The Ruthless Drug Lord

KABANATA 5

Drake Villarreal P.O.V

"Brian let's go, kailangan nating sunduin si Lord sa presinto baka mapatay niya tayo." Saad ko kay brian habang nasa underground kami kung saan nagaganap ang mga illegal na gawain sa mundo. Puro usok at mga babaing prostitute ang nasa underground habang puno din ito ng ibat ibang mga gangster at Mafia pero hindi parin maipagkakailang mas kinakatakutan ng lahat ang aming Lord na si Theodore Wyatt Vincenzo.

Siya ang nag iisang Drug Lord ng bansa, maraming kapit sa politika kaya hindi na kami magtataka kung bakit hindi man lang siya naka isang oras sa presinto ay malaya na agad ito.

Ako ang kanyang kanang kamay at ang trabaho ko ay linisin lahat ng kanyang kalat at gawin ang lahat upang hindi siya malagay sa alanganin pero alam kung kahit wala ako sa kanyang pamumuno ay kaya niya parin ang pumatay ng million na tao kung gugustuhin niya, kaya siya kinakatakutan ng lahat dahil titingnan ka palang niya gamit ang nakakamatay niyang mga mata ay baka bumulagta kana ng wala sa oras.

Ang pinaka ayaw niya sa lahat ay ang hawakan o pakialaman ang buhay o pagmamay ari man niya dahil babaon ka sa pinaka ilaliman ng lupa.

"Do you think that Lord Wyatt won't kill us? Think about it Drake, Lord spend 15 to 20 minutes in jail. Now that I know he might kill you, I'm afraid I can't go with you." Brian teasingly said to me that make me glare at him.

"Keep in mind that you'll be at my side asshole if I die at Lord Wyatt's hands!" Pamumura ko sa kanya na ngayon ay handa na sanang tumakbo at umalis upang hindi maka sama saakin sa pag sundo kay Lord ay hindi niya nagawa dahil agad ko itung napigilan gamit ang matigas kong braso na sakal na siya ngayon sa leeg.

"Damn it! Drake let me go!" Protista niya at pilit na tinatanggal ang braso ko sa kanyang leeg, pero hindi ko ito binitawan at naglakad na ako palabas ng underground habang sakal ang kanyang leeg.

Lahat ng tao ay gumigilid habang palabas kami sa underground dahil alam nila ang kanilang kakahinatnan kapag may humarang sa daan namin.

"Fine, damn it, bitaw na sasama na ako!" Inis niyang sigaw sakin.

"Sasama kadin pala bakit kailangan ko pang gumamit ng dahas para sumama ka." Malamig kong saad sa kanya pero sinamaan niya lang ako ng tingin at na unang maglakad sakin.

"Bakit hindi na lang sina London at Chris ang isama mo!"  Galit at inis niyang sigaw hanggang sa umabot kami sa kanya kanyang sasakyan namin. Hindi ko na ito pinansin at sumakay sa sasakyan ko bago ito pinaharurut sa presinto, upang sunduin si Lord Wyatt.

SAMPUNG minuto ang lumipas at naka rating kami duon ng sabay ni Brian at sa labas pa lang ng presinto ay mga tauhan ni Lord Wyatt ang bumungad samin habang naka tayo sa mismong entrance ng presinto ang susunduin namin, pagbaba namin ni Brian ay sabay din kaming lumapit sa kanya at bago yumuko upang mag bigay galang sa kanya, kasabay ng pag angat ng ulo namin ay naka tanggap kami ng tig iisang suntok galing sa kanya, pero nanatili kami sa aming pwesto dahil hindi kami pweding mag pakita ng kahinaan sa kanyang harapan dahil iyun ang kanyang pinaka ayaw sa lahat.

"Try to be late again, and I'll make sure that both of you suffer bloodshed at my hands." He threatened.

Hindi kami maka pag salita dahil sa kanyang pagbabanta gamit ang malamig na sambit niya at ang mas lalong nag pa takot samin at nag pa putla samin ni Brian ay ang kanyang boses na parang galing sa hukay.