chapter 07

237 64 41
                                    

Tell me how's it feel sitting up there
Feeling so high but too far away to hold me..

~~~~~~~~~~

උදේ හත වෙද්දි ඉස්ලා කතා කළත් අනෝලට අවදි වෙන්න පන තිබුණෙ නෑ.. හොඳට හුස්මවල් කිහිපයක් උඩට ඇද්දත් ඇයට ඇස් ඇර ගන්න පවා විනාඩි දහයකට වඩා ගත වුණා. බෙඩ් එකෙන් වාඩි වුණ අනෝලා එක කකුලක් ඉස්සරහින් තියලා නැගිටින්න හැදුවත් ආපහු පැටලිලා ඇඳට වැටුණා..

ඇයට හිතාගන්න බැරිවුණා අද දවසෙදිත් තමන් කොහොමද පුහුණුවීම් කරන්නෙ කියලා. ඉමිටේටින් ආටිස්ට් කෙනෙකුට වඩා තමන්ව ගැන්ග්ස්ටර් කෙනෙකුට පුරුදු කරනවද කියලා අනෝලට පුදුම හිතුනා. ඉස්ලගෙ උදව්වෙන් නාන කාමරයට වැදුනු ඇය උදේ ආහාරය අරගෙන ජේසන් එක්ක ස්ටුඩියෝ එකට යද්දි හරියටම අට පහුවෙලා විනාඩි දෙකක් ගත වෙලා තිබුණා..

" ගුඩ් මෝනින් කෝච්.."

" විනාඩි කීයක් පරක්කුද අනෝලා.."

අනෝලගෙ ඇස් වලට කඳුලු එන්න ලොකු වෙලාවක් ගියෙ නෑ.. කලින් දවසක තේහ්‍යුන් හැසිරුන විදිහ අද සම්පූර්'ණයෙන්ම වෙනස් වෙනවා කියන්න ඇයට ඉවෙන් වගේ තේරුණා.. ඇයට දැණුනා කම්මුල් උඩින් කඳුලු කඩන් වැටෙනවා කියලා..

" අඩන එක නවත්තලා උත්තර දෙනවා.." තේහ්‍යුන් ගිගිරුවා..

" වි..නා.. විනාඩි දෙකක් කෝච්.."

තත්පර කිහිපයක් යද්දි වැදුණු කම්මුල් පාරත් එක්ක පස්සට විසි වෙන්න ගිය අනෝලට මොකක්ද වුණේ කියලවත් කිසිම දෙයක් හිතා ගන්න පුලුවන් වුනේ නෑ.. විසිවෙලා යන්න කලින් ආයෙමත් අතින් ඇදලා අනෝලව ළගට ගත්තු තේහ්‍යුන් අනෝලගෙ කම්මුල් වලට හතර පාරක් ස්ලැප් කළා..

අනෝලට අඩන්න ඕනි වුණත් එකපාරටම තමන්ට දැණුන වේදනාව ගැන ඇයට තාම තේරුමක් තිබුනෙ නෑ.. ඒක තේරුම වුණේ තේහ්‍යුන්ගෙ පාරවල් ඒ තරම්ම වේගවත් වුණා කියන්න..

" ඔයා විනාඩි දෙකක් පරක්කුයි.. එක විනාඩියට එක ගානෙ දෙපාරක් ස්ලැප් කළා.. ඒ වගේම ඔයාට අඩන්න බෑ.. කතා කරනකොට ගොත ගහන්න බෑ.. මම හිතනවා කරපු වැරදි තේරෙන්න ඇති කියලා.. දැන් ප්‍රැක්ටිස් වලට රෙඩි වෙන්න.."

anola ✔️Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang