YILDIZ VE PRENS

Ayrılık

Yıldız ve Prens'in yaşadığı ve karşılaştığı olaylar ve durumlar onları şu ana kadar hiç yıpratmamıştı. Bu durumdan memnunlardı çünkü bu, şu zamana kadar üstlerinde tek bir sıkıntı olmadan gelmeyi bir başarı olarak sayıyorlardı. Varsayımları doğruydu ancak prens, yıldıza sürekli kavuşmak için kral ve kraliçe ile yüzleşmek zorunda kalıyordu. Bunu sürekli yıldızı için yapıyordu ve bundan hiç bıkmamıştı ama birgün kral prens'e fazla baskı yaptı ve yıldızla olan tüm iletişim ağlarını kesti. Prens bu durumda ne yapacağını bilemedi ve tek başına camdan duvarın önüne geldi. Yıldız tahmin ettiği gibi o duvarın önünde duruyordu ve prensini bekliyordu. Prens hızla duvara geldi ve yıldıza hiç olmadığı kadar üzgün sesiyle son kez seslendi...

-Yıldız...
-Prensim noldu? Sesin neden böyle?
-Sana bir şey söylemem lazım
-Kötü bir şey mi?
-...
-Beni endişelendirme...
-Fazla vaktim yok, şuanda gitmem gerekiyor
-N-nasıl yani?
-Bunu bir ayrılık olarak düşün
-Ciddi misin...
-Maalesef keşke olmasam ama ciddiyim..
-Kral yüzünden mi?
-Evet

Yıldız o an sadece camdan duvarın kırılmasını istedi çünkü ona sarılması gerekiyordu son kez dostunu hissetmek istemişti. Prens ise sesini kontrol edemiyordu ve neredeyse ağlayacaktı. Prensinde o an tek umudu o duvarın kırılmasını istemekti ama duvar kırılmadı. Yıldız gözlerini kapadı ve hafifçe ağlamaya başladı.

-Bu bir ayrılık değil sadece kısa süreli bir veda...
-Bu kısa süre çok olmayacak umuyorum
-İster olsun ister olmasın yinede dönüceğini biliyorum..
-Buna inanıyorsun?
-Evet başka çarem yok
-Ya dönmezsem?
-O zaman buna razı olup solucam..
-Solmanı istemiyorum
-Sen yoksan parlamamın bir anlamı yok
-Ama sen genel yıldızsın parlamak zorundasın
-Seni mutlu edince ve rahatlatınca ben parlıyorum
-Şuanda ikimizde mutlu değiliz yani bu-
-Şuanda parlamıyorum demek..
-Hee daim parla benim için
-Senin için denerim ama haricinde asla
-Geri dönmeye çalışıcam..
-Merakla ve dört gözle bekleyeceğim...

Prens son kez camdan duvardan yıldızına baktı ve daha fazla dayanamayıp ordan koşarak ayrıldı. Yıldız prens gidince kendini camdan duvara yaslayıp yere oturdu ve sessiz bir şekilde kendi içine gömülüp ağlamaya başladı...

Prens saraya vardığında babası onun nerden geldiğini merak etti ve bunu sorguladı, prens ahali halkını görmeye gittiğini söyleyerek babasını sakinleştirdi ve kendi odasına çıktı. Odasına gelince bir süre etrafa baktı ve ilerleyerek cama döndü. Dışardan gökyüzüne baktı ve gülümsedi ama gülümserken oda sessiz bir şekilde ağlıyordu.

Bu ayrılığı hak etmemişlerdi...