ANONİM | TEXTİNG

34.bölüm FİNAL

4 ay sonra

Yarın düğünümüz vardı aşırı ama aşırı çok mutluyduk. Artık gerçekten mutlu oluyorduk mutlu olmayı en çok biz hak ediyorduk. Rüya gibi ciddi ciddi mertle evleniyordum hayalim gerçek oluyordu.

"Abla ya bişey diyim mi benim içim cok değişik sanki kötü bir şey olacakmış gibi hissediyorum"

Defne yine saçmalıyordu en fazla ne olabilirdi ki o heyecandandır ya.

"Ablacım en fazla ne olabilir ki saçmalama istersen" dedim.

Odada bir sessizlik oluştu ardından telefon sesi yankılandı Defne'nin telefonu çalıyordu galiba ege arıyordu.

Ha Ege ve Defneye gelirsek onlarda geçen ay nişanlandı onlar çok mutlulardi güzel bir ilişkileri vardı tabi arada bozmaya çalışanlar oldu ama başaramadılar.

Yarın için her şey hazırdı zaten sade bir düğün olacaktı küçük bır düğündü genelde sadece yakınlarımız vardı.

Aslında olması gereken de buydu ya bunca şey yaşadık kim yanımızda oldu ki her neyse hepsi oldu bitti şimdi ise mutluyduk ya daha da birşey istemiyordum.

Yatmadan önce mertle konuşmalıydım daha yazmamıştı

Siz: pişt kirve nerdesin acaba?

Müstakbel kocam: Aşkım senin yazmanı bekliyordum

Siz : Alla alla inşallah öyledir

Müstakbel kocam: tabi öyle karıcım

Siz : Heyecanlı mısın yarın için manit

Müstakbel kocam : Gayet çok hazırım

Siz : Alla alla

Siz : Bak sonra pişman olma bir ömür bana katlanacaksın

Müstakbel kocam : Bebeğim ben senin herşeyine rağzıyım

Müstakbel kocam: Her bir nefesine kurban olurum herşeyim

Siz : Ama beni şımartıyorsun bak

Müstakbel kocam: Eee şey bunu yarın gece de konuşabiliriz

Siz : Mert azma gece gece ya alla alla

Siz : Hadi yat uyu yarın erken kalkacaksın

Müstakbel kocam: Tamam bebeğimm iyi geceleer seviyorum senii karıcım

Siz : İyi geceler bende seni çok seviyorummm sevgilim

Telefonumdan alarmı kurdum ve yanıma bıraktım. Gerçekten uyumam gerekiyordu yarın yorulucaktım.

*Ertesi sabah*

Alarmın berbat sesiyle uyandım of ne gerek vardı ki. Saçımı karıştırıp biraz düşündüm daha çok ama çok işim vardı.

Kapı çaldı "Gir" diye seslendim. Gelen defneydi.

"Abla hadi gel hemen yemek yiyelim sonra hazırlanmamız lazım" dedi

Yataktan kalkıp banyoya gittim saçımı topladım yüzümü yıkadım Allah'tan göz altlarım bu sefer mor mor değildi şükür yarabbim.

*5 saat sonra*

Hazırdım sadece duvağım kalmıştı onu da taktık mı herşeyim tamdı gerçekten mükemmel olmuştum birazdan mertte gelecekti. Kuaför abla duvağımı da takmıştı tam bir prensesler gibiydim.

Kapı açıldı gelen galiba mertti arkam dönüktü. Omzuma nazikçe dokundu ve döndürdü. Beni hayranlıkla süzüyordu duvağımı kaldırıp alnımdan öptü ve eğilip kulağıma bir şey söyledi.

" Gerçekten gece için çok sabırsızlanıyorum çok güzel olmuşsun bebeğim"

Dediği şey ile kızardığıma emindim ama hiç sırası değildi sertçe yutkundum.

"Abla hadi arabalara geçelim biz sizin arkada ki arabada olacağız Ege ile" dedi başımla onayladım.

Mertle arabaya bindik içimde değişik bı his vardı sanki birşey olacakmış gibiydi.
"Mert içimde çok değişik bir his var sanki kötü birşey olacakmış gibi hissediyorum" dedim.

Mert elimi tuttu " Bebeğim birşey olmayacak emin ol o heyecandır mutluyuz birşey olmayacak" dedi.

Yola çıktık araba biraz hızlı gidiyordu sanki " Mert biraz yavaşlasan mı ilerde viraj var lütfen " dedim.

Mert sertçe yutkundu " Defne araba yavaşlamıyor frenler tutmuyor" dedi duyduğum şeyle şoka uğradım.

"MERT!" En son hatırladığım şey sadece ona seslenmemdi. Belki de biz mutlu olamayacaktık belki de bu bizim sonumuz du benim tek istediğim sevdiğimle mutlu olmamdı...

*Yazarın anlatımıyla*

Araba uçurumdan yuvarlanmıştı kurtulma ihtimalleri azdı hatta kurtulamayacaklardı. Arkalarında olan Ege ve Defne ise şoka girmişlerdi oradan biri ambulansı polisi filan aradı. Defne acı çekiyordu ablasının en güzel günüydü.

"Abla beni bırakamazsın daha ben sizin çocuklarınızı görecektim ölemezsin" diye bağırıyordu.

Ege sakinleştirmeye çalışıyordu ama oda üstündeki şoku atamamıştı. Ekipler Mert ve Aslıyı arabanın içinden çıkarmışlardı ama elleri yüzleri her yerleri kandı.

Aslının bembeyaz gelinliği kıpkırmızı olmuştu ekipler orada onlara müdahale etmeye kalkıştı fakat geçti.

"Üzgünüm ama Aslı ve Mert olay yerinde hayatını kaybetmiş yapabileceğim birşey yok başınız sağolsun" dedi görevlilerden biri.

Defne orada bayıldı Ege ise neye uğradığını şaşırmıştı " Abi nasıl yaparsın nasıl bırakırsın" demeye başladı olduğu yerde sallanıyordu nöbet geçiriyordu.

Kim bilebilirdi ki Aslının gelinliğinin ona kefen olacağını her masal mutlu sonla bitmezmiş buda onlardan biri. Bazı aşklar gibi bu aşkta mahşere kalmıştı...

Selamlar uzun zaman sonra yine ben dedim finali yazmıştım atayım ne düşünüyorsunuz final bölümü hakkında?

Oy verir misiniz rica etsemm

Mert ve Aslı aşkı yarım kaldı :)