<Unicode>
{ မြတ်နိုးမိရာ ဤရင်ခွင်တစ်စုံ၌ }
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~" ဒီ့နေ့မိယွန်းလည်း နေကောင်းပျောက်ပြီဖြစ်၍ ဆည်းဆာနှင့်အတူတူ ကျောင်သို့လာကြလေသည်.....
" ဆည်းဆာ ....ငါမေးအုံးမယ်ကျောင်းသားသစ်က ငါတို့ကျူရှင်မှာဘဲတက်တာလား"
" ဟုတယ်လေ အယွန်းရဲ့....အယွန်းနေမကောင်းလို့မတက်တဲ့နေ့ကတည်းက သူက ကျုရှင်စတက်တာလေ အဲ့ဒါကြောင့်မို့ အယွန်းမသိသေးတာ"
" အော်...အဲ့ဒါကြောင့်ကို...ဆည်းဆာအဲ့ဆို မုန့်ဈေးတန်းသွားပိး အကင်ရည်သွားသောက်ရအောင် ကျောင်းတက်ဖို့ကလဲ လိုသေးတယ်လေနော်"
" အယွန်းကလဲ...အခုမှနေကောင်းကာစကို ထပ်နေမကောင်းဖြစ်အောင်လို့လား မစားပါနဲ့နော် နောက်နေ့မှစားရအောင်လေ"
" ဟာ...ဆည်းဆာကလဲကွာ...အယွန်းကနေကောင်းနေပိဟုတ်ဆာကို"
" အယွန်းရယ်...ဒီတစ်ခါတော့ဆည်းဆာ စကားလေးနားထောင်ပါနော်...နော်လို့."
" ကဲ..ဟုပါပိရှင်...ကျွန်တော်မျိုးမကြီးဘဲ အရူံးပေးပါတယ် မစားတော့ပါဘူး...."
" ဟိတ်...ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ ဒီနှစ်ယောက် "
" ဟို...ဟို..ဆည်းဆာတို့ဘာမှမပြောပါဘူး....စွမ်းရည်ထူး"
" ဆည်းဆာ ကျောင်းသားသစ်နဲ့က ဘယ်တုန်းက ခင်သွားတာလဲ "
အယွန်းက စွမ်းရည်ထူးအား မေးပေါ့ပြကာ ဆည်းဆာအားမေးလေသည်
" ဟိုဟာလေ...ဟို..သိပ်တော့မခင်ပါဘူးအယွန်းရဲ့ ဒီတိုင်းအတန်းသားအချင်းချင်းမို့ပါ"
" Hello... ငါနာမည်က စွမ်းရည်ထူး နင်နာမည်ကရော"
" ငါနာမည်က ကေယွန်းမီ "
" ဒါနဲ့မင်းတို့နှစ်ယောက်က အမြဲတစ်ပူးပူးတစ်တွဲတွဲဘဲနော်"
" ဟုတယ်လေ ငါနဲ့ ဆည်းဆာနဲ့က ငယ်ငယ်ထဲက ပေါင်းလာကြတာကြာနေပိ"
" အော်...အဲ့လိုလား..ဒါဆို ငါကိုလည်း နင်တို့သူငယ်ချင်းဖြစ်ခွင့်ပေးပါလား"
" ကိစ္စမရှိပါဘူး...ရပါတယ်...သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့အနေနဲ့တော့မုန့်ဝယ်ကျွေး"
![](https://img.wattpad.com/cover/332241795-288-k883083.jpg)
YOU ARE READING
မြတ်နိုးမိရာ ဤရင်ခွင်တစ်စုံ၌(Ongoing)
Romanceရိုးအေးပိး နူးညံ့သိမ်မွေတဲ့သူမ အချစ်ကို ယုံစားမိ၍ ဘဝပေးခဲ့ရာ ထိုကောင်လေးမှ တာဝန်မယူဘဲ သူမအား နာကျင်စေခဲ့ရာမှ ..... - - ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်သူမက single mother အဖြစ် ရပ်တည်နိုင်ပ့မလား....? - ထိုနာကျင်မူကနေ အနေအေးပိး သည်းခံတက်တဲ့သူမက ဘယ်လိုတွေပြောင်းလဲလာမှ...