The truth || TomTord mermaid AU

-5-

Tiaa.. przyznam że trochę.. zaniedbałam tą książkę- heheh.. SORRY NO, JA TAK MAM 💀
OGÓLNIE TERAZ ROZDZIAŁY BĘDĄ CZĘŚCIEJ.. (Nie obiecuję bo możliwe że znowu ją zostawię bruh)
Also mem w mediach jest narysowany przeze mnie gdzieś w środku 2022-

ENJOY

------------------------------------------------

(Pov:Tord)

Aktualnie nie wiem co robiłem- nudziłem się, to napewno. Myślałem nad tym czy nie spróbować jakoś popróbować z zmienieniem się w człowieka ale nie wiem jak, a nie jestem pewien czy to dobry pomysł się kogoś pytać.
Chociaż..

*Time skip*

-TAAATOOOO!! - krzyknąłem wpływając do domu przez otwarte okno w kuchni bo miałem bliżej.
-Po pierwsze, miałeś nie wchodzić przez okno. Po drugie to nie krzycz bo głowa mnie boli. - Odpowiedział syren z żółtym ogonem. To był mój ojciec, który jest trochę twardy ale to dlatego że przeżywa bardzo to co się stało gdy miałem 2 lata. Ale napewno jest lepiej niż kiedy miałem 5 lat i zacząłem dużo mówić, wtedy denerwował się o wszystko. Teraz jest dużo milszy i rozsądniejszy.
-No dobra dobra sorry. Mam pytankooo~ - przeciągnąłem ostatnie słowo.
-Uhh, słucham. Ale jeśli jest to kolejna prośba o monety na kolejny ten twój ochydny komiks to wiedz że odpowiedź brzmi nie.
-Nie nie, spokojnie, jeszcze nie przeczytałem tych moich nowych więc wiesz. Ale ogólnie chciałem się ciebie zapytać o coś dość.. specyficznego, ale znam cię i nie powinieneś się teraz za to zdenerwować prawda..?
-Nic nie obiecuję dzieciaku, ale dawaj.
-bo.. czy syren lub syrena może zamienić się w człowieka..? - Mój tata zaczął kaszleć gdy tylko przetrawił w głowie co właśnie usłyszał.
-TORD, NIE ZAMIERZASZ CHYBA..? TO JEST NIELEGALNE.
-No Jezu no nie wiedziałem, ale nie zamierzam, tylko się pytam z ciekawości bo nie znam się na tym.
-Cóż.. właściwie to miałeś o tym w 8 klasie.
-oh.
-Wiem że wtedy szkoła cię nie obchodziła więc nie będę cię za to karcić, ale ogólnie to.. tak, może, za pomocą jakiegoś tam kryształu czy coś, nie wiem zabardzo, nie przykuwam do tego zabardzo uwagi ale wiem że ten kryształ jest duży i jest w jakiejś jaskini którą syreny zamknęły wielkim kamieniem żeby nikt nie skorzystał z tego nigdy więcej, ponieważ nie chcą żeby ich syreny zamieniały się w tych.. oszustów.
-Oh.. interesujące, dzięki tato. - uśmiechnąłem się ciepło. - To ja płynę.. - zastukałem dwa razy w pierścionek. - płynę się spotkać ze znajomym, pa tatoo! - odpłynąłem, słysząc za sobą wzdechnięcie mojego ojca. On zawsze był domyślny w takich sprawach więc napewno wie co chcę zrobić ale nie zamierza mnie powstrzymywać, bo uważał zawsze że jestem już dorosły i mogę podejmować decyzje za siebie.

Odrazu popłynąłem na miejsce spotkań z Tomem.

<><><><><><>

WIEM WIEM ŻE ROZDZIAŁ BATDZO KRÓTKI ALE NAPRAWDĘ NIE MAM DZIŚ NA NIEGO CZASU.. NASTĘPNY BĘDZIE PEWNIE JUTRO:3

448 słów