Maze Of Memories || Chanmin ✓

16

Oy yorum? <3

--------

"Çok tatlısın" Jeongin'in saçını öpmüştü. "sevgilim." Jeongin Changbin'in söylediği kelimeye karşı kıkırdamıştı

Ertesi gün - Cumartesi

"Mallar tam."

"Adamı yolla parayı veriyim."

"Aslında" Seungmin'i süzmüştü adam. "para yerine başka bir şey ile ödeme yapabilirsin."

"Anlamadım?" Hayır anlamıştı, sadece anlamamazlıktan geliyordu.

"Vücudunla ödeme yapabilirsin diyorum."

"Kalsın. Parayı al siktir git."

"Fazla nazlanıyorsun. Hep sarılı geliyordu bu sefer ne olduda sen geldin?"

"Farklılık."

"Tamam işte ödemedede farklılık olabilir." Adam adımlarını Seungmin'e yöneltmişti.

Seungmin cebindeki silahı çıkartıp adama doğru doğrultmuştu. "Acıma duygusu yok bende şimdi geri bas."

"İndir o silahını."

"Geri bas."

"İstersem her türlü seni altıma alabilirim bunu biliyorsun değil mi?" Adam yandan sırıtarak bakmıştı Seungmin'e. "hem burda benim adamlarıma karşı tek başına gelme akıllılığı nerden geliyor?"

"Annenden geliyor orospu çocuğu. Paranı al siktir git."

"Tch tch tch yaptığın çok büyük terbiyesizlik." Adam birkaç adım daha ilerlemişti Seungmin'e doğru.

"Eğer bir adım daha atarsan seni vururum. Çok ciddiyim."

Bir adım daha atmıştı adam. Seungmin dediği şeyi yapmış adamın bacağını vurmuştu. Etraftaki adamları silahlarını Seungmin'e çevirmişti.

"Vurun şu yavşağı."

Silah sesi.

"İndirin silahlarınızı!"

Polis sesi.

Ambulans sesi.

--

"Siktiğimin adamı." Hyunjin hastane odasının karşısında oturmuş. Kafasını ellerinin içine almış kendi kendine söyleniyordu.

"SİKTİĞİMİN ADAMI!" Ayağa kalkarak elindeki telefonu yere fırlatmıştı.

"Beyefendi lütfen sesinizi alçaltın burası bir hastane."

"SİKERİM SİZİN HASTANENİZİDE!" Cümlesinin sonuna doğru göz yaşlarına hâkim olamamış ve sesi çatlamıştı. Geri sandalyeye oturmuştu. "Sikerim sizin hastanenizide." Sessiz ve ağlamaklı bir şekilde tekrar etmişti cümlesini.

"Ağlaman veya bağırman bir fayda etmiycek sus artık."

"Sende siktir git amına koduğumun adamı. Bir boka yaradığın yok gelmiş camın önünde benimle konuşuyorsun."

"Ne yapmamı istersin Hyunjin? Ordan bakınca doktora mı benziyorum ben?" Cama dönük olan bedenini Hyunjin'e çevirerek konuşmuştu Chan

"Siktir git."

"Hyunjin hyung."

Hyunjin duyduğu ses ile ağlamaktan kıpkırmızı olan gözlerini yanına çevirmişti. "Felix?"

Chan arkasını dönüp Felix'e bakmış, hiçbir şey demeden cama geri dönmüştü. Yatakta yatan bedeni izliyordu saatlerdir. Dokunmak, elini tutmak istiyordu. Duygularını kontrol edemiyordu, ne hissettiğini kontrol edemiyordu, göz yaşı geliyordu gözünden. Seungmin onun için ne ifade ediyorduda bu hale düşmüştü Chan? Hala cevabı arıyordu kendinde.