Tutsak Umutlar

2.Bölüm

Yurda girer girmez okula gitmediğim için Sevgi abladan azar işittikten sonra 4 kişilik yurd odamıza girdim.Odada 4 yatak,her yatağın başında komidin,kişi başına düşün dolaplar,küçük bi çalışma masası ve ufak bir tuvalet vadı.Kendi yatağıma doğru yaklaşıp krem sırt çantamı yatağımın üstüne bırakıp dolabıma doğru yöneldim.Dolabımdan gri bir eşfortman,kulaklığımı ve jarj aletim alıp çantamı geri taktım ve yurdan çıktım.Okula gitmediğimi kızlara haber vermemiştim.Büyük ihtimalle bana ulaşmaya çalışıyorlardı ama benim telefonum kapalıydı.Bunu umursamayarak dövüş kulübüne doğru yürürken çantamdan sigara paketini ve çakmağı çıkarıp sigaramı yaktım. Dövüş kulübüne geldiğimde sigarayı söndürüp ağzıma bir tane naneli sakız attım. Dövüş kulübüne geldiğimde tanıdık yüzlere selam verip Efe'nin yanına gittim.Efe benim çocukluktan beri en yakın arkadaşımdı.Simsiyah saçları ve kahverengi gözleri vadı.Normalde esmer erkeklerden haz almazdım ama Efe gerçekten yakışıklıydı.Efe'nin yanina gidip "Nasılsın lan görüşmeyeli" dedim."Hiç uğramıyorsun ki kardeşim"dedi gülerek.Nasılsın iyimisin fastı bittikten sonra Efe "Odan değişti haberin var mı?" Diye sorunca ağzım beş karış açık kaldı."Bana sormadan mı?Size inanamıyorum"dedim.Burada belli bir kariyere gelen herkesin odası vardı bende 10 yaşımdan beri burada dönüştüğü için herkes gibi benimde odam vardı.Çok küçük yaşta dövüş başlamamın sebebi sorunlarımdan dövüşerek kaçmaktı.Dövüşmek beni huzurlu hissettiriyordu.Burası bana evimmiş gibi geliyordu.Düşüncelerimden Efe'nin sesiyle ayrıldım Efe "Kulübe yeni biri katıldı oda yetersizliği olduğu için sizi ortak odaya aldılar en üst kattaki geniş odadasınız"dedi."Tamamen saçmalık"diyerek söylendim.Efe beni odama götürürken sebepsiz bir şekilde kötü hissediyordum hislerim hiçbir zaman yanılmazdı ve bu beni çoğu zaman korkutuyordu.Efe beni bir odanın kapısına getirdiğinde kapıyı tıktıklayarak içeri girdik. İçeride Yağız ve Çağrı vardı.Yağız buranın işletme müdürü gibi birşeyiydi onunda, Efe'nin zıttına sapsarı saçları ve masmavi gözleri vardı.Durüst olmak gerekirse Efe'den yakışıklı değildi.Oda benim en yakın arkadaşlarımdan biriydi.Odaya girdikten sonra odaya şöyle bir bakındım odada 2 koltuk ve 2 küçük dolap vardı.Eski odama kıyasen daha güzledi.Yağız ayağa kalktı ve kulübümüzün yeni üyesi Çağrı diyerek Çağrı yı tanıttı. Bidakika bidakika Çağrı mı?Bugün ki kasiyer çocuktan bahsediyorduk.Çocuğu görünce ona inanmaz gözlerle baktım gerçekten oydu.Oda beni tanımış olacak ki, "Aaa sen bugün benden sigra isteyen kız değil misin?" diyince. Çocuğa öyle bir baktım ki çocuk muhtemelen benden korkmuştu.Efe bana hesap sormaya başlayınca Çağrı ya onu öldüreceğime dair hareketler yapıyordum.Evet siga
ra kulanıyordum belki uyuşturucu bağımlısı bi insan ve alkolik tim ama bunlar için gerçekten geçerli sebeplerim vardı.Efe "Kızım ben sana kaç kere dedim şu lanet şeyi bırak ZA-RAR-LI diye kaç kere dedim.Hadi bırakmadın bana niye bıraktım diyosun niye!!"diye bağırınca gerçekten ilk defe Efe yi bukdar sinirli gördüğümün farkına vardım.Efe ye bakmak için kafamı kaldırdığında onun ne kadar uzun olduğunu bir kere daha fark ettim fakat konumuz bu değildi."Özür dilerim bırakmaya çalıştım ama yapamadım"dedim masum bi şekilde.Efe"Kızım zaten yeterince kendinde zarar veriyorsun,burada dövüşüp daha da fazla zarar görürken birde o şeyleri kullanıp dahada fazla zarar görmeni istemiyorum"diyince söyleyecek sözleri bulamadım. Efe ye "Sonra konuşalım olur mu?"diye sordum çünkü oda gerçekten müsait değildi.Kafasını sallayarak beni oynadıktan sonra Yağız'a döndü ve sen biliyor muydun diye sordu. Yağızla bir 10 saniyeliğine göz göze geldik.Gözleriyle ne diyeceğini bana soruyormuş gibi bakıyordu.En sonunda "Biliyordum diye doğru söyledi Efe daha fazla köpürmüştü.Ona hak veriyordum ben olsam bende sinirlenirdim.Odada bana ait olan dolaptan yarım atletimi ve taytımı alıp odadaki tuvalete girip dövüşmek için hazırlandım.Ekimdeki kıyafetleri üstüme geçirip,saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım.Saçlarm açık kumral,gözlerim bal rengi gibiydi.Giyindikten sonra tuvaletten çıktım fakat odada sadece Efe kalmıştı Yağız ile Çağrı odada yoktu.Efe'nin yanina oturduktan sonra ellerimle oynarken Efe ye "Özür dilerim"diye mırıldandım.Efe sadece güldü ve bu gülümsemenin ne anlama geldiğini maalesef ki biliyordum."Yapmadın demi Efe"dedim mırıldanarak.Cevap vermedi."Yapmadın demi Efe"Sesim titrek çıkmıştı,ellerim ve bacaklarım titremeye başlamıştı.Efe"Ben seni uyarmıştım"dedi gülerken."Yapmadın demi"yanağım ıslanana kadar gözümün dolduğunu anlamamıştım.Efe sustu konuşmadı dakikalar sonra "Yaptım"diyebildi sadece. Odayı terk ettim ama o küçük savunmasız kız çocuğunu Efe'nin yanında bırakmıştım.Ellerimin ve bacaklarımın titremesine engel olamıyorken ağlıyordum.Çağrı bunu görmüş olacak ki koşarak yanıma geldi ve beni kantine götürüp sakinleştirmeye çalıştı.