trough it all; madara x reader

13 - Zihniyet

Madara bakış açısı

Şimdi hep düşünüyor gibiydim. Biriyle konuşuyorsam, bir kez durduğumda hâlâ düşünüyordum ve bu can sıkıcıydı.

İnsanlar üzerimde ne kadar çok baskı kurarlarsa, onları o kadar görmezden geliyor ve hayatıma devam ediyor gibiydim ve yine de onları ne kadar görmezden geldiysem, Senju hakkındaki düşüncelerimin ve barışa ulaşma yolumun o kadar geri çekildiğini gördüm.

Onun dışında gereksiz düşüncelerle zihnimi bulandıran bir kişi daha vardı.

Mitsuko.

Mitsuko'yu ve bana itiraf ettiklerini düşünmeye devam ettim. Bana benden hoşlandığını söylemişti ve içimden bir ses onun yalan söylemediğini söylüyordu.

Yine de öyle olmasını isterdim çünkü o tek cümleyle düşüncelerimi durduruyordu.

Zihnimde sürekli tekrar ediyordu.

İstesem zihnimi temizlemekte her zaman sorun yaşamadım. Sadece ne kadar rahatsız edici olduğunu ve bir anda kaybolacağını düşünmem gerekiyordu ama bu sinir bozucu bir şeydi ve ortadan kaybolmuyordu.

Belki de benden hoşlandığını söylemesi benim için de bir lanetti.

Başımı sallamadan önce iç çektim.

Kesinlikle onu düşünmemi sağladı ve aklıma arkadaş olup olmadığımızı sorduğu zaman geldi.

Ben olmadığım için tabii ki değildik.

Buna gerek duymadım. Arkadaşlar zaman kaybıydı ve shinobi için tehlikeliydi. Bir kişiye bile güvenirsen, bu senin ölümünle sonuçlanabilir.

Buna rağmen, onunlayken kendimi huzurlu buldum. Aramızdaki sessizlik biraz rahatlatıcıydı ve aklımı evrak işlerinden ve köyden uzaklaştırdı.

Bitirmek için çalıştığım iki kayıp dava. Yine de, düzeltmeye hiç niyetim yoktu.

Dürüst olmak gerekirse, bu köyün kayıp bir dava olduğunu düşündüm.

Geçmişte bırakmayı tercih ettiğim bir şeydi. Barış için acınası bir bahane.

Bu benim açımdan bir başarısızlıktı ve herkes Uchiha'ya tepeden bakarken, yakında herkesten en azını alacakmışız gibi görünüyordu.

Beni rahatsız etti.

Her şey beni rahatsız etti...

Diğer köylerin bizi taklit etmesiyle bizim sözde "barış"ımızda bu barışın şu anki görüntüsünü yok etmek isterim.

Bunu yapma yeteneğim var ve onları alıp ezebilirim. Yolumda duran tek kişi Hashirama. Tobirama kolayca elden çıkarabileceğim bir şey gibi görünüyor...

Bu düşüncelerden kurtulmaya çalışırken iç çektim ve yaptığımda tekrar ortaya çıktı.

Niyetimi bilse benden yine hoşlanır mıydı? Öğrenecek kadar masumdu ama öğrenirse duyguları değişirdi.

Neden umursuyordum?

Evrak işlerimi yapmaya geri dönmeye çalışırken gözlerimi devirdim. Stresli hissediyordum, gömleğimi hiçbir yerde bulamıyordum ve parmaklarımı sürekli siyah saçlarımdan geçiriyordum.

Sanki beni takip ederek gittiğim her yerde varlığı benimleydi.

Evrakları çalıştığım masanın üzerine bırakıp ayağa kalkmadan önce iç çektim.

Gerçekten neden rahatsız olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu.

Şu anda kaldıracak çok şeyim vardı ama dinlenmenin bana bir faydası olmayacağını biliyordum.

Kollarımı kavuşturup sandalyeme geri oturdum ve saçlarım sol gözümün çoğunu kapatıyordu. Gözlerimi kapadım.

Bunu yapmam çok uzun sürdü ama başka ne yapabilirdim.

Görünmeyeceğim bir yerde burada kalmayı tercih ederim. Kimsenin bakışlarına ihtiyacım yoktu.

Yarın onunla epey bir görüşmem olduğu için bugün rahatlamanın en iyisi olduğunu biliyordum.

Hiç dinlenemiyor gibiydim. Bunu yapmak için düşüncelerle doluydum.

Dün beni nasıl şaşırttı ,gün çok düzenliydi ve bugün çok kaotik.

Kapının çalındığını duydum ve kapıyı açmadan önce kalkıp gömleğimi giydim.

"Ne?"

Karşımda bir kadın hizmetçi vardı.

"Kazou-san, Madara-sama'yı istiyor."

"Neden?" Diye sordum.

"Evraklarınızın tamamlanmış olmasını istiyor."

Kaşımın seğirdiğini ve kadın hizmetçinin kaskatı kesildiğini hissettim.

"On dakika sonra gel."

Başını salladı ve masama oturmadan önce kapıyı kapattım.

Başka seçeneğim yoktu. Bunu yapacaksam dikkatimi dağıtmadan evrak işleri yapmam gerekiyordu.

Aklımdaki tüm düşünceleri görmezden gelmem gerekecekti.

Toplantı, barış ve Mitsuko düşüncelerini zihnimin bir köşesine ittim. Onu daha sonra düşünebilirdim.

Daha sonra onunla tekrar birlikte olacağım zaman...

Bölüm 13 - Zihniyet
Oy - Yorum ♡