bu fiki okuyan kaldi mi bilmiyom de neyse fici tamamliyim en azindan(en kptu bastan bi daha okursunuz cok kisa zaten hadi optum🫶🏻
-
"14 Şubat 2020'deki sevgisizlikten kalbi kaskatı olmak üzere olan Chris'den, sevgiyi bulmasını umut ettiğim Chris'e;
Merhaba, umarım şu an olduğumuzdan daha iyisindir ve umarım hâlâ her şeye rağmen dimdik, güçlü duruyorsundur. Ve umarım o tatlı çocukla yakınlaşabilmişsindir :)
Bugüne kadar gördüğüm en sevimli ve hayat dolu gözlere sahip insan, sanki çok çocuksu bir heyecanı var; benim aksime. Eğer bir gün ben de bu ketum ruh halimden uzaklaşıp gözlerimden ışıltılar saçabilirim. (Belki de bu gözden ışık saçma olayı sadece o gence özel kalmalıdır çünkü istesem de onun kadar güzel bakamayacağımı biliyorum.)
Ve bu yaptığım ne kadar doğru ya da rahatsız edici mi bilmiyorum ama onun küçük bir portresini çizdim, bir gün kaybolacak gibi olursa da hayatımın bir yerinde onu gördüğüm için şanslı hissedeceğim!
Onun dışında biliyorsun ki eğitimimizi tamamlayalı çok bir vakit olmuyor, nereden bakarsan bak aşağı yukarı bir - iki ay anca olmuştur. Neyse ki bu yorucu ve sancılı süreç de geçti, o diplomayı kucakladığım andaki mutluluğu başka nerede bulabilirim hiçbir fikrim yok.
Babamla her ne kadar öyle ahım şahım bir baba - oğul ilişkimiz olmasa da gidişi beni, tahmin ettiğimden daha çok yaraladı. Umarım şimdi orada huzurludur. Kabul etmek istemesem de onu bazen özlüyorum, sonuçta yaşadığımız her tartışmanın ve anlaşmazlıkların sonunda yine birbirimize kalıyorduk.
Eskileri anımsamak beni biraz duygulandırdı, galiba albümlerimizi karıştırmaya gideceğim. Ben geri gelene kadar buralarda kal ve kaybolma! (Günlüğüm için diyorum, sakın benimle alay etme.)
Ha bir de bu da o güzel çocuğun resmi,
Neyse kaçtım ben."
-
*010623
030823*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sill, jeongchan
Fanficjeongin, aylardır istisnasız her gün kapısının önüne gizemli çiçekler bırakan adamla garip bir bağa sahipti. -bang chan & yang jeongin ִֶָ 𓂃⊹ ִֶָ | düz yazı, mektup