Seni kaybettiğim bir şehir var içimde. Yüreğimin başkentisin sen. Bense o şehirde kaybolmaya mahkum bir evsizim şimdilerde. Adım adım geziyorum sensizliği. Aslında biliyorum her caddeni ve her sokağını. Ama ellerim göğsümde kayboluyorum bu sensizliğin şehrinde. Sensin avuçlarımda gizlediğim ve sımsıkı tuttuğum. Ve sana geliyorum. Kim bilir bulurum senin yurdunu. O sırada uyuyor olursun ve ben yanına usulca uzanırım. İzlerim seni martıların çığlık çığlığa uçtuğu bir denizi izler gibi. Ellerimle ısıtırım üşüyen yanaklarını... Öperim şakağından aşkın okuyla. Ya da öylece izlerim senin bir şehir gibi duruşunu. Yüreğindeki çocuk parkına dalıp giderim ya da göğündeki kuşlara... Teninin topraklarında koşar; nefesinin rüzgarında serinlerim. Gözlerini açarsan da güneşin olurum. Sen yüreğimin en güzel şehri; ben bulamazsam seni, gel sen bul beni. Bekliyorum sensizliğin başladığı sınırda seni...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tumblr Yazıları
ContoTumblr'dan gerek sözler gerek de hikayeleri buradan kolayca okuyabilirsiniz. Bütün bölümler fotoğraflı olacaktır. Hadi o zaman okumaya başlayın. :))
