''Takıntı'''

1

(Spoiler içerebilir yani önce diziyi izlemenizi/okumanızı tavsiye ederim)

Jong Woo Cennet Konutlarına taşınalı sadece birkaç gün geçmesine rağmen yaşadığı bu binanın normal olmadığını anlamıştı. Her ne kadar sevgilisine ve arkadaşlarına anlatmaya çalışsa bile onu umursamamış ve kendi hayatlarına devam etmişlerdi. 

Kimse onu dinlemiyor, sadece ilgi istediğini düşünüyordu. Bir kişi hariç, Seo Moonjo.

Yan komşusu. Her yukarıya bira içmeye gittiklerinde, Jong woo konuşur, Seo Moonjo dinlerdi. Jong Woo onun binadaki tek normal insan olduğunu düşünmesine rağmen aynı zamanda en çok ondan korkuyordu. Onunla geçirdiği her an korkudan titremeden edemiyor, nedenini asla bilmiyordu. Sanki bilinçaltı sürekli kendisini uyarıyormuş gibi. Ona kaçmasını, ve bir daha asla gelmemesini söylüyor. Aynı binaya taşındığı gün kaybolan mafya kılıklı yaşlı amca gibi ona burdan uzaklaşmasını söylüyordu.

Jong Woo bunları düşünürken, bir yandan yanağını okşuyordu. Dişi nedensizce çok ağrıyordu,

Ne var ki maaşını almasına 1 hafta vardı. Eğer Jaeho'dan erken maaş isterse onu azarlayacağını biliyordu ama ağrıyan dişi 1 hafta bekler miydi bilmiyordu. Bir yandanda diş hekiminin dolgusu için kaç para ödeyeceğini düşünmüyor değildi. Ağrıyan dişi ile ne yapacağını düşünürken, Uzun birisine çarptı. ''ah.. özür dilerim yoluma bakmıyordum da'' bunları derken çarptığı kişinin deli ikizler yada 313 de yaşayan deli olmamasını diliyordu. 

Ve dileği gerçek olmuştu,çarptığı kişi ne deli ikizlerdi ne de 313 odadaki sapıktı çarptığı kişi Seo Moonjoydu. Ona sırıtarak bakıyordu.Sakin bir ses tonuyla:

-Neden önüne bakmıyordun,,bebeğim?

-Bir şey düşünüyordum da, ve lütfen bana bebeğim deme.

-Eee seni düşündüren meselenin ne olduğunu merak etmedim desem yalan olur. Bana söylermisin, bebeğim?

Bunu söylerken yüzünde alaycı ama şefkatli bir gülücük konduşmuştu. benimle dalga falan mı geçiriyor diye düşünmeden edemedi ve adama ters bir bakış atarak cevap verdi:

-Biraz dişim ağrıyor ama maaşımı almama 1 hafta var. 

-Ve eğer maaşını erken istersen patronun kızacak

-Aynen

-O zaman bizim kliniğe gel bebeğim

-Ne?

Jong woo gözlerini kırpıştırarak Seo Moonjoya bakıyordu. Bir dişçinin bu harabede yaşıyor olma olasılığı kaçtı? Seo Moonjo sanki zihnini okuyormuş gibi  cevap verdi.

-Yaşadığım evde bazı sorunlar var. Mesela su borusunun çalışmaması gibi. Evin tadilatını yapmak için para biriktiriyorum.

-Ah anladım

Seo moonjo cebinden bir kartvizit çıkardı.

-Bu kartvizitte kliniğin adresi var. Saat 6'da kapanıyoruz ama senin için mesaiye kalacağım.

-Tedavi için yeteri kadar param olduğunu sanmıyorum.

-Sorun değil, bu binada rahatça bira içmem senin sayende. Bunu bir teşekkür olarak kabul et.

Seo Moonjo, Jong Woo'nun cevabını beklemeden dışarı çıktı. 

Jong Woo bunu redetmeyi düşünmedi değil ama.. nerde beleş oraya yeleş demişler değil mi?