Complo | Taekook

3:

(keyifli okumalar dilerim.)

Kötü hissediyordu, yarın aynı şeylerin yaşanmayacağı da garanti değildi.

Annesinin dizine başını yaslamış, olduğu yerde küçülerek bacaklarını kendine çekmişti.

Annesi ise bu sırada oğlunun saçlarını okşuyor, yüreklendirmeye çalışıyordu.

"Korkuyorsan bunu saklamana gerek yok, istersen yarın gelip müdürle konuşurum"

"Sorun değil..bu sefer kendi başıma halletmeliyim"

Annesi saçlarını okşadıkça jungkook mayışıyor, küçük iç çekişlerle gözlerini kırpıştırıyordu.

"Bu diş perisi muhabbetini ne yapacağız?"

"Bilmiyorum.."

"Sen de küçükken böyleydin"

İkisi de gülmeye başladığında Jungkook'un iyice ağırlaşan gözleri tamamen kapanmış, annesinin yanında öylece uyuyakalmıştı.

•••

"Çok özür dilerim..acıyor mu?"

"Git be"

Yoongi yürüyor, jungkook ise muhtaç bir şekilde peşinden özür dileyerek onu takip ediyordu.

O paçayı kurtarmıştı ama aynı şey Yoongi için söylenemezdi.

"Sikeyim, ağzım yüzüm kan içinde kaldı"

"Gerçekten çok özür dilerim..sen etrafta olmayınca eve gittiğini düşündüm"

Yoongi aniden durduğunda minik bedeni yoongiye çarpmış, olduğu yerde bekleyip ellerini arkasında birleştirmişti.

"Kusursuz yüzüm darma dağın görüyor musun?"

Arkasını dönüp yüzlerini hizzaladığında başını eğerek derin bir nefes almış ve olduğu yerde beklemeye devam etmişti.

"Özür dilerim"

Gerçekten üzüldüğünü gördüğünde dayanamayıp gülmüş ve kolunu Jungkook'un omzuna atarak onunla birlikte sınıfa gelmişti. Yerlerine oturduklarında jungkook sırasında oturan bedeni gördüğünde aniden toparlanmış ve saçını düzelterek kendi sırasına geçmişti.

Jungkook'un bu hareketleri yoongi'nin dikkatini çekmiş olacakki, dikkatini ona vermişti.

"Günaydın"

"Günaydın Jungkook"

Sevimli bir şekilde gülüp önünde oturan çocukla sohbet etmeye başladığında yoongi'nin yaptığı tek şey ikisini izlemek olurken bir şeyler kafasında oturmaya başladığında seslice kahkahalar atmaya başlamış ve elini dizine vurmuştu.

"Sen..sen ciddi misin?"

Tekrar gülmeye başladığında Jungkook'un utançtan kızaran yanakları durması gerektiğini gösterirken o kendini tutamadan gülmeye devam etmiş, ellerini ağrımaya başlayan karnında birleştirmişti.

"Tanrım..bugünleri görmekte varmış"

"SUSSANA!"

Jungkooktan gelen tepki iyice kendini kaybetmesine sebep olurken sakinleşebilmek adına oturduğu yerden kalkmış ve koridora çıkıp gülmesine orda devam etmişti.

"Ne oldu?"

"Hiç..o biraz garip bi çocuk"

"Biraz mı?"

İkisi de güldüğünde jungkook sıkıntılı bir nefes vermiş, saçlarını karıştırmıştı.

Dönemin başından beri sınıf başkanından hoşlanıyordu ama hislerini belli etmek istemiyordu.