-
"Merhaba! Tarih beş kasım iki bin on dokuzu gösteriyor. Bu mektup uzakta birine değil gelecekteki Jeongin, şu an yirmi yaşında olan Jeongin'den sana<3
Üniversiteyi bitirebildik mi? Çünkü bazen o kadar zorlanıyoruz ki pes edecek gibi hissediyorum ama sonra kendimize verdiğimiz sözleri hatırlıyorum. Bir sürü hayalimiz var ve hayallerimiz için çok çalışmamız lazım.
Her şeyi geçiyorum ama aşık olduk mu? En çok bunu merak ediyorum sanırım. Biliyorsun yıllardır Minho Hyung dilinden düşürmüyor, hep sap kalacağımızı zırvalıyor. Sevdiğinin elinden tutup ona götürmelisin ki sussun. Gerçi o sevgilinle de uğraşır, insanları gıcık etmeye bayılıyor!!
Başka bir konuya değinecek olursam... aslında bunu demeyi hiç istemiyorum ama Bay Bang, artık yanında değil, değil mi?
Nasıl bu kadar kesin konuşuyorsun, deme. Durumunun nasıl olduğunun farkındayız. Ah zavallı Bay Bang... onun için o kadar üzülüyorum ki anlatamam. Son günlerinde bile ne eşi ne de evlatları yanında olabiliyor.
Dünya çok acımasız bir yer ve o iyi kalpli ihtiyarın böyle yıkıcı bir yaşama daha fazla dayanabileceğini sanmıyorum. Bari en büyük oğlu yanında olabilseydi diyorum ama boşa, uzun süreli bir görevdeymiş ve dönmesi de mümkün gözükmüyormuş.
Unutacağını sanmıyorum ama yine de diyeyim; Bay Bang, oğluna durumunun iyi olduğunu söyletiyor bize. Görev sırasında aklının burada kalmasından ve ona zarar gelmesinden çok korkuyor. O kadar düşünceli bir baba ki bana kendi ailemi hatırlatıyor.
Aslında Bay Bang'ın hikayesi bizimkine oldukça benziyor, bu yüzden kendimi ona bu kadar yakın hissediyor olmalıyım. Ve kendimi bu kadar yakın gördüğüm birisini kaybetme düşüncesi benim için büyük bir ızdırap...
Benliğimi büyük bir hüzün sardı, daha fazla yazabilecek gücü kendimde bulamıyorum.
Umarım kendime iyi bakmışımdır.
-jeongin"
-
*260123
260123*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sill, jeongchan
Fanfictionjeongin, aylardır istisnasız her gün kapısının önüne gizemli çiçekler bırakan adamla garip bir bağa sahipti. -bang chan & yang jeongin ִֶָ 𓂃⊹ ִֶָ | düz yazı, mektup
