In de handen van een Loverboy

12

Ryan

Na onze kus vroeg ik: 'Dus dat betekent dat je weer van mij bent?' Ze wende haar blij af. 'Zei ik iets verkeerd?' vroeg ik. 'Eh nee, ik ben alweer bezet.' zei ze. 'Je bent wat?' riep ik. 'Bezet.' herhaalde ze met een diepe adem.

'Je bent van mij.' zei ik. 'Nou nee.' zei ze. Ik keek haar boos aan. Ze duwde het kettinkje weer in me handen. 'Ik wil dat je me met rust laat.' zei ze. 'Wie is de jongen?' vroeg ik. 'Vertel ik je niet.' zei ze. 'Kinderachtig.' zei ik. Toen ging haar telefoon. Aha Zack staat er in het scherm. 'Dus.. Zack is de jongen.' zei ik sluw. 'Je laat hem met rust anders wil ik je never nooit meer zien.' zei ze.

'Oke oke, ik laat hem met rust. Beloofd.' zei ik. En dat meen ik ook. Ik laat hem met rust, maar een vriend van me niet. Ik regel hem en dan zorg ik ervoor dat ik wel bij Zoe ben zodat ze weet dat ik het niet was.

Die volgende ochtend regelde ik het meteen. Ik had met Zoe afgesproken om het er nog eens goed over te hebben. Johnny zou Zack in elkaar trappen zodat hij in het ziekenhuis beland. Ja alles voor het geld. Ik belde bij Zoe aan.

Ze deed open. 'Sorry heb me nog niet echt om kunnen kleden.' zei ze. Ik keek haar van top tot teen. Ik bleef bij haar shirt hangen, inkijk. 'Kijk ergens anders naar of ik doe nu nog een ander shirt aan.' zei ze. Ik wendde me blik af. Ze liep naar binnen. Ik volgde haar. Ze had geen strakke spijkerbroek aan, nee ze had een joggingsbroek. 'Ben je ziek ofzo?' vroeg ik. 'Nee' zei ze, 'Toen de deurbel ging toen werd ik wakker. Ik was vergeten de wekker te zetten.' zei ze. 'Oh in die richting.' zei ik. Ik kreeg een glas cola aangereikt. We gingen het er nog even over hebben. Me mobiel trilde op gegeven moment 1 keer, dat betekende dat Johnny zijn klusje voor elkaar had. Na nog geen 10 minuten werd Zoe gebeld via de huistelefoon. 'Met Zoe.' 'Zoe, Zack is gewond.' hoorde ik gewoon door de telefoon. Ik zag haar huilen zonder geluid. 'Ik kleed me om en dan kom ik.' zei ze en zonder iets te zeggen rende ze naar boven.
Ze kwam weer beneden in een  skinny jeans en een blousje. 'Ryan, wil je gaan ik ga nu naar het ziekenhuis.' zei ze. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Zack is gewond.' zei ze en duwde me richting de deur. Ze trok haar leren jasje aan en stapte ook buiten. 'Ik breng je wel.' bood ik aan. 'Dat is lief dankje.' zei ze. Ze stapte in. We reden richting het ziekenhuis. 'Die kut bruggen ook altijd open!' murmelde ze. 'Weet je dat je mooi bent als je boos bent.' zei ik. Ze bloosde. 'Nee maar nu weet ik dat dus wel.' lachte ze een beetje. Ik glimlachte. Toen de brug dicht was reden we door. 'Het zit me nooit mee.' zuchte ze. 'Ik help je met alles babe.' zei ik. Ze gaf me een kus op me wang.

'Bedankt voor het brengen. Je bent een lieverd.' zei ze. Plots zoende ik haar. Ze ging er mee in. Na onze zoen zei ik:'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou.' zei ze en rende het ziekenhuis in.