Gwen Zamora the Villain of her section.
Ang babaeng kinaiinisan ng kanyang mga kaklase at mga guro. She is always on top never been on the bottom. But that's not last long when a transfer student come to her life.
Mary Santos. A perfect lovable sai...
Natapos ang activity namin mga bandang hapon. Si Andrus ay pinadala sa hospital dahil sa aksidenteng nangyari habang si Mary naman ay tinapos ang flower arranging habang umiiyak. At ang mga kaklase ko naman ay tinapos ang mga flower arranging nila nang tahimik.
Iniligay namin ang mga natapos namin flower arrangement sa isang mahabang table sa hallway at ang magdedecide nang mananalo ay ang mga teacher ng eskwelahan. All flowers are designed joyful and bright except mine.
" Nakakatakot yung design ng bulaklak"
" Nakakakita ako ng itim na aura na nakapalibot."
" Bagay sa ugali nya yung ginawa nya"
" Mga weirdo lang makakagusto nyan. Freak!"
" Dapat siguro magdala na ako ng rosary from now on"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Napatitig nalang ako sa ginawa kong flower arrangement. Ibang-iba ang itsura nito sa ginawa ko noong nakaraang buhay ko. This winter inspired flower arrangement is a symbol of my dry life in this world. Sa hindi malaman-laman na dahilan binalik ulit ako sa sinumpang buhay na 'to.
After ng ilang minutong pagtitig sa ginawa ko. Umalis na ako at bumalik sa classroom namin para kunin ang bag ko. Pagkapasok ko sa loob nakita ko si Mary na tahimik na nag-aayos ng gamit nya na syang ikinataas ko ng kilay.
Naglakad ako papunta sa upuan kong malapit sa kanya at tahimik na kinuha ang bag ko.
" How Ironic na binigyan mo ako ng panyo noon para punasan ang luha ko pero sa huli ikaw pa ang nagpaluha sa akin." Biglang saad ni Mary. Tumingin ako dito at pinagkrus ang bisig ko.
" Before I don't want to see you cry, But earlier I want to see you cry" Makahulugang sagot ko dito na syang ikinangisi nito.
" You really hate me don't you?" Biglang tanong nito sa akin na nagpatawa sa akin ng mahina.
" I don't hate you Mary, I loathed you" Sagot ko dito.
" I loathed you from my deepest core and I know you feel the same. Huwag na tayo maglokohan Mary, May alam tayong dalawa na tayo lang nakakaalam. " Saad ko dito na syang nagpalaki ng mga mata nito.
" Huwag kang magpanggap na hindi mo alam, Dahil umpisa palang halata ka na Mary. Using other people to get on me. You're trying to ruin my life. Little by little. Masyado kang mabilis kumilis kaysa sa dati" Dagdag ko na nagpamaang dito.
" Dati?" Tanong nito na syang ikinangisi ko.
" What are you saying? Anong dati?" Pag-uulit nito na syang ikinahagikhik ko nalang.
" I forgot ako lang pala ang nakakaalam" Saad ko habang pinupunasan ang luha ko.
" Hayst.. Mary, Don't be such a hypocrite. Live a normal life," Dagdag ko na lamang bago ako tumalikod dito. Hahakbang na sana ako ng bigla itong magsalita.
" Ha! You don't deserve in that position. That Luxury and power, It's all not belong to you. Hiniram mo lang yan at babawiin din yan saiyo. At malapit na iyon Gwen" Seryosong saad nito na nagpahalakhak sa akin ng malakas.
" Not belong to me? HAHAHAHA.... " humarap ako kay Mary at naglakad papalapit dito.
" All of this Luxury and Power, It's all belong to me from the start Mary. Hindi ko ito hiniram dahil bakit ko naman hihiramin ang isang bagay simula't sapul palang akin na. " Seryosong saad ko. Tinitigan na lamang ako nito ng masama na syang nagpangiti sa akin.
" Mukhang aabangan ko nalang ang sinasabi mong babawiin ang lahat ng sa akin. Sa panaginip nga lang" Pang-aasar na sagot ko bago ako yumuko at lumapit sa tenga nito.
" Aabangan ko ang pagpapakita mo ng totoo mong anyo. Aabangan kita Mary" Bulong ko dito. Pagkalipas ng ilang sandali ay lumayo na ako dito at iniwan na ito sa loob ng classroom na nag-iisa at tulala sa mga sinabi ko.
" B*TCH!" Isang malakas na sigaw ang narinig ko na syang dahilan upang tumingin ako pabalik kay Mary. Nakatayo lang sya sa dulo na galit na galit na nakatingin sa akin.
" Tumatapang ka na? Handa ka na bang harapin ako ng harapan na hindi magtatago sa likod ng mga lalaki mo?" Insultong tanong ko dito. Mabilis na naglakad ito papalapit sa akin. Sasampalin sana ako nito pero mabilis kong pinigilan ang kamay nya at buong lakas syang tinulak papalayo sa akin.
" Still weak as ever, Pangbida nga talaga yung katawan mo. Damsell in distress kind of woman"
Napaaupo si Mary dahil sa lakas ng tulak ko sa kanya. " I don't know when you start to make your move on me, Mary. But one thing is for sure. You will never win against me. Isama mo pa yung mga lalaki mo laban sa akin" Babala ko dito.
" I will win against you, Kailan ba nanalo yung kontrabida sa bida?" Matapang na sagot nito.
" Ako yung magiging una" Tanging sagot ko na lamang dito bago ako tumalikod.
" Kailan ka ba nanalo sa akin? Diba lagi kang talo sa ating dalawa. " napahinto ako sa sinabi ni Mary.
" Just wait, Gwen. Ikaw naman ang lalagakpak sa lupa. Babawiin ko lahat nang dapat ay sa akin" matigas na saad nito na syang ikinibit-balikat ko.
" Go on, Do it! Hindi naman magiging saiyo ang akin" Tanging sagot ko na lamang dito bago ko ito iwan sa loob ng classroom.
Two faced-b*tch.
Nagsimula na ako maglakad sa corridor ng building. Kakaunti pa lamang ang estudyante na nandito dahil lahat sila nanonood sa pagjujudge nang mga teacher sa mga flower arrangement. Inaabangan nila kung kanino ang madidisplay sa kani-kanilang classroom nila.
Palabas na ako ng building nang may makita akong pamilyar na tao na naglalakad papunta sa kabilang building kung nasaan ang Science department. Mabilis na sinundan ko ang tao na iyon na maingat na naglalakad.
Pagkapasok namin sa building kung saan located ang Science department mabilis na nilabas ko ang cellphone ko at pumunta sa gilid para magtago.
Dinial ko ang number na nasa harapan ngayon ng Science department.
" Hello" Iritadong sagot nito sa tawag ko.
" Nasaan ka ngayon? Maglulunch ka ba sa bahay? May ibabalita sana ako sainyo" Saad ko dito. Nakarinig na lamang ako ng marahas na buntong hininga sa kabilang linya.
" Say it tomorrow, I have important matter to attend"
