In de handen van een Loverboy

17

Het is nacht. Ik kan niet slapen, ik voel al die handen nog op me lichaam.
Ik wil Kayla zo graag zien. Hoe is zij hier gekomen? Door hetzelfde als mij?
Ik stuur Natasja een smsje: Kan ik Kayla zien? Ik legde me mobiel weg en viel in slaap. Het was half 6. Ik pakte me telefoon en had een sms terug: Die zit in een ander gebouw. Zodra Ryan en Joshua weg zijn kan ik je wel even erheen rijden maar je hebt dan maar 5 min. Dat kan vanmiddag 2 uur. X Met een beetje geluk liep ik de badkamer in. Ik deed een beetje makeup op en trok maar weer zo'n afgrijselijk ding aan. Er werd geklopt. 'Ja' riep ik. Natasja kwam binnen. 'Gelezen?' vroeg ze. Ik knikte blij. 'We moeten wel voorzichtig doen.'

Nadat me klant geweest konden we stiekem naar de auto. 'Kan je mij en Kayla nu niet gewoon bij de trein afzetten?' vroeg ik. 'Nee nee zeker niet dat is te gevaarlijk. Dan gaan we er allemaal aan.' zuchtte ze. Ik knikte. Dat was ook wel weer zo. We kwamen bij een flatje aan. 'Hier is Kayla?' vroeg ik. Ze knikte. 'Voor Kayla.' zei Natasja. De deur ging open. Er stond een andere vrouw. 'Katinkaaa.' knuffelde Natasja. 'Natas toch.' grinnikt ze. Ik schudde die Katinka de hand en zei me naam. 'Zoë?' hoorde we vanuit een kamer. Kayla kwam in de deuropening. Tranen stroomde over me wangen. 'Kayla.' 'Zoë.' we omhelsde elkaar zoals we nog nooit hebben gedaan. 'We moeten hier weg, het moet.' mompelde ik in haar oor. Ze knikte. 'Ken je het plan? Die over 3 dagen vervuld gaat?' vroeg ze. Ik knikte. 'Dames het is tijd.' zei Katinka. 'Hou je sterk meid ik hou van je.' zei Kayla. 'Jij ook. Tot over 3 dagen.' zuchtte ik en stapte de auto weer in. 'Dankjewel.' zei ik tegen Natasja. Ze knikte.