21. bölüm:

215 24 14
                                    

(iyi okumalar dilerim.🤍)

Öylece oturmuş jungkook'un uyanmasını beklerken dirseklerini dizlerine yaslamış, ellerini birleştirerek kara kara düşünmeye başlamıştı.

Jungkook'un tek kalması her seferinde işleri daha da kötüye sürüklüyordu ve onun adına bir karar almıştı.

Bu saatten sonra, jungkook kendisinin yanından ayrılmayacaktı ve o okulda okumaya devam etmeyecekti.
Telefonunu çıkartıp jongine haber vermiş, sıkıntılı bir nefes verip doğrularak arkasına yaslanmıştı.

"Oğlum nerde?!"

Bakışları sesin geldiği yere çevrilirken jungkook'un annesini ve üvey babasını görmesiyle kaşlarını çatmış ve oturduğu yerden kalkıp önlerine dikilmişti.

"Bu adamın burda ne işi var?"

"O adam dediğin benim kocam"

"İçerde yatan da senin oğlun."

Ellerini ceplerine atarak onu izleyen kadına yaklaşmış, başını yana yatırmıştı.

"Ve kocanı sevmediğini biliyorsun."

"Biliyorum..ama-"

"Ben de bir şeyler biliyorum, dinlemek ister misin?"

Kolunu tutarak koridorun sonuna getirmiş ve sinirle soluyup bakışlarını korku dolu gözlerle onu izleyen kadına çevirmişti.

"O adam jungkook onun çocuğu değil diye onu istemiyor, değil mi?"

"Ne anlatıyorsun?"

Jungkook'un babası ölmeden önce onu bu adamla aldatıyordu ve eunji, bu adamın çocuğuydu.
Bu yüzden jungkook'u evde istemiyor, kendi kanını taşımadığı için ailesine jungkook'u kötülüyordu.

"Her şeyi bildiğimden emin olabilirsin, bu yüzden salağa yatma."

"Aile işlerimize bulaşma yoksa seni-"

"Yoksa ne?"

"Yoksa.."

"Ben evden kovduğun oğlun ya da aldattığın kocan değilim. Benimle konuşurken bunu unutma."

Kadın sessiz kalırken yanlarına gelen kocasına bakmış, göz devirmişti.

"Benim karıma kimse bağıramaz"

Karısını korumak istercesine göğüs kabarttığında taehyung alaycı bir tavırla gülmüş ve adamın yakasını düzelterek elini üzerinden çekmişti.

"İkinizde ben istedim diye burdasınız, yarın ben istedim diye tabutta olmayacağınız muamma."

Odadan çıkan doktorla birlikte taehyung ikisini başbaşa bırakmış, asıl önemli olan konuya gelmişti.

"Durumu nasıl?"

"Burun kanaması durdu ama zedelendiği için daha dikkatli olması gerek. En ufak çarpma ya da başka bir darbede tekrar kanamaya başlayabilir. Bileğine gelirsekte burkulma söz konusu, hareket ettirmemesi için alçıya aldık. Kısa sürede iyileşeceğine eminim"

"Teşekkür ederim."

"Geçmiş olsun"

Doktorun yanından ayrılıp odaya girdiğinde gülümseyen bedeni görünce rahatlamış, jungkook'un baş ucuna geçerek koltuğa oturmuştu.

"Daha iyi misin?"

"İyiyim, sayende"
(Doktor:🗿)

"Ben bir şey yapmadım."

"Beni okuldan alan sendin"

Doğrulmaya çalıştığında elini jungkook'un omzuna koyarak onu durdurmuş, oturduğu koltuğu çekerek jungkook'a biraz daha yaklaşmıştı.

Complo | TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin