"Senin iflahını sikecem bekle sen!"
"Abi valla benim suçum günahım yok ya. Ekin bir şey söyleyene!" Portakal suyumdan bir yudum daha alip Akın abimin hazırladığı bal ve tereyağı olan ekmeğimi yedim.
"Kenan abi ben gittim as-" demeye kalmadan Kenan abim sözümü kesip
"Bu varoşun oluşmamış kaslarını benim mukemmel derecede rahat olan kaslarıma mı tercih ettin gercekten Ekin?" Dediginde Akın abim kahkaha atmış, Mert abim de bozulmus gibi ellerini göğsünün altında bağdaş yapmıştı.
"Şimdi abi öyle de denme-" demeye kalmadan bu sefer kapı sesi lafımı bölmüştü. Göz devirip ayağı kalkacağım sırada Kenan abim oturmamı söyleyip Mert abimi yollamıştı.
Mert abim söylene söylene kapıyı açtığında bir kaç dakika sonra içeriye gelmişti
"Abi baksanıza bi" dediğinde Kenan abim;
"Noldu lan?" Diye tepki vermişti
"Abi gelsenize" diyip kaş göz hareketi yapan Mert abimle içimde kuşku düşmüştü.
Kenan ve Akın abim kapıya doğru ilerlerken merakıma yenik düşüp ben de arkalarından gizlice gitmiştim.
Koca üç beden yüzünden kapıda olan kişileri göremesem de seslerini duyuyordum.
Yazardan...
Üçlü abi tayfası kapıda olan yaşlı denilebilecek olan kadın ve adama kaşlarını çatmış bakıyorlardı
Kenan,
"Buyur dayı bir sıkıntı mı var?" Dediğinde yaşlı adam elindeki evrağı daha da sıkı tuttu
"Var, sıkıntı var." Dedi yaşlı adam kafasını sallayarak.
"Dinliyoruz" dedi Akın tek kaşını kandırarak.
Adam ekindeki kağıdı açıp bir kez daha göz attı ve aralarında en büyük gözüken kişiye yani Kenana uzattı.
Kenan kaşlarını çalmış kağıdı okurken şaşkınlığı da gözler önüne seriliyordu
"Bu imkansız!" Dedi hiddetle kağıdı adama fırlatarak
"Biz de emin degiliz! Sadece kontrol için geldik ve bu bizim hakkımız" dedi kadın sessizliğini bozarak.
"Böyle bir şey söz konusu bile olamaz! Lütfen eşinizi alın ve gidin" dedi Akın bu saçmalığa daha fazla katlanamayarak.
"Siz bizi anlamıyorsunuz herhalde? Sadece bir test bu bizim hakkımız! Ölen bir kız ile sizin elinizde olan kız karışmış olabilir ve bizim kızımız olabilir!" Dedi yaşlı adam dişlerinin arasından.
İçeride onları dinleyen Ekin adeta şok geçirmişti ve donuo kalmıştı.
Böyle bir şeyin olmayacağını ve annesinin de onu dogururken öldüğünü biliyordu.
"Abi?" Dedi arkadan seslenerek
Kenan sinirle arkasına dönüp
"İçeriye geç Aşkın!" Abisi Ekine sadece sinili olduğu zaman Aşkın derdi ve bu Ekini korkutmuştu.
"Eğer polis çağırmamı istemiyorsanız hastaneye gitmemiz lazım" dedi adam sabrı kalmamışcasına
"Gidelim" dedi arkada kısık çıkan sesi ile Ekin.
Kenan da da sinirlenmiş ve adama dönüp
"Defolun gidin lan evimden! Şizofren misiniz nesiniz!" Dedi hiddetle bağırarak.
Yaşlı adam da tıpkı onun gibi sinirle bağırarak
"Test yapmadan şurdan şuraya gitmeyeceğiz!" Dedi.
Akın, abisinin kucağına eğilip sessizce,
"Abi yapalım da gitsinler yoksa susmazlar bu bunaklar" dediğinde Kenan sinirle soluyup kafasını salladı.
Ekin, abilerinin yanına gidip Akın abisinin yanına geçti.
Kadın, Ekin'i gördüğü zaman gözlerindeki ışıltı bunca yılın tükenmemiş hasretindendi.
Bir adım atıp sarılacakken Akın kardeşini arkasına alıp kadına baktı.
Kadın yenilgiyle omuzlarını düşürüp eşinin koluna girdi ve arabalarına ilerlediler.
Hastaneye vardıklarında gerekli kişilerden test alıp beklemeye başladılar.
Kenan, kardeşini içine sokmak istercesine kollarının altına almış ve Ekine benzeyen kadından saklamak istercesine kadının gözlerinin içine bakıyordu.
Akın bacağını istemsizce sallarken Mert bu saçmalığa inanmaz gibi telefonuyla ilgileniyordu...
Geçen iki buçuk saatin sonunda test sonuçları çıkmıştı. Doktor elindeki zarfı açıp okuduktan sonra sonda yazan şeyi söylemişti
"Ekin Aşkın Koralp yüzde doksan dokuz oranla Aslan Ataoğlu'nun kızıdır"
