How the Prince of Demons fell in love with a human.

CHAPTER 15: CHAOS

Yuki's POV

Bumalik na kami sa sariling panahon. Tahimik lang kami ni Mica habang papunta sa painting room.

"So, how's your talk with the young me?" Tanong ko agad nang makaupo siya sa sofa.

"It was good." Napangiti siya nang sabihin iyon.

I think he really did enjoy himself.

Nagtimpla ako ng tsaa sa lamesa.

"I think I was able to properly say goodbye this time. Because I wasn't able to before when I decided to sleep." Natigilan ako sa sinabi niya.

I guess... I should've seen the sign. Everytime there's a problem that includes me it's easy for him to give up his body.

Para bang wala ng pagdadalawang isip dahil alam niyang nakakabuti iyon sa akin.

"That's really you..." Ibinigay ko ang tsaa sa kanya. "You love me too much, Mica. I wish I was able to do that for you too."

"Yuki..." Tumayo siya at hinawakan ako sa mukha.

"I wish, I love you too much that I could support your decision." Nanumig ang mata ko sa sinabi ko dahil alam kong hanggang ngayon, pagkatapos ng mahabang pag uusap namin ni kuya Ciel ay di parin nagbabago ang isip ko.

"Yuki, I'm so sorry. Don't cry. I don't like seeing you cry."

Niyakap niya ako at hinalikan sa noo.

"But..." Inilabas ko ang earrings niya. "I might not be able to change your mind now but..." Tumingin ako sa kanya. "There's always a big future for us. Di pa naman rito natatapos lahat, eh. I will change your mind in the future."

"Oh, Yuki. Thank you." Hinalikan niya ang mga mata kong lumuluha bago ang labi ko.

Bumitaw ako sa yakap. Ibibigay ko na sana ang earrings nang bigla akong makaramdam ng sakit sa tiyan.

"Yuki! You okay?!" Napaupo ako sa sakit na para bang may tumarak na malaking bakal sa gilid ko.

Bigla akong kinabahan at natakot.

"Luca." Bigla kong naalala si Luca.

Agad akong tumakbo sa kwarto ni kuya Jake.

"Kuya, I need you to take me back at the academy."

"Huh? What happened?"

"Please! It's urgent!"

____

Michales' POV

Sinundan lang namin si Yuki habang tumatakbo siya papunta sa umuusok na parte ng gubat ng academy.

I could feel the people's fear from here and I could here there scream.

Napunta na kami sa nagsunog na gubat. Usok nalang ang narito at sa isang parte ng gubat ay may mga taong nakapalibot.

Agad pumunta si Yuki doon at pumasok sa mga tao.

Susundan ko sana siya ngunit pinigilan ako ni kuya.

"Everyone will know you're demon. You reeks."

Tumango ako at nagdesisyong manatili ngunit bigla kong narinig ang sigaw ni Yuki.

"Yuki..."

Sumisigaw siya habang umiiyak. I could feel his agony, anger and sadness.

"Yuki!"

"Mica!" Di ko na pinansin si kuya at dumiretso na agad doon.

Napasinghap ako sa nakita.

Si Yuki nakaupo habang yakap yakap ang kapatid niyang wala ng buhay na nakasandal sa puno.