რა მოხდება როცა იგებ რომ ვიღაცის თოჯინა ხარ. თან ეს შენს დაბადებამდე ძალიან ბევრი წლით ადრე იყო "გადაწყვეტილი".
იძულებული ხარ დაემორჩილო,დანებდე ან
დაუპირისპირდე ამ ძალას.
"-რატომ შენ?! რა თქმა უნდა ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა მარტივია შენ ჩემი შ...
მინას POV საშინლად მძიმე და რთული იყო ამ ყველაფრის აღქმა,გააზრება და რაღაცნაირად მიღება. პირველი რაც ჩვენში, ჩემში და დეიზში ჩაირთო ეს იყო დედის ინსტიქტი. სახელად ✨გადარჩენა✨ შეუძლებელი უნდა შეგვძლებოდა,ჯერ ჩვენი შვილებისთვის და მერე ჩვენთვის.
- ქალბატონო ჯონ მომეჭიდეთ(დაცვა) ოცნავ უხერხული გახლდათ ჩემთვის ამდაგვარი მომართვა, რადგან ქუქის არც შეყვარებული ვიყავი და მითუმეტეს არც ცოლი. ვიცი რომ ახლა ამაზე ფიქრის დრო არ იყო, რადგან ამ წუთას მეორე სართულიდან საწოლის ზეწრით დაბლა ჩავდიოდით. მაპატიე პატარავ, ბოდიშს გიხდი რომ შენი სიცოცხლით ვრისკავ,მაგრამ ხომ იცი დედიკოს შენთვის კარგი უნდა. ამასობაში სევდაც მომერია, ოხ ეს ჰორმონები როგორ გადამაქცევს ხოლმე უცაბედად სხვა მინად. მუცელზე ხელი მოვისვი და მოფერება დავუწე. ამასობაში ძლივს ფეხი დავდგი პირველ სართულზე. სიმართლე გითხრათ არ მეშინოდა რადგან ვიცოდი,უფროსწორედ მეგონა რომ ეს ბოლო იყო . თან დეიზი მანქანაში გველოდა პირველი ის გადაძვრა 49 წუთის უკან. მაგის შემდეგ კი ვიცდიდით,როდის იქნებოდა ხელსაყრელი დრო იმისთვის, რომ აქაურობა სამუდამოდ დაგვეტოვა...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
თავიდან ქალაქის ხედებით ვტკბებოდი. ძალიან მომენატრა სეული ვერც მივხვდი ისე წამსკდა ცრემლები თვალებიდან. დიდი,ანთებული ,კაშკაშა ცათამბრჯენები ისე მიჭრელენდნენ თვალებს... და ხალხი დიდი ხანია ამდენი ადამიანი არ მინახავს. ამ წამით ვტკბებოდი და თან შიში მიპყრობდა შიში გათენების, შიში იმის რომ ჯეიქეი დილის რვა საათზე უკვე სახლში იქნებოდა, გაგიჟდებოდა სავარაუდოდ ვერც კი წარმოიდგენს ამ ყველაფერს. მეშინია რომ მას უარესად გავაღიზიანებთ. ნელა მძღოლი აჩერებს მანქანას. დეიზი მაშინვე გადმოდის მანქანიდან და ჩემთან მოდის რომ უკანა კარები გამიღოს. თითქოს მე არ შემიძლია ადგომა შიში მიპყრობს, ფეხები მიკანკალებს. - მინა, მე შენს გვერდით ვარ (დეიზი) მანქანის კარები გამოაღო და ხელს მიწვდის იმისთვის რომ დავეყრდნო. მეც მაშინვე ვეყრდნობი და გადავდივარ მანქანიდან. - აი ასე (დეიზი) მიღიმის, ცდილობს ყურადღება გადამატანინოს,გამომიყვანოს სტრესიდან მიუხედავდად იმისა რომ მან არანაკლები ტანჯვა ნახა. თვალები ცრემლით მემღვრევა როგორ შემიძლია გული არ ამიჩუყდეს მასზე როცა ის ასე თბილად მექცევა. - მიყვარხარ (მინა) მისკენ ვიწევ და ვეხუტები. ასე მგონია მუცელში ჩვენი ბაიებიც ერთმანეთს ეხუტებიან,რადგან პირველი მუცლები ედება ერთმანეთს. რაღაცნაირად მესაყვარლება ეს მომენტი.
