nefes aldıp Bulut'a döndü, "Eve geçelim, Bora ile bir hesaplaşalım bakalım," dediğinde gözü Bakugo'ya kaydı, "Barlas, Bora ile hesaplaşacağın bir şey -" Bulut araya girdi, "Bakugo, Türkçe'yi iyi konuşuyorsun," dedi ve konuyu dağıttı, "Kursa gittim."
* * *
"Bebeğim bu benim dairemin anahtarı, akşam uğrarım yanına," Anka arkada yürüdüğü sevgilisine anahtarı verdiğinde Bakugo tek kaşını kaldırdı, "Konumu sana atarım, taksiye atla git. Dolapta sarma olacaktı, onu yersin." Bakugo gülümsedi, "Haber vermeden geldim, kusura bakma." Anka güldü, "İyi oldu, özlemiştim seni." Dudaklarına veda öpücüğünü kondurduğunda onu otomobilde bekleyen Barlas'la göz göze geldi, "Sanırım seni temiz bir Barlas dayağı bekliyor," Anka söylendiğinde Bakugo, "Neyse ne. Bora'ya selam söyle," Anka gülümsedi, "Söylerim, dikkat et kendine."
Araca bindiğinde arka koltukta, Nilüfer'in yanına oturmuştu, "Pekala, eve gidelim bakalım," Bulut yutkundu. Ortamdaki gerginlik tamamiyle herkesin hissedebileceği bir baskınlıktaydı, "Ne zamandır birliktesiniz?"
'Sorgu başlıyor.'
"İki yıl oldu." Anka kendinden emince cevap verdi, "Bana neden söylenmedi?" Aynadan göz göze geldiği kızkardeşine sert bir tonda sordu, "Sormadın." Bulut gülümsediğinde Barlas derin bir nefes aldı, "Bu adamın hayatının ne kadar tehlikeli olduğunun da farkındasın?" Anka sinirle kollarını kavuşturdu, "Blah blah blah! Bittiyse eğer eve gitmek istiyorum." Barlas göz devirdi, "İki buz dağının arasındayım, eriyince haber verin."
* * *
Karnıyaramm :**** ben geldim eve
Anka güzel bende şu aile yemeği faslını atlatayım eve geçicem merak etme bir saate ordayım
Karnıyaramm :**** sorun çıktı mı?
Anka çıkartamadı boşver zaten anca çemkirip durur o bir şey olmaz :)
Karnıyaramm :**** tamamdır ben duşa giriyorum
Anka peki aşkadam keyfine bak
Görüldü ✓✓
~•~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
