-
"Seungmin, Bayan Rhee ile ilgilenin. Astımı tutmuş."
"Tamam şimdi gidiyoruz." Seungmin, Jeongin'in yanına gidip on bir numaralı odayla alakalı işleri olduğunu söylemişti.
Jeongin, iş arkadaşını onaylayıp onunla birlikte odaya doğru hızlıca yürümeye başlamıştı. "Sorunun ne olduğunu öğrendin mi?" Jeongin, Seungmin'le rahat konuşuyordu çünkü ikisi de hemen hemen aynı zamanlarda doğarak yaşıt olmuşlardı.
"Astımının tuttuğunu söylediler, muhtemelen rutin haline gelen tıkanıklardandır." Jeongin başını salladı ve önündeki kapıyı tıklattı.
Kapıyı aralayıp içeri girerken yatakta uzanan yaşlı kadına baktı, yine bitik duruyordu. Ve bu görüntü her seferinde Jeongin'in içini parçalıyordu.
"Bayan Rhee?" Jeongin yatağa doğru adımladı ve yatak ucundaki astım ilacını eline aldı. İhtiyar kadını yattığı yerden doğrultarak ilacını ona uzattı ve Seungmin de bu sırada odadaki diğer işlerle ilgileniyordu.
Kadının ilaç işini hallettikten sonra uyku saati geldiği için tekrardan uyumasına yardımcı oldular.
İkisi de birer sandalye çekip oturduğunda sessizliğe gömüldüler.
Havada negatif bir enerji vardı, Jeongin'den gelen negatif bir enerji.Seungmin dayanamadan sormuştu. "Bir sorun mu var?"
Jeongin, ona doğru dönerek bir iki saniye duraksadı. Birisiyle dertleşmek ona iyi gelebilirdi ama bunu doğrudan yaparsa da rahat hissedemeyecekti bu yüzden dolaylı bir şekilde anlatmaya karar verdi. "Diyelim ki bir ilişkin var, birbirinizi çok uzun zamandır tanıyorsunuz fakat çıkmaya yeni başladınız ve onun önceki halinden eser yok... sorun sendedir değil mi?"
Seungmin, Jeongin'in ne yapmaya çalıştığını anlamış ve ona ayak uydurmuştu. "Yani bence birisinin başka birisine karşı olan tavırlarından sadece bir taraf sorumlu değildir. Zaten çoğu zaman da sadece bir taraf haklı ya da değil diyemeyiz, bunu seninle daha önce de konuşmuştuk. Ve dediğin konuya gelecek olursak ilişkide olan kişi ben olsaydım yapacağım ilk şey, daha sonra pişman olmamak için karşımdakini bir süre gözlemlemek olurdu. Ha ama baktım ki gerçekten bir sorun var o zaman onunla bu konuyu konuşur ve halletmeye çalışırdım. Çabalarım olumsuz tepiyorsa ve eğer elimden başka bir şey gelmiyorsa yollarımızı ayırırdım."
"Ama çok seviyorsan nasıl ayrılabilirsin ki?"
"Ama ayrılmazsam da ikimiz de zarar görmeye devam edeceğiz. Gerçekten seviyorsam onun üzülmemesi için her şeyi yapabilirim, bu ona hasret duymak da olsa." Jeongin, Seungmin'e hak veriyordu. Belki de en doğrusu Wooseok ile uzak kalmaktı.
-
geç olsun güç olmasın diyeceğim de güç de oldu arkadaşlar imdat neyse tamam bu fike yoğunlaşıp bitiririz de daha yolu var neyse hadi diğer bölümü yazmaya gidiyorum bıyy
*250123
250123*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sill, jeongchan
Fanfictionjeongin, aylardır istisnasız her gün kapısının önüne gizemli çiçekler bırakan adamla garip bir bağa sahipti. -bang chan & yang jeongin ִֶָ 𓂃⊹ ִֶָ | düz yazı, mektup