Emily

İlk Çatışma

4 ay sonra

Edward

Son 4 aydır olduğu gibi davetlere gidiyor işte çalışıyordum. Bir şekilde işleri düzenw koymayı başarmıştım. Akşama bir davet vardı. Katılacağım 2. Davet olsa gerek. Yeni lider ben olduğum için kesin katılmalıydım. Emily davetleri çok seviyordu.

İşleri bitirmiştim. Eve gitmek üzere işten ayrıldım. Eve vardığım da akşam için hazırlıklar başlamıştı. Emily' i artık mutlu görebiliyordum.

- Ağabey hoşgeldin. Hadi hemen hazırlan çıkmalıyız. Nasıl olmuşum?

- Bakim sana. Çok çirkinsin ya.

- Yaaa ağabey.

- Tamam ya kızma çirkin olmak sorun değil utanma bundan.

- Sensin çirkin.

- Ben? Yok seni çöp kutusundan aldığımız için benzemiyorsun bana. Ben çok yakışıklıyım.O yüzden kıskanıyorsun.

Sinirle beni kovalamaya başladı. Evin içinde her yeri dağıtarak koştuğumuz zamanlardaki gibi. Halam bize bakıyordu. Kızmaya başladı. Bunun üzerine odama gidip üstümü giyindim. Her şey ve herkes hazır olunca davet yerine gittik. İnsanlarla kaynaşmış kendimi tanıtmış ve sevdirmiştim. İş ortaklarımızla konuştum. Emily' le oynadım ve her baloda partide yapıldığı gibi kumar oynadım. Bana meydan okuyan herkesi yendim. Hilelerini bir sonraki adımlarını biliyordum. Babam gibi... Emily' e de öğretiyorum. Ne olur ne olmaz. Belki bir gün o da liderliğe geçer.

Bayadır buradaydık teyzemi ve Emily' i eve göndermiştim. Kendimse kalmak zorundaydım. Çok yorucu bir gündü. Hemen arabaya atlayıp eve doğru yola çıktım. Yatıp uyumak için nelerimi vermezdim. Eve geldiğimde içeride kimse yoktu. Emily' i aradım ama bir adam sesi geldi.

- Alo Em-

- Edward Wizard. Değil mi? Leroy' un oğlu.

- Evet benim. Kimsin sen?

- Beni boşver ama sen geride kalan aileni kurtarmak istiyorsan 3 milyon dolarla atacağım konuma gel.

- Kardeşimi ve teyzemi bırak adi herif.

- Parayı getir Edward. Yalnız. Savaş çıkarma.

Bir sinirle telefonumu kenara fırlattım. Bütün adamları toplayıp  konuma gittiğimizde parayı verdim. Yani geçersiz paraları. Aynı anda halamı ve Emiliy' i verdiler. Hemen arabaya koşmaya başladık. Arkadan parayı verdiğim adam bağırdı bana.

- Seni şerefsiz. Bu para geçersiz. Beni salak mı sandın?!

- Yoo. Sen bana paranın nasıl olacağını söylemedin ki.

Bunun üzerine sırıtarak geri geri gidiyordum ama çoktan silahlarını çıkarıp bize saldırmaya başlamışlardı. Bütün korumalar ve ben siper almıştık.

Çatışma içinde babamın öğrettikleri ve anılarımız aklımda canlanıyor daha hırslı daha iyi dövüşüyordum. Fakat yaralı olanlar dahi hepsi üstüme geldi. Sayıları çok fazlaydı. Tam Emily' e doğru kaçıyordum ki göğsümde tarif edilemez bir acı hissettim. Göğsüme baktım, keskin ve uzun bir kılıç vardı. Sırtımdan girmiş ve göğsümdsn çıkan yakan bir kılıç. Yere yığıldım. Son gördüğüm Emily' nin bana ağlayarak koştuğuydu. Gerisi karanlık.

Emily

- AĞABEY!

Bayan Emily sakin ben alıyorum ağabeyinizi.

Ağabeyimi öyle görmek beni çok etkilemişti. Korumalardan biri onu araca getirdi. Nabzını kontrol ettim ama o yaşamıyordu. Ağlayarak ayağa kalktım halam beni yanına oturttu. Bu kabustan uyanmak istiyordum. Eve vardık ve hemen beni odama götürdüler. Agatha' nın gözleri kıpkırmızıydı. Ağabeyimin haberini duymuş olsa gerek.

- Agatha. Ben- ben ne yapacağım.

Diye hüngür hüngür ağlamaya başladım. Ailemi kaybetmiştim.

- Hanımım, ben dahil herkes arkanızda. Bundan sonra lider sizsiniz. En iyi eğitimleri alıp Wizard adını tekrar yüceltmelisiniz. Babanızın son vasiyeti buydu.

- Ben ben 12 yaşındayım ama.

- Halanız size çok yardımcı olacaktır. Merak etmeyin.

Böylelikle gözleri ağlamaktan şişmiş yeni lider bendim. Ağabeyimin beni sinirlendirmesini özleyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi.