შეწირულები

1.

- რას ხედავ ?
დაბნეული და ოდნავ შემკრთალი, ვკითხე ჯადოქარს.რომელიც, უკვე ათ წუთზე, მეტ ხანს დასცქეროდა, ჩემ ხელის გულს და თან თითს აყოლებდა, თითქოს რაღაცას ხაზავსო.
- ეს.. ᲣᲠᲗᲘᲔᲠᲗᲝᲑᲐ..
უცბად შევხტი,მისი ხმელი, ჩამწყდარი ხმის გაგონებაზე.რაზეც ეუნი უფრო ჩამებღაუჭა, მარჯვენა ხელს ვეღარ ვგრძნობდი, ამდენი ჩქმეტისგან.რაზეც ვანიშნე გაჩერებულიყო.ჯადოქარმა გაბრაზებული ამოგვხედა.მისი შავი თვალები ელვის სინათლის ფონზე უფრო გაშავდა.სახეზე შუქმა გადაურბინა, ამას გრუხუნის საშინელი ხმა დაერთო. ყველანაირად ვცდილობდი შიშს არ ავყოლოდი,რასაც ეუნზე ვერ ვიტყოდი.უფრო და უფრო იმატა ამ შემზარავმა ხმამ, ჯადოქარს თითქოს რაღაცის თქმა უნდოდა და იძახდა კიდეც უბრალოდ ეს ხმა იმდენად ძლიერი იყო, ფიზიკურად შეუძლებელი გახდა სიტყვების გარჩევა.
- ეს გამომართვიი..ის დაგიცავს მისგან.
მხოლოდ ესღა გავიგე, ჭექაქუხილის პაუზის მომენტში.ხელში მომაჩეჩა რაღაც ამულეტი თუ კულონი არც კი ვიცი რა ვუწოდო. უცბად დასცხო წვიმამ... მსხვილი და ცივი წვეთები ცვიოდა ციდან. დაბლა დანარცხებული წვეთები დიდ ბურთებს ქმნიდნენ, რომელებიც შემდეგ სკდებოდნენ და იდეალურ წრეებს ქმნიდნენ💧.

სულ გავილუმპეთ,სიბნელეში იმდენ გუბეში ჩავატყაპუნეთ ფეხი. საშინელი შეგრძნება იყო ტყლაშუნი და შემდეგ ცივი წვეთები ფეხებზე ~

- დღეს რა სჭირს ამინდს?(დეიზი) დამწუხრებული დეიზი, დანამულ ფანჯარას შესცქეროდა.
- ვაიმეე არ იკითხო, კიდევ კარგი ეუნის დაბიდუბის წვეულება მოვასწარით,თორე რას ვიზამდით არ ვიცი იმდენი ხალხით. (დია)
დეიზი მაშინვე დაეთანხმა დიას.
- თქვენ რატომ ხართ ჩუმად?(დეიზი) დაეჭვებული დეიზი კითხვის ნიშნით გვიყურებდა და თან გაყინულ თითებს ითბობდა ფინჯნის გარშემო.
- ჩვენ კუდიანი ალქაჯი შეგვხ...(ეუნი) მაშინვე ფეხი დავაბიჯე ეუნს რაზეც ამოიწკმუტუნა. შევუბღვირე გაჩერების მიზნით, ღმერთო ამ გოგოს თავში ჭკუა არ აქვს დღეს 19 წლის გახდა და უხხხხ! *გავიფიქრე*
რაზეც დეიზიმ პირში ჩაგუბებული ჩაი უცბად გაასხა შადრევანივით.
- ალქაჯიიიი? ნახევრად გადასხმული ჩაი დაიკიდა და ისიც დაავიწყდა, რომ პატარა შეყუჟულ კაფეში ვისხედით იმხელა ხმაზე იკივლა. რაზეც იქ მსხდომების ყურადღება მივიქციეთ.
- ჩუმად, მიმტანი აქეთ მოდის, დიამ ჩაიჩურჩულა,რაზეც ყველას ისეთი სახე გვეჭირა ვითომც არაფერი.
~~~
- მოიცა ანუ იმ კუდიანმა ეს კულონი მოგცა თავის დასაცავად? *ჰაჰაჰა* შეათვალ შემოათვარიელა.
-რავი წეღან გული კი გაგისკდა.(დია)
- დია ! (დეიზი)
- რა დია დეიზ ? შენ გგონია ცოტა ხნის წინ ვერ დავინახე, დი ჰოს როგორ ეპრანჭებოდი?(დია)
გაბრაზებული ახეთქებს, სალფეთკს და მაგიდიდან დგება ხმაურიანად.
- რა შუაში იყო ?(მინა)
ღმერთო გაძლება მომეცი ამდენი დაქალის და პატარა ბატისფეხა დის ხელში.
- მე რაღა შუაშია ვარ მინა? (ეუნი)
ტუჩები გადაბრუნა .
- შუაში კი არა თავში ხარ. სუფთა ბატის ფეხა! (მინა)
- საკმარისია მე მივდივარ. (დეიზი)
საწვიმარ ქოლგას იღებს და კარებისკენ გარბის.
რაზეც რათქმაუნდა ვეკიდები.
- ამ წვიმაში სად მიდიხარ ?! (მინა)
რაზეც უპასუხოდ ტოვებს ჩემს შეკითხვას და ვერც კი ვეწევი.

???? POV

იქვე მიმოყრილ გვამებს ვათვალიერებდი.თან სანათს ვანათებდი უკუნითი სიბნელის გამო არაფერი ჩანდა.
- ძმაო, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა.
ამოვიღე ტელეფონი,მაშინვე ჰიონთან გავუშვი ზარი. იმის შესატყობინებლად რომ ყველაფერი მოვაგვარე.
- აი ეს მესმის ჯიმინ! ყოჩაღ!
გახარებული ჯონქუქის ხმა გავიგე.
რაზეც გამეღიმა.
- კარგია ახლა კი შეგიძლია შენი ნაწილი საქმე გააკეთო...
იმედია ვინმე
გადაგირჩა*სიცილი*(ქუქი)
* სანათის ანთება* და გაღიმება
- კი აქ არის ვიღაც ისეთი..
*ზარის გათიშვა*

___________________________
გამარჯობა მეგობრებო.
ეს ჩემი პირველი ფიკია დიდი ხანია რაც დავწერე უბრალოდ ახლა
ვაქვეყნებ.
მინდა ბავშობის ოცნება ავიხდინო🦋
იმედი მაქვს ისიამოვნებთ
დაავოუთეთ და დააკომენტარეთ
გაუგზავნეთ თქვენს მეგობრებს ეს ფიკი რომ ბევრმა ნახოს❤️🌹