Efsaneler; altı yüzyılda bir dünyaya gelen delta ve vitanın gerekli olgunluğa eriştiği kanlı dolunay gecesinde mühürlenmeleri sonucu, kurt adamların tüm ırklardan daha güçlü olacağı inancını doğuruyordu. Tüm kurt halkı gibi bu düşünceyi benimseyen J...
Sırf sınavlarım başlıyor daha çok beklemeyin diye günlerce bölüm yazdım. Lütfen hayalet okuyucu olmayın. Her satıra yorum yapmanızı istemiyorum sizden ama bir vote vermekten bile çekiniyorsunuz.
Hevesimi düşürdüğünüzün farkında değilsiniz. Ben küçük bir yazarım ve sizden gelecek her desteğe ihtiyacım var. Umarım bu satırları okuyorsanız artık hayalet okuyucu olmaya devam etmezsiniz.
Keyifli okumalar dilerim 🥺✨🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
**** Bölüm 3 | Dünya sona erecek ve bir gök gürültüsü duyacağız
Bir hafta sonra
Vita, yaklaşık bir haftadır her türlü müstehcen haline tanık olan bu eski yatakta gözlerini araladığında gün sonlanıyordu. Güneş son ışıklarını yayıyor, yerini aya bırakmaya hazırlanıyordu. Eski olmasına rağmen oldukça rahat olan yatakta çıplak bedenini hafifçe doğrultmuş, ağrıyan sırtını demir yatak başlığına yaslamıştı.
Kanlı dolunay haftası sona ermişti lakin vitanın üzerinde bıraktığı tesir yerli yerindeydi.
Bir hafta boyunca yataktan çıkmadığından doğru düzgün hareket edememiş, vücudu hamlamıştı. Kanlı dolunay haftası gerçekten yoğun ve sancılı geçmişti. Bu süreci genellikle uyuyarak atlatmış olsa da kızgınlığının belirtileri her nüksettiğinde uyanıyor, kendini bir şekilde rahatlattıktan sonra tekrardan uykuya dalıyordu. Bu döngü bir hafta boyunca tekrar etmiş, vitayı bunaltmıştı.
Vita, uyku sersemliğinden kurtulmak adına gerinmeye başladığında omurgasına giren sancıyla birlikte seslice inlemiş, gerinmeyi bırakmıştı. Yavaş yavaş kendine gelmeye başladığında bakışları kızgınlıktayken tam olarak inceleyemediği odada gezinmeye başladı.
Açık ve koyu kahverenginin hakim olduğu bu oda ortalama bir büyüklükteydi. Çok gösterişli olmayışı ise bu odanın bir misafir odası olduğunu gösteriyordu. Yatağın sol tarafında, koridora açılan kapının hemen yanında küçük bir kütüphane yer alıyordu. Sol çaprazında bulunan şöminenin hemen yanı yani yatağın hemen karşısı, sadece tablolarla donatılmıştı. Onun sağında ise aynalı bir şifonyer bulunuyordu. Safkan vampirin ilk gün onunla konuşmak için oturduğu koltuk bu sefer yatağın yanında değil, şifonyerin yanında, sağ duvarı kaplayan uzun ve büyük camın hemen önündeydi.
Vitanın bakışları bu sefer sağındaki komodinin üzerinde bulunan giysilerde durduğunda yüzünde oluşan minik tebessümden bihaberdi. Vampiri kendisine yardım ettiği günden beri hiç görmemişti lakin saat kaç olursa olsun her uyandığında, siyah komodinin hemen üstünde ya yiyecek bir şeyler buluyor ya da birkaç temiz kıyafetle karşılaşıyordu.
Kalın yorganı üstünden kaldırmış, komodinin üzerindeki şarap rengi sabahlığı alarak ayaklanmıştı. Adımlarını şifonyere doğru atarken sabahlığı üzerine hızla geçirmiş, iplerini gelişigüzel bağladıktan sonra bakışlarını önündeki tozlu aynaya çevirmişti. Kendini görebilmek adına aynanın üzerindeki tozları sabahlığının koluyla şöyle bir sildiğinde hafifçe geri çekilmişti.
