Part 25

14.2K 394 13
                                    

💞 Part - 25 💞
~~~~~~~~~~~

Amsterdamကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ကိုင်းကိုအရေးမလုပ်အားတော့ဘဲ သူသည် နေ့ရောညပါ အလုပ်တွေကိုသာ ဖိလုပ်နေခဲ့ရသည်။
ကျော်စွာရှိနေ၍ အဆင်ပြေနေခဲ့ပေမယ့် သူ့လက်မှတ်နှင့်လုပ်ရမည့်အလုပ်တွေက နောက်ကျနေ၍ ဒီရက်တွေမှာ ကိုင်းဆီကိုတောင် အဆက်အသွယ်မလုပ်ဖြစ်။

သူ့ချာတိတ်ကတော့ လူစုတောင့်သွားပြီမို့ လည်ပတ်သွားလာနေပြီး သူ့ကိုမေ့ထားသလားမသိဘဲ ညဘက်ရောက်မှသာဖုန်းခေါ်တတ်သည်။
သို့သော် အလုပ်ပိနေတာကြောင့် ထိုဖုန်းကိုလည်းမကိုင်အားသလို ပြန်လည်းမခေါ်ဖြစ်ခဲ့...
ဒီနေ့ညတော့ အလုပ်တွေပြီးသွားခဲ့ပြီမို့ သူမဆီကိုရောက်လာခဲ့ကာ ညဘက်ဆိုဇီးကွက်လို မျက်လုံးကျယ်တတ်သောသူမက မအိပ်သေး၍တော်သေးသည်။

"ကိုယ် အောက်မှာရောက်နေတယ် ကိုင်း ခဏဆင်းခဲ့"

ဖုန်းချလိုက်ပြီးခဏအကြာမှာ ကိုင်းကဓာတ်လှေကားထဲကထွက်လာပြီး စည်းရိုးအပြင်ဘက်မှာ ကားကိုမှီပြီးရပ်နေသောသူ့ကို မမြင်ဘဲ ရှာနေသေးသည်။
ပြီးမှ ဂါဝန်လေးမပြီးသူ့ဆီပြေးလာတော့ ချစ်စရာကောင်းလွန်းသည့် ထိုမြင်ကွင်းကို လက်ပိုက်ပြီးကြည့်နေမိသည်။

"ဦး ဘာစိတ်ကူးပေါက်လို့လဲဟင် ညနက်မှ"

သူ့အနားထိကပ်မလာဘဲ ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ မေးလာသည့်သူမကြောင့် သူအလိုမကျသလို စိတ်ခုသွားမိသည်။
တွေ့ချင်လို့ရောက်လာကာမှ ဘာလို့သူ့အနားမကပ်တာပါလိမ့်…

"မင်းကိုတွေ့ချင်လို့ပေါ့ နည်းနည်းဝေးသေးတယ် ကိုယ့်အနားတိုးခဲ့"

"ဦးက ဘာလို့မတိုးတာလဲ"

"ကိုယ်က မင်းထက်အသက်ကြီးတယ် ပြီးတော့မင်းရဲ့ယောကျာ်းလေ မင်းငရဲကြီးမှာပေါ့ ကိုယ့်စကားနားထောင်သင့်ပါတယ်"

တမင်ပြောလိုက်သည့်စကားကို သူမက စူပုတ်သွားကာ တမင်အရွဲ့တိုက်၍ သူနဲ့လက်တစ်ကမ်း အကွာထိ တိုးလာပြီး လက်ပိုက်ရပ်သည်။

"ရပြီလား"

သူ အသံထွက်အောင်ရယ်ပြီး ကိုင်းလက်ကလေးကိုဆွဲယူလိုက်၍ ယိုင်ကျလာသည့်ကိုယ်လေးကို သိမ်းဖက်လိုက်သည်။
ခါးလေးကိုမိမိရရဖက်ထားတာမို့ မျက်နှာချင်းနီးနေသည်ကို မနေတတ်သလို သူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းဖယ်ပစ်ကာ မျက်နှာကို ဟိုလွှဲဒီလွှဲ။

သူမ မှ တစ်ပါးWhere stories live. Discover now