How the Prince of Demons fell in love with a human.

CHAPTER 24: BEG

Mica's POV

Agad akong napabangon nang pumasok sa isip ko si Yuki. Tumingin ako sa paligid. Pumunta ako sa bintana at napaatras nang napagtanto kung nasaan ako. Nandito ako sa kastilyo ni mama at papa.

"Si Yuki?"

Ang huli kong naalala ay... Napahawak ako sa dibdib.

What an awful sight.

Bumukas ang pinto. Pumasok si mama.

"Mama..." I should be glad that I could see her after 18 years but I couldn't because my mind is worried about Yuki. "Uhm..." I couldn't ask her. "Why am I here?"

"Why?" Ngumiti siya saka lumapit.

"I want to go home." Pabulong kong sabi. May kung anung kaba sa dibdib ko. Di ko maintindihan.

"This is your home." Hinawakan niya ako sa mukha at hinalikan ako sa noo.

Right...

No. Yuki's home. Wherever is Yuki, there's home. Yuki is my home but how can I tell her that?

"Why am I here? Wala pang 20 years."

"Why?" Mahina siyang natawa. "It doesn't matter. I missed you." Niyakap niya ako ng mahigpit.

Huminga ako ng malalim at napangiti. Niyakap ko rin siya ng mahigpit.

"Thanks, ma. I missed you too."

"Okay!" Humiwalay siya sa yakap. "Rest here and we'll talk to what will happen next." Sabi niya bago umalis ng kwarto.

Ako lang ba o pilit ang ngiti niya?

Di ko malalaman. Di ko kayang maramdaman ang nararamdaman nila.

Ginawa ko ang sinabi niya. Nagpahinga ako sa higaan. Habang nag iisip kung kaylan ako makakabalik kay Yuki ay nakatulog ako.

Nagising na lamang ako dahil kay kuya Jake.

"Bakit?" Umupo ako. Nag aalala niyang mukha ang agad kong nakita. "Are you okay?"

Umupo siya sa tabi ko at tiningnan ako sa mata.

"Okay, Mica. Listen. They want to keep it a secret but I can't." Tumayo siya at hinawakan ang kamay ko. Hinila niya ako patayo. "Yuki's here. He's in trouble."

-----

Yuki's POV

Di pa ako nakakakain pero di naman ako nagugutom. It's lonely and quiet here but I'm glad Mica's brother constantly visiting me.

Binabalita niya ang nangyayari kay Mica. So far maayos naman. Maliban lang sa pagkamatay ko bukas. Napagplanuhan na nila na bukas ako tapusin. Sinabi rin naman sa akin ni Jake ang dahilan. Di ko maintindihan pero naintindihan ko yung part na pwede kaming magkaanak ni Mica.

Naiisip ko palang, napapangiti na ako. Di naman masamang mangarap.

Nakarinig naman ako ng yapak. Ibig sabihin nandito na si Jake. May makakausap na naman ako.

"Salamat naman at nandito kana-"
Tumayo ako at tumingin sa rehas ngunit natigilan ako nang makita si Mica.

"Y-yuki..."

Unti-unting nawala ang ngiti ko nang magsimula siyang umiyak.

"Mica, bat ka nandito?" Tumingin ako kay Jake. "Bat siya nandito? He doesn't supposed to know!" Tumingin ako kay Mica at hinawakan ang balikat niya na di matigil sa pagtaas baba. "Mica..."

"I'm leaving. I'll give you two a time." Biglang bumukas ang pinto at pumasok naman si Mica.

"Yuki..."