ALT ÜST

3

Yanı başımda duran beden yüzünden avuç içlerim bile terlemişti. Pamir'in etkisi bana iyi gelmiyordu. Ama onu istediğim kadar da kimseyi istemiyordum.

"Beni röntgenlemeyi ne zaman keseceksin ? Can sıkıcı olmaya başladın. "

Sert ve kısık tonda ki sesi ile gözlerimi pamir'in gözüne dikip kendimden emin durmaya çalıştım. Güçlü durmak zor olmaya başlamıştı.

"Babanızın biliyorsunuz ki kesin emri. Benim sizi izlemekten başka görevim yok ."

Dili ile iç yanağına baskı yapan Pamir, başını hafifçe eğip alay edercesine gülmüştü. Hareketleri bile karşısında ki insanı aşağılıyordu.

"Annenin tek görevi babamı izlemek, senin de tek görevin beni mi izlemek? Aynısınız. Ama "

Gözleri ile vücuduma süzen pamir'le titreme girdi vücuduma.

"Benim tipim değilsin be Mahur. Göze hitap etmiyorsun. Hatta şöyle diyeyim yaklaş bana"

Eli ile beni çağıran pamir'e sert bakışlarla bakıp elimi sıkmıştım. Yaklaşmadığımı gören Pamir göz devirip iyice üstüme eğilip kulağıma yaklaşmıştı.

"Zühre hanım varya fizikçimiz. Senden daha iyi. Bu kadar da vasat olma ."

Bıyık altında gülüp yanımda ayrılan pamir'le sınıfa göz atıp üstüme dikilen bakışlara koz vermeden önüme dönmüştüm . Ağlamak yok. Asla ağlamak yok diye geçirdim içimde ağlayan o küçük kıza .

.....

"Okulun nasıl geçti?"

Soru sormak için soran anneme göz atıp geri önümde ki yemeğe döndüm. Cevabını gerçekten merak etmiyordu ne de olsa .

" Bu kadar suratsız olma . Çekilmez duruyorsun."

Herkes bugün çok üstüme oynuyordu ve sabır taşım patlamak üzereydi. Sertçe elimde ki çatalı masaya bırakıp yerimde kalktım. Çekilmez olan kendisiydi. Bunu görmeyecek kadar kör olanda kendisiydi.

"Yemeğini bitir ."

Annemin sert sesi adımlarımı yavaşlatmıştı. Yemek yiyeyim. Bana zehir ettiği o lokmaları yiyeyim istiyordu.

"İştah bırakmadın. Lokmaları boğazıma dizip sonra yemeğini bitir diyorsun. Beni artık rahat bırak. "

Anneme sertçe bakıp, küçük yatak odama girmiştim. Bugün de aşırı yormuştu beni. Herkes buna Pamir de dahil herkes beni yoruyordu. Kimse beni anlamıyor ve bunun için de özel çaba sarfetmiyordu. Gözümde akan yaşla burnumu çekip, yan köşede duran testi elime almıştım. Teste akan gözyaşıma inat sertçe soruları çözmeye başlamıştım. Kafamı oyalamanın tek yolu buydu.

.....

"Pamir? Pamir dur!"

Arkadaşları ile gülüşerek arabasına doğru yürüyen pamir'e yetişmeye çalışıyordum. Yine bir şekilde beni atlatıp arkadaş Grubu ile eğlenmeye gidiyordu. Ama bu sefer izin vermiyecektim. Arabasına binen Pamir'in hızla arabasının önünde durdum. Asla gitmesine izin vermiyecektim. Benim duruşuma gülen arkadaşları pamir'e göz kırpıp gaza basıp gitmişlerdi bile . Ama Pamir ve ben otogarda tek kalmıştık.

Arabasının camını açan Pamir kaşları çatık kafasını dışarıya çıkartmıştı.

"Çekil önümden!"

Ellerimi iki yana açıp hayır manasında kafamı sallamıştım. Çekilmeyecektim. Oda gitmeyecekti.

"Hasbinallah ! Kızım bela mısın lan sen ? Çekil arabamın önünde yemin ederim ezer geçerim seni!"

Sert sesi tüm otogarda yankı yapmıştı. Korkutucu ve sertti ama babası daha korkutucuydu. Ondan çekilmeyecektim. Babasının önünde bu akşam ezilip büzülmeyecektim.

"Hayır çekilmeyecem. Babanız bu sefer beni öldürür. Ee ben babanızdan azar yiyeceğime bu akşam siz o eğlencenize veda edin . Bu sefer gitmenize kesinlikle izin veremem."

Arabanın direksiyonuna vuran pamir'le yerimde sıçrasam dahi korkumu bastırıp çevreme ufakça göz attım. Yanlız olduğumuzu fark edince yutkunup , bana tüm öfkesi ile bakan çocuğa ufacık gülümsemeye çalıştım.

Arabasında hızla inen çocukla gözlerimi kocaman açıp bir iki adım geriledim. Galiba bu sefer fazla kızdırmıştım. Üstüme yürüyen pamir kolumu sıkıca tutup beni köşeye doğru fırlatmıştı. Yere düşen bedenim acısa dahi hızla kalkıp Pamir'in önünde durdum.

"Sal beni lan ! Sal. Ne bu yüzsüzlük ? Artık yeter lan yeter! Evde annen burda sen , sizin amacınız ne lan !? Çıkma yoluma dedikçe burnunun dikine gitmekte ki amacın ne gerizekalı !"

Parmağı ile kafamı iten çocukla içimde bir parça kopmuş olsa da kafamı dik tutup bana tiksinerek bakan çocuğa serçe bakmaya başladım.

"Babanız . Babanız istiyor diye her yerde beni görmek zorundasınız. Yoksa benim çevrenizde olmak için özel bir çabam yok ."

Yarı yalan yarı doğru cümleleri sertçe sıralayıp saçını sertçe karıştıran çocuğa baktım. Tüm hıncını saçından çıkartıyor gibiydi.

"Kapa çeneni ! Ne kadar da sadakatli bir köpek!"

'sadakatli köpek ' sinirden karıncalanan elimi bir saniye bile tutmadan Pamir'in suratına tokat atmıştım. Ortamda yankı yapan sert tokat sesi ile gözümde akan bir damla yaşla Pamir'e sertçe baktım.

"Bana eğer bir kez daha köpek dersen Reha size on katı ile geleceğimden şüpheniz olmasın. Şimdi okula gidiyoruz. Hemen şimdi !"

Deli cesaretimi , sinir mi , kalp kırıklığımı bilemem ama bir cesaretle Pamir'in arabasının anahtarını alıp onu peşimden bırakıp okula doğru yürüdüm. Kendimi ezdirmeyecektim. Sevdiğim adam olsa dahi kimseye kendimi ezdirmem.

....

İyi okumalar xd